Resilient Hope

Chapter 4

After a week of staying in Vigan, her vacation finally ended. Hinanda na ni Astrid ang kanyang mga gamit, dahil ngayon ay uuwi na siya. Kinukulit na rin siya ng kanyang dalawang kaibigan na makipagkita upang makwento ang tungkol kay Aillard.

Nalungkot naman si Astrid nang maalala niya si Aillard. Naibigay na niya yung key chain na binili niya sa Calle Crisologo. Tinanggap iyon ng lalaki na ikinatuwa naman niya. Ang problema lang ay hindi na niya ito ulit nakita simula kahapon kaya hindi na niya ito nakausap, kahit sila Niko at Creed.

After Astrid had organized all her belongings, she sought assistance to bring them down. She had settled her hotel room bill the previous day, so there were no remaining concerns.

"Thank you, Ma'am. Please come again," said the woman at the reception desk cheerfully, bowing slightly to her.

"I will," I definitely will dahil kailangan ko pang balikan ang future jowa ko dito. Kung... babalik pa ito doon. Pero siyempre, hindi niya iyon sinabi sa babae. "Thank you so much," she said.

Lumabas na siya at pumunta sa parking kung saan naroon ang sasakyan niya. Inilagay ng lalaki ang gamit niya sa likod ng sasakyan na dala niya.

Since the load was quite heavy, he asked for help because he couldn't carry everything by himself. Most of what he was carrying were paper bags filled with his gifts.

"Thank you," he said, handing over a tip.

"Salamat din po, Ma'am. Ingat po," anito pagkatapos ay iniwan na siya doon.

Pumasok siya sa sasakyan saka ito pinaandar. Kanina pa text nang text sa kanya ang dalawang kaibigan niya, pero hindi siya nagrereply. Tinatanong kasi siya ng mga ito kung kailan siya uuwi, pero ang totoo niyan ay gusto lang talaga maki-chika ng dalawa sa kanya.

Pagod na pagod si Astrid nang dumating siya sa kanilang bahay. Dahil sa traffic, halos gabihin na siya sa pagmamaneho. Wala pa ang ina ni Astrid nang dumating siya, kaya siya na ang nagluto ng hapunan kahit gustong-gusto na niyang mahiga at magpahinga sa kanyang kama.

Alam niyang pagod ang ina mula sa trabaho, kaya siya na ang nagluto. Miss na rin niyang ipagluto ang kanyang mommy, kaya ang paborito nitong adobong manok ang inihanda niya. Buti na lang at kumpleto pa ang mga sangkap sa kanilang ref.

"Astrid! Anak!" called out her mother, who had just entered their home.

Astrid greeted her mom as she ran towards her. "Hello, Mom, I've missed you so much," she said.

Her mother ran to her and hugged her tightly, as if they hadn't seen each other in a long time, even though Astrid had only been in Vigan for two days.

"Anak, nasaan ang pasalubong ko?" Tanong nito agad sa kanya, na ikinatuwa niya dahil sa inasal nito.

"Wala man lang ba munang 'Hi anak, how are you? I miss you,' ganun, Mom?" biro ni Astrid

"Hi anak, how are you? I miss you," panggagaya ng Mom niya sa sinabi niya. "Asan na yung pasalubong ko? Dami-dami pang keme keme, ibigay mo na, anak, dali. Miss ko na ang empanada sa Vigan," sabi ng kanyang ina.

Nilingon na natawa na lang siya. Kinuha niya ang dalawang paper bag at inabot sa Mom niya.

"Salamat, anak. Kaya favorite kitang anak, e," biro ng kanyang ina.

"Mom, ako lang naman talaga ang anak mo," natatawang sabi niya.

Her mother stuck out her tongue at Astrid. "Kaya nga kita favorite kasi ikaw lang ang maganda at manang-mana sa akin na anak ko."

Astrid laughed while preparing the table. Binobola na naman siya nito dahil sa pasalubong niyang empanada.

Matapos ayusin ang hapag, inaya niya ang ina na kumain. Inilagay niya ang nilutong pagkain sa hapag. Masaya silang kumain ng hapunan. Nagkwentuhan at nagkulitan sila habang kumakain.

