หลังจากพูดคุยกับเพื่อนสาวในห้องเรียนสักพักใหญ่ อันดาและน้ำมนต์ก็เดินออกมานอกตัวอาคาร สายตาหวานเหลือบเห็นคนคุ้มกันรอเธออยู่ไม่ไกล
ตอนอยู่ในห้องเธอเล่าเรื่องที่กลับมาเจอกับศิลาอีกครั้งให้เพื่อนสนิทฟัง น้ำมนต์รับรู้เรื่องทั้งหมดและได้แต่เอาใจช่วยให้เธอนึกเรื่องในอดีตออก เพราะรายละเอียดหลาย ๆ อย่างมีเพียงศิลาและอันดาเท่านั้นที่รู้
"แกโอเคไหมอัน"
"อื้อ ฉันโอเค" อันดายิ้มกลับให้เพื่อน
เมื่อเธอได้เล่าระบายเรื่องหนักใจที่กักเก็บไว้ออกมาบ้าง มันก็สบายใจขึ้นจริง ๆ แถมยังได้รู้เรื่องราวบางอย่างที่สงสัยมาตลอดจากปากของเพื่อนสนิท ยิ่งไขข้อข้องใจของเธอไปได้ส่วนหนึ่ง
"งั้นกลับดี ๆ นะอัน มีอะไรก็โทรหาฉันได้ตลอดนะ" น้ำมนต์เอ่ยบอกเพื่อนพลางจับไม้จับมือร่ำลา สายตาเพื่อนสาวมองอันดาอย่างเป็นห่วง
"อืม แกก็กลับดี ๆ นะน้ำมนต์"
"จ้า ส่วนเรื่องนั้น... ค่อย ๆ นึกนะอัน อย่าไปคิดมากจนเครียดนะ" น้ำมนต์เอ่ยอย่างเป
