ตอนที่ 6 ยาปลุกเซ็กส์

1324 Words

โรซารี่ปักเสื้อลายนกยูงที่เธอเคยปังขายหารายได้ในช่วงเวลาเรียน เธอจึงเอาปักต่อจนเกือบจะเสร็จแล้ว ดวงใจก้าวเดินเข้ามาในห้องนั่งเล่นพร้อมกับอัมรา โรซารี่เงยหน้าขึ้นมองอัมรา เธอจึงเผยรอยยิ้ม วางผ้าที่ปักลง และลุกขึ้นยกมือไหว้อัมรา “สวัสดีค่ะ ป้าอัมรา” โรซารี่เอ่ยบอก อัมราใช้มือรับไหว้เธอโดยทันที “สวัสดีลูกสาวของแม่ ต่อไปไม่ต้องเรียกป้า เรียกแม่เหมือนที่ดลเรียก” อัมราเอ่ยบอกด้วยรอยยิ้ม “ค่ะคุณแม่” โรซารี่เอ่ยบอกด้วยรอยยิ้ม อัมราเผยรอยยิ้มอย่างมีความสุข และประคองกันนั่งลงบนโซฟา อัมราจับมือเรียวของลูกสะใภ้และเอ่ยถาม “เมื่อคืนเป็นอย่างไงบ้าง” อัมราเอ่ยถามด้วยรอยยิ้มทำให้โรซารี่ถึงกับวางตัวไม่ถูก เพราะเธอกับเขาไม่ได้มีอะไรกัน “เมื่อคืนเราสองคนเพลียมาก จึงนอนหลับไปเลยค่ะ” โรซารี่เอ่ยบอกด้วยรอยยิ้ม “ทุกอย่างมันต้องค่อยเป็นค่อยไป แม่เชื่อว่าลูกทั้งสองคนจะรักกันไม่ยากหรอกเชื่อแม่เถอะ อย่างแม่กับพ่อของดล เราสองคนก็ไม่ได้รักกันก่อนแต่งงาน แต่พออยู่ด้วยกันไปเราสองคนก็รักกัน จนให้กำเนิดดลขึ้นมา” อัมราเอ่ยบอกด้วยรอยยิ้ม โรซารี่ยิ้มให้เธอโดยไม่เอ่ยสิ่งใดต่อ อัมราจึงเอ่ยบอกเธออีกครั้ง “พรุ่งนี้แม่กับแม่ของโรสเราสองคนจะไปเที่ยวเกาหลีกัน โรสจะเอาอะไรไหม” “ไม่ต้องลำบากหรอกค่ะ เท่าที่คุณแม่หามาให้หนู ก็มากพออยู่แล้วค่ะ” โรซารี่เอ่ยบอกด้วยรอยยิ้ม “เรื่องแค่นี้เล็กน้อย แม่ไปก่อนนะ อาทิตย์หน้าเจอกัน” “ค่ะ” นฤดลก้าวเข้ามาในออฟฟิศมองมาทางเลขาสาวที่นั่งอยู่ที่หน้าห้องที่ลุกขึ้นยกมือไว้เขาด้วยรอยยิ้มเช่นทุกวัน แล้วเธอก็หันไปมองในห้องที่มีหญิงสาวสวมเดรสสีขาวรัดรูปยืนอยู่ด้วยอาการหงุดหงิด ทำให้เขามองตามชั่วครู่ เขาจึงหันไปหาบอดี้การ์ดที่ยืนอยู่ด้านหลังเขา “วายุไปดูงานแทนฉันที่แกลเลอรี่ให้ฉันหน่อย ดูว่าขาดอะไรบ้างแล้วมารายงานฉันโดยตรง” นฤดลเอ่ยบอกเช่นนี้ “ครับท่าน” วายุรับคำสั่งและก้าวเดินออกไป นฤดลก้าวเดินเข้าไปในห้อง มีนพพลเปิดประตูให้กับเขา นฤดลเข้ามาในห้องทำงาน เขามองหญิงสาวใบหน้าสวยทาลิปสติกสีแดงสด