"Thank you for the pasalubong, anak. Go rest in your room now; I'll take care of tidying up here. I know you must be tired," his mother instructed.

"Okay po. I’ll get some sleep. Mom, I love you and I miss you so much," sabi niya habang hinalikan ang kanyang mommy sa pisngi bago siya pumanhik sa itaas sa kanyang silid.

She took a quick half-bath and changed into pajamas before settling into her bed. She missed her room, its soft mattress, and most of all, her guitar, a gift from her late father.

And now, she missed her dad terribly. Their duets, their gigs together—everything they shared. She missed it all dearly.

Astrid sighed and gazed at the ceiling. Sa pag-iisip niya, bigla na lamang pumasok sa isip niya si Aillard. Is there any chance that they would meet again?

Tanging ang lalaking ilang beses pa lang niya nakilala ang naging laman ng kanyang isipan. Unti-unting bumaba ang kanyang mga talukap ng mata hanggang sa makatulog siya.

Nagising si Astrid mula sa mahimbing na pagkakatulog niya sa tunog ng cellphone niya. She looked at the alarm clock on the side table near her bed. It’s too early. Sinagot niya ang tawag nang hindi tinitingnan ang screen.

"Hell-"

"Astrid Aitana Vargas, baka naman may balak kang pagbuksan kami ng pinto! Baka lang naman." Trinity quipped, rousing her from her thoughts.

Oh, God! Ang aga-aga, ang lakas ng sigaw ni Trinity, na napagising siya ng malakas. Muntik na siyang mabingi sa lakas ng sigaw nito, pero buti na lang ay maagap niyang inilayo ang cellphone niya.

"Trinity, could you please lower your voice? It's hurting my ears," she said to her friend who chuckled on the other end of the line.

"Just open the door for me and Nina instead, and I might even thank you," Trinity added with a playful tone, before hanging up.

Astrid stood up. Sinadya niyang bagalan ang pagbaba niya ng hagdan para lalong mainis si Trinity. "It's payback time, Trinity," sabi niya sa sarili, habang gusto niyang matawa sa iniisip na tiyak na kakatayin siya nito.

Ngunit pikon na pikon si Trinity, kaya't mukhang may balak itong gumawa ng iskandalo sa Village nila dahil sumigaw na ito. Malakas nitong kinatok ang pinto ng bahay nila, tila may balak itong sirain ang pintuan nila.

Astrid heard another loud knock followed by her friend's voice once more.

"f**k! Astrid, I know you! Bilisan mo, pagbuksan mo na kami. Ang init dito sa labas," rinig niyang hiyaw nito sa labas habang malakas na kinakatok ang pinto.

May hiya naman si Astrid para sa kapitbahay nila kaya mabilis niyang pinagbukas ang pintuan para sa dalawa.

Nang mabuksan ni Astrid ang pinto, bumungad sa kanya si Trinity na patuloy na pinapaypayan ang kanyang mukha gamit ang kamay. Kaya pala si Trinity lang ang sigaw ng sigaw, dahil sobrang abala si Nina sa cellphone.

"Gosh... You're so bagal talaga," maarteng sabi sa kanya ni Trinity nang buksan niya ang pinto. Tuloy-tuloy itong pumasok sa bahay nila habang si Nina naman ay nakipag-beso-beso sa kanya at minostra ang cellphone.

"Trinity, you're so loud. Aren't you ashamed in front of our neighbors? And you're planning to cause a scene," she chided.

Trinity glanced at her friend. "If you had just opened the door for us right away, I wouldn't have to make noise outside," she retorted, rolling her eyes.

Attitude much, girl.

Hindi niya pinansin ang sinabi nito; sa halip, tumungo siya sa kusina para magluto. Gutom na siya dahil hindi pa siya nakakapag-agahan at tanghali na pala. Napagod siya sa byahe kaya siguro napasarap ang tulog niya.

She glanced at the two. "Have you eaten?" she asked them.

"Nope, hindi pa," sabay na sabi ng dalawa. "Pagluto mo kami."

