หลังจากอ่านที่มาลิคส่งมาก็รีบลบแชตทั้งหมดและบล็อกเขา แน่นอนว่าฉันไม่ต้องการให้คาแลนรู้เรื่องนี้ เสียงเปิดประตูห้องน้ำออกมาทำให้ฉันสะดุ้งรีบกดปิดหน้าจอโทรศัพท์ทันที “เป็นอะไร?” “เปล่าค่ะ” ฉันมองร่างกายกำยำที่เต็มไปด้วยลอนกล้ามเรียงสวย คาแลนกำลังเช็ดผมเพราะเพิ่งสระมา หยดน้ำจากเส้นผมที่หล่นกระทบไหล่กว้างมันทำให้เวลานี้เขาดูน่าดึงดูดชวนมอง “มองขนาดนี้กินเฮียเลยไหม” “ทำไมเฮียถึงรักมิลาคะ” คนที่ถูกตั้งคำถามพ่นลมหายใจออกมาแรง ๆ ร่างหนาเดินมาหยุดตรงหน้าก่อนจะย่อตัวคุกเข่าลง “มีอะไรไม่สบายใจบอกเฮียได้ไหม” ฝ่ามือใหญ่จับมือของฉันขึ้นก่อนจะก้มลงมาจูบแผ่วเบา เขาแสนดีแบบนี้มาตั้งแต่แรก ขัดกับบุคลิก “แค่อยากรู้เฉย ๆ ค่ะ ทั้งที่มิลาก็ไม่ได้ดีอะไรทำไมถึงถูกเฮียรักขนาดนี้” “ใครพูดว่าหนูไม่ดี?” “ไม่ ๆ แค่เปรียบเทียบไงคะ” “เวลาเฮียป่วยหนูดูแลไม่ห่างทั้งป้อนยาเช็ดตัว หนูชอบทำอาหารไว้รอเวลาเ