หลายวันต่อมา
@มหาวิทยาลัย
อันดานั่งเหม่อไปเรื่อยขณะที่อาจารย์สอนอยู่หน้าห้อง ข้อมูลเนื้อหาสาระการเรียนแทบไม่เข้าหัวเธอเลย เพราะตอนนี้จิตใจของเธอเอาแต่นึกถึงเรื่องวันนั้น เรื่องของเธอและศิลา
หลังจากวันนั้นที่เขากลับมาจากไปธุระข้างนอก ซึ่งเธอนอนหลับอยู่บนเตียงและตื่นขึ้นมาเจอเขากลับเข้าห้องมาพอดี อันดาพบว่าศิลาดูเคร่งเครียดมาก นัยน์ตาสีเทาฉายแวววาวโรจน์ระคนวิตกกังวล
เธอทำเพียงเดินเข้าไปกอดเขาและไม่พูดอะไร ไม่กล้าถามหรือพูดอะไรให้เขากังวลใจไปมากกว่านั้น
นอกจากนี้เมื่อหญิงสาวต้องออกมาเรียนที่มหาวิทยาลัยหรือเดินทางไปไหนข้างนอกโดยที่เขาไม่ว่างไปรับไปส่ง ศิลาจะให้คนคุ้มกันคอยตามเธอไปด้วยทุกครั้ง ซึ่งเธอก็ไม่เข้าใจว่าทำไมเขาถึงดูระแวดระวังขนาดนี้
เหมือนกับว่าอยู่ในช่วงสำคัญที่แฝงความอันตราย
"อัน... อันดา... ยายอัน!"
"ว๊าย!" อันดาหวีดร้องตกใจเมื่อเสียงของน้ำมนต์ทะลุเข้ามาในโสตประสาท
เมื่