เขายืนมองด้วยสีหน้าเงียบสงบไม่บ่งบอกถึงอารมณ์ใด “ดล คุณจะแต่งงานทำไมคุณไม่บอกฉัน” หญิงสาวเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงเรียบเฉย “น้ำผึ้ง ทำไมผมต้องรายงานคุณด้วย” นฤดลเอ่ยบอกเช่นนี้ แล้วก้าวเดินไปที่โต๊ะทำงาน หญิงสาวที่ชื่อน้ำผึ้งกอดเขาจากด้านหลัง เขาจับมือเรียวของเธอออกจากตัวของเขา แล้วหันกลับมามองเธอด้วยสีหน้าเรียบเฉย “คุณไม่รักผึ้งเหรอคะ” น้ำผึ้งเอ่ยด้วยน้ำเสียงออดอ้อน “คุณกลับไปชะ ผมไม่อยากเห็นหน้าคุณ” นฤดลเอ่ยบอกด้วยน้ำเสียงหนักแน่น “ฉันไม่กลับ” เธอเอ่ยบอกเช่นนี้ นฤดลจึงหันกลับมามองใบหน้าของเธอด้วยสายตาเกลียดชัง “การที่ผมนอนกับคุณแค่คืนเดียวไม่ได้หมายความว่าคุณคือคนรักของผม” “ดล” เธอเอ่ยด้วยน้ำเสียงน้อยใจที่เขาพูดเช่นนี้ “และอีกอย่างหนึ่ง ผมไม่นอนกับผู้หญิงคนเดียวที่พี่ชายผมนอนด้วยหรอกนะ” นฤดลเอ่ยบอกด้วยน้ำเสียงเรียบเฉย “ฉันพลาดไปแล้ว ดลให้โอกาสฉันเถอะนะ” น้ำผึ้งเอ่ยบอกเช่นนี้ กอดเขาอีกครั้ง เขาจึงเกาะแขนของเธอออกทันที และเอ่ยบอกด้วยน้ำเสียงเรียบเฉย “น้ำผึ้ง พี่ชายของผมเขารักคุณมาก เขาถึงยอมแต่งงานกับคุณ และตัวผมเองก็แต่งงานแล้ว อีกไม่กี่วันพี่ชายก็จะกลับมา คุณรอเขาสวยๆ อยู่ที่บ้านเถอะ” นฤดลเอ่ยบอกเช่นนี้ แล้วก้าวเดินไปนั่งที่โต๊ะ “แต่ฉันต้องการคุณ” เธอเอ่ยบอกด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา “คุณไม่ได้ต้องการผมหรอก น้ำผึ้งคุณต้องการเงินกับเซ็กส์ที่ผมเคยให้คุณ แต่ตอนนี้ ผมแต่งงานมีภรรยาแล้ว ส่วนคุณกลับไปนอนรอพี่ชายของผมเถอะ” เขาเอ่ยบอกเธอด้วยน้ำเสียงดุดัน “ดล” “ถ้าคุณไม่ไป ผมจะเรียกบอดี้การ์ดขึ้นมาที่นี่ ให้เอาตัวคุณไป” เขาเอ่ยบอกด้วยน้ำเสียงจริงจังและดุดัน เธอจึงก้าวเดินออกไปด้วยอารมณ์เกรี้ยวกราด โรซารี่มองรถสปอร์ตหรูคันสีดำมาจอดที่หน้าบ้าน เธอเห็นว่าชายหนุ่มใบหน้าหล่อเหลาก้าวเดินออกจากรถคันนั้น เขาก็คือ นฤดล จักรฤกษ์ สามีของเธอเอง เธอจึงก้าวเดินไปที่บันได ทันใดนั้นเสียงของดวงใจก็ดังขึ้น “นายหญิงจะขึ้นนอนแล้วหรือคะ” ดวงใจเอ่ยถามด้วยความสงสัย