“คุณแม่จะย้ายไปอยู่ต่างประเทศเหรอคะ”
“ใช่ พี่แกใกล้เรียนจบแล้วเหลือแค่สอบ ส่วนแกก็ไปหาที่เรียนเอาใหม่ที่โน่น แกต้องไปกับฉันกับพี่ของแก ห้ามบิดพลิ้วเด็ดขาด เรื่องที่นี่ลืมมันไปซะ นี่คือคำสั่ง” ประโยคของมารดาทำให้รังรองต้องทำตามอย่างมิอาจหลีกเลี่ยง
ไม่น่าเชื่อว่ามารดาเหมือนจะไม่ได้อยากรับหลานคนนี้มาเลี้ยงดู แต่พอเห็นหน้า พอได้เลี้ยงดู ก็กลับรักใคร่เสียยิ่งกว่าอะไร
รังรองมองหลานชายอย่างสงสารที่ต้องกำพร้าแม่ตั้งแต่ลืมตาดูโลก เริงฤทธิ์เองก็ยอมตามมารดาไปอยู่ต่างประเทศโดยง่ายเมื่อเข้าใจว่ามีนาหวังแค่เงิน และหนีไปมีผัวใหม่เรียบร้อยแล้ว
รังรองได้แต่เก็บความรู้สึกผิดนี้เอาไว้ในใจคนเดียว และหลังจากมารดาเสียชีวิตด้วยโรคมะเร็งร้าย เธอกับพี่ชายจึงย้ายกลับมาอยู่ประเทศไทยอีกครั้ง
“ได้พี่เลี้ยงคนใหม่ของกริชแล้วเหรอ” เสียงของพี่ชายทำให้รังรองหลุดจากภวังค์ความคิดเรื่องในอดีต หันไปมองพี่ชายที่เดินมานั