Nagkatinginan ang dalawa saka malakas na tumawa sa kalokohan nila. Ano ba naman yan. Kailangan ba talagang sabay pa sila?

"Mga baliw," bulong niya, ngunit narinig naman ni Nina.

"I heard you, Astrid! I'm not crazy, maybe Trinity is..." sabi ni Nina habang tumatawa. Hinampas naman ito ni Trinity ng maliit na unan na nasa sofa nila. Iniwan niya ang dalawa at hinayaan na silang magkahampasan sa salas.

Nang matapos siyang magluto, nag-umpisa na silang kumain. Daldal nang daldal si Trinity habang si Nina naman ay mukhang gutom na gutom na, dahil subo ito nang subo na hindi man lang pinapansin ang kinukwento ni Trinity.

"May nakilala akong lalaki sa party na napuntahan ko noong isang araw. And guess what? Pinahiya niya ako. Grr! Isang Trinity Gomez lang ang napili niyang ipahiya ng gano'n lang. Walang hiya siya, wag lang talaga magpakita sa akin 'yung baliw na 'yon," sabi ni Trinity bago bumalik sa pagkain.

"Hmm... Hmm..." Nina grunted nonchalantly.

"Hey, Nina, are you even listening to me?" her friend asked, unfazed by Nina's focus on eating. "You look like you're really starving to death. Gosh!"

"Napangiwi siya nang sumagot si Nina dahil puno ng pagkain ang bibig nito.

"Yuck, Nina! Wag ka nang magsalita diyan. Tumatalsik sa akin ang food mo."

Lumunok muna siya at uminom ng tubig bago sagutin si Trinity. "Tinatanong mo ako tapos nung sumagot ako ayaw mo na akong pagsalitain. Luka ka ba? Huh!"

"Hindi! Ikaw luka ka ba? Huh!" panggagaya nito sa isa.

"Stop it you two. Bilisan nyo kumain na dalawa, kayo na rin ang magligpit niyan. I'm done…" Mabilis na sabi ni Astrid na may malapad na ngiti saka umakyat sa taas papuntang kwarto niya. Narinig niya ang reklamo ng dalawa sa kusina, sa lakas ng boses ni Trinity ay talagang maririnig niya. Daig pa naman niyan ang nakalunok ng microphone sa lakas ng boses.

She ignored her two friends' complaints. She entered the bathroom and took a shower, leaving them to wash the dishes.

Thirty minutes later, she finished showering. Upon leaving the bathroom, she saw both of them lying on her bed, engrossed in their phones. She grabbed a pastel-colored t-shirt and high-waisted shorts, then returned to the bathroom to change.

"Sino yung Fafa na kasama mo sa Vigan?" tanong ni Trinity.

"Is he your jowa?" tanong naman ni Nina.

"As I told you before, his name is Aillard and he's not my jowa but soon to be future jowa," sagot niya sa dalawa.

If Cupid lets us meet again…

She heard Trinity's laughter. "Oh, someone's hopeful!"

Grr! And there was Miss Trinity, the harbinger of bad moods. She rolled her eyes at Trinity.

"It’s okay, Astrid. I support you. I've got your back, best friend," Nina chimed in.

Astrid smiled widely at Nina nang makalabas siya ng banyo. "Aww! Thank you, best friend ko! Muah. Love you..." aniya sabay nag-flying kiss kay Nina, na kunwaring sinapo naman nito na ikinatuwa niya.

"Hey! How about me? Hindi mo na ako best friend? Hindi mo na ako love? You're so bad, Astrid. I hate you," umaarteng sabi sa kanya ni Trinity.

Bakas ang pagtatampo sa boses ni Trinity, but she didn't answer. Sa halip, iniling na lamang niya ang ulo.

"Ang bully n'yo, dalawa. Hmp!" Habol pa nito sa kaniya.

Umupo siya sa harap ng vanity table niya at nagsimulang mag-ayos. Naglagay siya ng powder sa mukha at konting lip gloss lang. Sinuklay niya ang mahabang buhok at kumuha ng konting hibla ng buhok sa magkabilang gilid, saka inipitan niya ito ng clip sa gitna.

