LIZAH AGUILAR
GUSTO sana ni Madame Anghelisha na gumala kasama ang mga bata pero gahol na sa oras. Kapag maluwag na ulit, doon na lang kami lalabas para makapagliwaliw. Umuwi na kami sa apartment.
Sa kabila ng nangyari kaninang umaga, lumipas naman iyon sa mga bata at naka-focus sila sa mga regalong natanggap galing sa ninang nila. Parang nakalimutan na nila ang existence ni Ryujin kanina. Iyon ang kauna-unahang pagkakataon na masilayan nila ang kanilang ama.
Sapat na sa ‘kin na makitang ganoon ng first meeting nila. “Wow, Liz… ang ganda-ganda naman itong vintage white dress?” Pinagmamasdan ko ngayon ang ball gown na susuotin ko para mamaya. Pinasuot sa headless mannequin.
“Maganda pero ang bigat naman yata nito at ang init pa." Ang istilo ng dress, pang medieval era pa yata.
“Wow
