EP.12 แผนร้าย [เอาสมใจ]

1317 Words

ขณะที่มีมี่ยืนอึ้ง พ่อเลี้ยงเข้ามาประชิดใช้มือหนาลูบเรียวขาอ่อนจนกางเกงขาสั้นถกขึ้น พึก! แต่ยังไม่ทันได้ล่วงล้ำก็ถูกผลักออกเต็มแรง "ไอ้ชั่ว!!" มี่กัดฟันกรอดถึงแม้จะทะเลาะกันบ่อยแต่ก็ไม่คิดว่าจะมีความคิดต่ำทรามขนาดนี้ "ถ้าแม่รู้ต้องเฉดหัวออกจากบ้านแน่" "ถามจริง..โง่หรือแกล้งโง่กันแน่ แม่เธอหลงฉันจนหัวปักหัวปำ ขนาดโดนตบยังไม่จำ คิดว่าจะเชื่อคำลูกสาวเหลือขออย่างเธอเหรอ" "แกมันโคตรชั่วไอ้สัส!!" "เธอมันก็แรดเหมือนกันเมามายกลับบ้านทุกคืน ออกไปแต่ละครั้งแต่งตัวน้อยชิ้นคงจะโดนเอามาแล้วไม่รู้กี่คนล่ะสิท่า" "ไม่รู้อะไรก็หุบปากซะ" สุดจะพรรณนาความโกรธที่อยู่ในใจ นอกจากจะโดนหื่นกามใส่แต่ที่เจ็บปวดมากคือมันทำร้ายหักหลังความรักความไว้เนื้อเชื่อใจที่แม่มีให้ตลอดมา โต้มมม ประตูปิดดังสนั่นมีมี่วิ่งกลับเข้าห้องอย่างวนกระวายหนัก หยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมาเพื่อจะปรึกษาแพรวแต่ปรากฏว่าเห็นสเตตัสเพื่อนที่ตอนนี้กลับไปคืนดีกับแฟนเก่า "เฮ้อออ มันกำลังหายเศร้า" สุดท้ายจึงไม่อยากนำเรื่องไม่สบายใจไปเล่าให้เพื่อนรับฟังเลือกเก็บไว้ลำพัง "หรือว่าเราต้องแสดงให้แม่เห็นถึงธาตุแท้ความต่ำตมของมัน" ทันใดก็ปิ๊งไอเดียขึ้นมา มีมี่ยืนอยู่หน้ากระจกมองตัวเองสรีระรูปร่างที่ยั่วยวนดึงดูดสายตาจึงตัดสินใจทำบางอย่าง... วันต่อมา "ส่งรายงานด้วยนะ" โจ้โยนสมุดให้แพรว "วันนี้ต้องไปธุระแทนพ่อโคตรเซ็งเลย" "ขอติดรถไปด้วยสิจะไปหาแฟน" "อย่าให้กูเห็นมึงมานั่งร้องไห้เหมือนหมาอีกนะอีแพรว" "ค่ะไอ้โจ้! อย่าด่าเพื่อน ฮ่าๆ" "วันนี้ไอ้เอ็มไม่มาไปส่งน้องสาวทำกิจกรรมที่โรงเรียนมันฝากให้ส่งงานมันให้ด้วย" มีมี่พยักหน้าก่อนจะรวบรวมสมุดของเพื่อนทุกคนไปส่งอาจารย์ซึ่งวันนี้เธอเองก็มีนัดสำคัญ หลังจากเลิกเรียนขึ้นแท็กซี่ไปยังจุดหมายปลายทาง ม่าดรูดสีแดง แกร๊ก ภายในห้องVIP ตกแต่งไปด้วยฉากอีโรติกสาวสวยในชุดมหาวิทยาลัยใส่เสื้อคลุมเดินเข้ามายังจุดนัดหมายใครบางคน "ดีใจที่ได้เจอเธอนะ" น้ำเสียงทุ้มกำลังนั่งจิบไวน์ขวดใหม่ "เธอเป็นผู้หญิงที่น่าสนใจดีจริงๆ" "แน่ใจนะว่าถ้าฉันนอนกับแกแล้วจะยกเลิกงานแต่ง" "ก็บอกแล้วไงว่าฉันพูดคำไหนคำนั้น อีกอย่างฉันก็ไม่ได้รักแม่เธอขนาดนั้น หึ แต่ผู้หญิงคนเดียวเลี้ยงลูกก็น่าสงสาร แค่มาเติมเต็มสิ่งที่ขาดก็ได้ทุกอย่างตามที่ต้องการ" "จะบอกว่าแม่ฉันโง่ที่ไว้ใจแกใช่ไหมล่ะ เหอะ" "คงอย่างนั้น" แทบจะไม่อยากมองหน้าแต่ถ้าหากว่าแม่แต่งงานแล้วจดทะเบียนสมรสทุกอย่างก็คงจะอยู่ในกำมือไอ้ชั่ว! แววตาจ้องมองกระหายเอ่ยปากบอกสาวสวยตรงหน้า "ถอดเสื้อผ้าออกสิ..ขอดูหน่อย" "ฉันเพิ่งมาถึงรถก็ติดเหนื่อยมากด้วยขอตัวอาบน้ำก่อนไม่ได้หรือไง" "ลีลาเยอะจริงนะ แต่ฉันชอบ" "ช่วยไปเปิดน้ำอุ่นให้หน่อยได้ไหม" "ทำไมจะไม่ได้ละ" รอยยิ้มร้ายกาจเลียมุมปากก่อนจะวางแก้วไวน์ลงเดินตรงไปยังห้องน้ำเพื่อเปิดน้ำอุ่นปรับอุณหภูมิตามคำขอ พ่อเลี้ยงที่ดูจะเป็นศัตรูเกลียดชังเธอมาแต่ไหนแต่ไรแท้จริงเขาหลงใหลและชอบพอมีมี่มาตลอด แกร๊ก "เรียบร้อยแล้วนะ" พ่อเลี้ยงใส่เพียงเสื้อคุมเขายืนอยู่หน้าประตูห้องน้ำ "เปลี่ยนใจแล้วดีกว่าไม่อยากอาบให้เสียเวลา" "เธอเป็นผู้หญิงที่เดาใจยากเหลือเกินถ้างั้นเรามาเริ่มกันเลยดีไหม" "เข้ามาสิคะ.." คำเชิญชวนพร้อมแววตายั่วยวน ตัวเล็กนั่งอยู่ปลายเตียงใส่ชุดนักศึกษารัดติ้วอกอึ๋มนูนเป็นภูเขาเด่นแตะลูกกะตา ไอ้พ่อเลี้ยงถอดเสื้อคลุมเหลือเพียงกางเกงในสีฟ้าเดินตรงดิ่งเข้ามา ฟุบ "ขอจัดหนักให้สมกับที่อดทนรอ อ๊าห์ เธอมันดื้อรั้นจนอยากรู้ว่าลีลาบนเตียงจะสะเด้าแค่ไหน" ขณะที่พูดอยู่สองข้อแขนเล็กถูกขึงล้มนอนหงายผ้าปูเริ่มยับยู่ยี่เมื่อใบหน้าของพ่อเลี้ยงซุกไซ้ มีมี่รีบตั้งสติเธอดิ้นสู้ ตึ๊ก! โอ๊ยยยย!! เสียงร้องเจ็บดังลั่นเมื่อเรียวขายกขึ้นใช้เข่ากระทุ้งเต็มแรงกระแทกใส่ความเป็นชายจนอีกฝ่ายหน้าเขียวจุกจนแทบไม่ไหว "ฝันไปเถอะไอ้ควาย!!" มีมี่รีบใช้จังหวะนี้ผลักมันจนล้มลงไปกองกับพื้นคว้ากระเป๋าที่วางอยู่มุมห้องรีบวิ่งออกไป ได้ยินเสียงร้องตะโกนโวยวาย "ไม่จบง่ายๆ หรอกเว้ยยยย ฮึกกกก" บ้าน มีมี่ "แม่เห็นแล้วใช่ไหมคะที่มันปลุกปล้ำหนู ฮึกกกก แม่ต้องเลิกกับมันนะ" กลับถึงบ้านแม่นั่งอยู่มีมี่รีบเปิดคลิปวิดีโอที่พ่อเลี้ยงกำลังขึงแขนลวนลามให้แม่ดู "มันเลวมากมันแค่ต้องการสมบัติของแม่เท่านั้น" "ไม่จริง ฮึกกก นทีเขาบอกว่ารักแม่" "เขารักสมบัติของแม่ต่างหาก! แม่ต้องเชื่อมี่นะ" "ทำไม ฮืออออ ทำไมต้องเป็นแบบนี้ด้วย" "แม่ ฮือออ" ทันทีที่เสียงร้องไห้ของผู้เป็นแม่ดังก้อง ลูกสาวจึงทำหน้าที่ปลอบโยนคว้าแม่มาก่อนจนกระทั่งตัวปัญหากลับเข้ามา เพียะ!! แม่เดินตรงเข้าไปฟาดฝ่ามือเต็มแรงจนใบหน้าอีกฝ่ายสั่นสะเทือน "ฉันเห็นหมดแล้วนะที่คุณกำลัง ฮึกกก ทำอะไรกับลูกสาวฉัน!! ทำไมนที ทำไมคุณถึงเป็นแบบนี้" มือผู้หญิงวัยกลางคนทุบแผงอกแกร่งของชายผู้เป็นที่รัก ก่อนเขาจะคว้าเอาไว้พร้อมสาดแววตาจริงจัง "เพราะลูกสาวของคุณเกลียดผมนี่เป็นแผนที่ทำให้เราเลิกกัน" "อะไรนะ..." "ผมมีหลักฐานว่ามีมี่ส่งโลเคชันมาให้ผมไปหาแล้วจัดการมอมยาจนผมมึนเมา ลูกสาวคุณทำร้ายกาจมากนะ" "มะ ไม่จริง" "คุณต้องเชื่อผมนะ" มีมี่แน่นิ่งตกใจในคำพูด ก็จริงที่เป็นคนส่งข้อความให้เขามาเจอแต่เพราะเขาเสนอด้วยคำพูดเมื่อคืน แววตาขุ่นเคืองของแม่จ้องลูกสาว สามีหนุ่มเปิดหลักฐานที่มัดตัวจนดิ้นไม่หลุด "แม่ฟังหนูก่อนที่จริง.." เพียะ!!! ยังไม่ทันพูดจบแม่เดินเข้ามาพร้อมกับตบหน้ามีมี่อย่างแรงสาดน้ำเสียงด้วยความโกรธแค้น "แกเป็นลูกของฉันที่จ้องจะกินผัวฉันเหรอ..อีคนทรยศ!!" แม่คล้ายคนสติแตก "แรดร่านแม้แต่ผัวแม่ก็ไม่เว้น ฮึกกก เลว" "มะ แม่.." "อย่ามาเรียกฉันว่าแม่ถ้าแกไม่ขอโทษนที" "ทำไมหนูต้องขอโทษด้วยในเมื่อมันเป็นฝ่ายทำร้ายหนูก่อนแถมยังลวนลามด้วย!!" "นี่แกยังไม่หยุดใส่ร้ายเขาอีกเหรอ" "แม่บ้าไปแล้วหรือไง ฮึกกก" สองคนโต้เถียงกันกลางบ้าน น้ำตาของลูกสาวอาบเต็มใบหน้าทั้งเจ็บใจ และ เสียความรู้สึกทุกทาง หางตาเหลือบมองเห็นพ่อเลี้ยงยิ้มร่าชอบใจ หลายชั่วโมงต่อมา ภานในห้องสีสวยกลายเป็นคลุกด้วยความหม่นหมอง มีมี่นั่งก้มหน้าร้องไห้ มือน้อยปาดน้ำตาคิดถึงใบหน้าเลวร้าย ผู้ชายที่เป็นพ่อเลี้ยงอยากได้เธอแทบจะขาดใจ เขาต้องสรรหาทุกวิธีเพื่อบีบบังคับเธอจนได้ในสักวัน "อยากได้ฉันมากใช่ไหม" เสียงพูดพร่ำพร้อมกำหมัดแน่นเจ็บปวดจุกอกภายใน "มึงได้เอากูสมใจแน่!!"

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more