Nang maayos na ang buhok, naalala niya ang mga souvenir na ibibigay sa mga kaibigan. Kinuha niya ang dalawang paper bag na nasa closet niya at inabot sa dalawa.

"Oh ayan, wag ka nang magtampo. Ayan, pasalubong ko sa inyo. Love you," aniya ni Astrid kay Trinity. Umayos ito ng upo at inabot ang paper bag na hawak niya.

Trinity smiled as she reached for the paper bag she was holding. "Thank you. I thought you forgot about me. Love you too, babe."

Next, she handed it to Nina. A wide smile spread across Nina's face as she saw what was inside the paper bag.

"Thank you, Ast. I like it," ani Nina.

Inaya siya ng dalawa na mamasyal. Sino ba naman siya para tanggihan ang dalawang best friend niya? Aminin man niya o hindi, namiss din naman niya sina Nina at Trinity. Medyo matagal na rin nung huling namasyal silang tatlo.

Nag-iwan lang siya ng text sa Mommy niya bago sila umalis.

Hindi rin niya dinala ang sasakyan niya. Ang dahilan niya ay sila ang nag-aya kaya dapat sa kanilang sasakyan ang gagamitin. At dahil si Nina ang may dala ng sasakyan, iyon ang ginamit nila.

Kung saan-saan sila pumunta ang magkakaibigan. Nagpunta sila sa Enchanted Kingdom - sumakay sila sa iba't ibang rides at naglaro. Ngunit hindi na nila sinakyan ang mga delikadong rides, marahil para na rin sa kanilang kaligtasan, gaya ng Space Shuttle, Air Race, at Ekstreme Tower Ride.

Gayunpaman, todo ang kanilang saya at enjoyment. Minsan pa nga ay pinagtitinginan sila dahil sa ingay ng dalawang kasama niya - lalo na't nag-aaway sila kung ano ang sunod na sasakyan nila. Halimbawa, bago sila lumabas, sumakay si Nina sa Carousel habang gusto naman ni Trinity sumakay sa Anchors Away, kahit na nasakyan na nila ito nang dumating sila.

Sa huli, nanalo pa rin ang childish na si Nina. Paano hindi mananalo, muntik na nitong patawanin si Trinity, kaya pumayag na si Trinity kahit labag sa loob niya.

In the late afternoon, they left Enchanted Kingdom. Trinity had suggested they visit a bar owned by her cousin Finn.

She could drink, but of course, she never allowed herself to get too drunk. She was well aware of her limits, knowing that her tolerance for alcohol wasn't particularly high.

Seven in the afternoon when they arrived at their destination. Dumiretso na agad sila sa bar, doon na lang sila kakain - sa Office ni Finn. Manggugulo sila sa opisina nito bago sila uminom sa baba.

Hindi pa ganun karami ang tao nang dumating sila sa Elixir - ang bar ni Finn. Nauna si Trinity sa paglalakad papunta sa opisina ng kanyang pinsan.

"Good evening, Ma'am Trinity," bati ng isang waiter nang makilala ang kaibigan niya. Kilala nila si Trinity dahil madalas itong pumunta sa Elixir. Suki na ang kaibigan niya sa bar. Pero hindi naman ito 'yung klase ng tao na inaakala ninyo. Si Trinity ay 'yung klase ng tao na pumupunta sa bar pero nasa lugar naman ang kilos nito. Hindi ito pumupunta sa bar para kumuha at mag-uwi ng lalaki, sa halip, party lang talaga ang gusto nito.

Astrid found Finn's bar's name peculiar, but it still appealed to her. She wasn't fond of going to bars, mindful of her health—her illness, to be exact—and she avoided gambling despite being able to drink.

"Hi, Cousin," Trinity greeted cheerfully as they entered her cousin's office on the bar's second floor. It was located at the far end, somewhat distant from the VIP rooms.

"Oh! Hi, ladies," Finn greeted them warmly. He approached each one individually and gave them a friendly hug. "What brings you three here?"