นี่ก็พึ่งจะสองทุ่มเอง “ฉันอยากนอนแล้ว เตรียมอาหารที่โรสจัดไว้ให้เขาด้วย” โรซารี่เอ่ยบอกเช่นนี้ เธอจึงก้าวขึ้นบันไดไปทางปีกขาว คือห้องนอนของเธอกับนฤดล ในขณะเดียวกันนฤดลก้าวเดินเข้ามาในบ้าน แต่ไม่ทันได้เห็นโรซารี่ที่ก้าวเดินขึ้นไปบนบ้าน เพราะเธอขึ้นไปถึงชั้นบนแล้ว “นายหญิงไปไหน” นฤดลเอ่ยถามเช่นนี้ และมองไปรอบห้องโถงกลับไม่เห็นโรซารี่ “นายหญิงพึ่งขึ้นไปบนบ้าน ก่อนที่ท่านจะก้าวเข้าบ้านมา” ดวงใจเอ่ยบอกด้วยรอยยิ้ม และรับสูทจากเขา “โรสกินอะไรแล้วหรือยัง” “ทานข้าวไปนิดเดียวเมื่อตอนห้าโมงเย็น แล้ววันนี้นายหญิงทำแกงไก่ใส่หน่อไม้ดองไว้ให้ท่าน” ดวงใจเอ่ยบอกด้วยรอยยิ้ม “ฉันกินมาแล้ว เอาไว้กินพรุ่งนี้แล้วกัน อุ่นนมให้หน่อย” เขาเอ่ยบอกเช่นนี้ “ค่ะท่าน” ดวงใจเอ่ยบอกแล้วก้าวเดินไปในครัวโดยทันที นฤดลก้าวเดินมาในห้องนอน เห็นว่าโรซารี่นั่งอยู่ที่สตูลหน้าเตียงนอน สายตาของเธอจับจ้องไปที่โฮมเทียเตอร์ที่กำลังฉายรายการสัตว์โลก อีกทั้งรายการที่เขาเห็นก็คือ สิงโตกำลังวิ่งไล่ตะครุบกวาง เขาก้าวเดินมาที่เคาน์เตอร์บาร์ วางถาดจานรองแก้ว และเดินมาหาเธอ โรซารี่เงยหน้ามองเขาด้วยความตกใจสุดขีด เหมือนกับโดนผีหลอก “คุณเข้ามาตอนไหน” โรซารี่เอ่ยถามเช่นนี้ เขายื่นแก้วนมให้เธอด้วยรอยยิ้ม โรซารี่มองเขาด้วยความแปลกใจ สงสัยว่าในแก้มมันต้องมีอะไรแน่ๆ หรือเป็นยาปลุกเซ็กส์หรือเปล่า “ไม่ใช่ยาปลุกเซ็กส์หรอกนะ ดวงใจบอกว่าคุณกินข้าวนิดเดียว ผมกลัวว่าคุณจะปวดท้อง” เขาเอ่ยบอกเช่นนี้ เธอจึงรับแก้วนมมาดื่มจนหมดถ้วย เขารอรับถ้วยนมจากมือเธอ เธอจึงส่งถ้วยนมให้เขา “วันหลังไม่ต้องลำบากเอามาให้ฉันกินหรอก” โรซารี่เอ่ยบอกด้วยน้ำเสียงเรียบเฉย “ผมเต็มใจบริการคุณ” นฤดลเอ่ยบอกเช่นนี้ แล้วก้าวเดินเข้าไปที่เคาน์เตอร์บาร์วางแก้วไว้ที่โต๊ะ ในขณะเดียวกันเธอก็เดินเข้าห้องน้ำหยิบแปรงสีฟัน และหลอดยาสีฟันบีบใส่แปลงทันที เมื่อบีบเสร็จเธอจึงเอาแปลงขึ้นมาสีฟัน อย่าลืมเข้ามากดหัวใจและคอมเม้นท์ให้ไรท์ด้วยน๊าาาาาา 1 เม้นท์ 1 กำลังใจ

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more