Kabanata 17:
Ilang oras din ang nakalipas bago nagising si Bella. Pinauwi ko na muna si Morris para magbihis ng damit dahil ang puno ng dugo ang damit niya. No'ng una ay umapela pa siya dahil ayaw niya akong iwanan, pero dahil mapilit ako, napilitan din siyang umuwi. Kaya wala na siya nang magising si Bella.
"Pasensya ka na at hindi ako nakinig sa paliwanag mo kahapon," iyon kaagad ang binungad ko sa kaniya nang makaupo ako sa upuang katabi ng hospital bed.
"S-sorry po ma'am," sagot niya.
Umiling ako. "Huwag ka nang magsorry, huwag ka na munang magsalita. Magpahinga ka na muna at kapag nakarecover ka na, saka tayo mag-usap. Sa ngayon, ano ang gusto mong kainin?"
Napatitig siya sa akin at bahagyang nangilid ang mga luha sa mata kaya agad ko siyang pinigilan.
"Oops! Huwag kang iiyak! M