"Magpainting. Magpapainting kami, Finn. Duh! Natural, iinom, magpaparty-party, ganoon. Are you sure na pinsan talaga kita? Wala kasi akong tanga-tanga na pinsan, e," mahabang sabi ng kaibigan. Napailing siya sa sagot ni Trinity. Kahit kailan talaga, napakadaldal ng kaibigan niya tapos ngayon, namimilosopo pa. Ibang klase talaga.

“What I mean is, anong ginagawa ni Nina at Astrid dito? Naiintindihan ko pa sana kung ikaw lang ang nandito,” ganti naman nito.

Umirap si Trinity dahil sa sinabi ng pinsan. Padabog itong umupo sa sofas na nasa loob ng silid, kaya sinundan nila ito at naupo na rin katabi ng kaibigan.

"Please give us some food. We haven't eaten yet!" Trinity said.

"Hold on, I'll place an order. I thought this was just a bar, not a restaurant."

Napailing na lang si Astrid sa pagiging reklamador ni Trinity. Ganito talaga ito kapag si Finn ang kaharap dahil alam ni Trinity na hindi gaganti at hindi magagalit ang pinsan.

"Bigyan mo na lang kami ng pagkain. Ang dami pang satsat," mataray na sabi nito. "Faster!"

"Siya na nga lang ang nag-uutos, siya pa ang demanding," bulong naman ng lalaki. Buti na lang ay hindi iyon narinig ni Trinity, kung hindi ay siguradong papatulan na naman siya ng babae.

"Astrid, pupunta lang ako sa restroom sa baba," sabi ni Nina sa kanya.

"Samahan na kita," alok niya.

Astrid was about to stand up when Nina stopped her. "No, I can handle it. I'll only be a moment," Nina said.

She nodded and sat down. "Alright, come back soon."

Tumayo na si Nina at lumabas ng silid. May bathroom din naman dito sa opisina ni Finn pero ayaw ni Nina doon—hindi niya alam kung bakit, pero hinayaan na lang niya kung ano ang trip ng kaibigan niya.

Tumingin sa kanya si Trinity. "Saan pupunta 'yon?"

"Sa restroom," tipid na sagot niya.

In just a few moments, their food arrived, followed by Nina. Naturally, Finn, who paid for their meal, knew full well the reluctance behind his gesture.

Before them lay three rice bowls, one Chicken Marsala, two Chicken Grilled, and three glasses of Pineapple juice. Delicious! Each dish before her was Astrid's favorite.

Masaya na kumain silang tatlo. Minsan ay binibigyan siya ni Nina ng ulam, Chicken Grilled, habang si Trinity naman ay kumuha ng Chicken Marsala na ulam niya. Hinahayaan na lang niya ito—ganon din naman kasi siya minsan sa dalawang kaibigan niya. Palaging nagkakasama sa pagkain, kahit na favorite pa nila iyon.

Habang nagpapahinga, naisipan niyang sumilip sa salamin na nandoon—nakita niya sa ibaba ang mga tao na abala sa pag-inom at pagsayaw. Sa mga oras na iyon, padami nang padami ang tao sa Elixir.

"Tara na sa baba," aya ni Trinity sa kanila. "Party! Party!" hiyaw pa nito.

"Bye, Finn. Thanks sa pagkain," aniya.

"Welcome. If you need anything, sabihin nyo lang sa akin," nakangiting sambit nito sa kanila bago ito magpaalam dahil may kakausapin pa daw itong tao.

Astrid followed Trinity and Nina, catching up with them on the stairs where they were waiting for her.

She intertwined her arms with both friends' hands.

"We’re ready to party!" they exclaimed as they settled onto the circular couch, with a round table in the center. A waiter placed a bottle of Gold Label and three whisky glasses on it.

Nagsalin si Trinity ng alak sa baso at inabot iyon sa kanila ni Nina.

"Cheers!" sabay-sabay na sambit nilang tatlo saka tumawa. "Cheers para kay Astrid na may Fafa Aillard na!" dugtong pa ni Trinity. Umamba siyang babatukan ito kaya agad na lumayo ang babae sa kanya.

Before they even finished half of the Gold Label bottle, she already felt her vision spinning.

She's really going to need luck tomorrow. The hangover will be killer.