“ว้า...ใจร้ายจัง แค่นี้ก็สอนไม่ได้ เอะอะก็มีแต่ไล่ ระวังจะได้วิ่งตามบ้างนะคะ” องค์อรเอ่ยออกมาอีกครั้งก่อนจะตัดสินใจพอแค่นี้ เธอจะไม่กวนเขาแล้วหันมาสนใจงานที่อยู่ตรงหน้าก่อน นั่นทำให้ใบหน้าหวานเปลี่ยนไปทันทีเมื่อจับจ้องที่เอกสารที่อยู่ตรงหน้า เมื่อจิณณ์มองไปที่เธอแล้วเห็นเธอกำลังตั้งใจอ่านเอกสาร เขาก็ลอบยิ้มเมื่อมองหน้าเธอ ยังแสบเหมือนเดิมไม่เคยเปลี่ยน จะมาจับเขาเข้ากรงเหรอ เขาไม่หลงเข้ากรงหรอก ต่อให้เขาพอใจมากแค่ เขาก็ต้องหักห้ามใจ เพราะเธอคือกรงที่จะขังเขาไว้ตลอดกาล
ส่วนองค์อรนั้นก็สนใจงานจนลืมทุกอย่างแม้กระทั่งเวลา และไม่ได้รู้เลยว่ามีใครบางคนแอบมองเสี้ยวหน้างามของตนเองหลายต่อหลายครั้ง จนถึงเวลาเที่ยงวันเจ้านายของเธอออกไปรับประทานอาหาร เขาไม่เรียกเธอแม้แต่คำเดียว นั่นทำให้หญิงสาวรู้สึกแปลกใจมาก เอ้..หรือว่าผู้หญิงแบบเธอไม่ใช่ผู้หญิงที่เขาชอบ ความมั่นใจในช่วงเช้ามันขาดหายไปเล็กน้อย แต่ไม
