บทที่ 17
ตามทั้งวัน
เวลาเดินทางมาถึงวันเสาร์จิรกรและธันวาก็เอาโมเดลมาให้ตามนัด ทั้งคู่อยู่คุยด้วยพักหนึ่ง จากนั้นก็แยกย้ายไปทำธุระของแต่ละคน เหลือเจ้าของห้องที่นอนก่ายหน้าผาก จดจ่อกับสมาร์ตโฟนในมือ
ติ้ง..
มีแชตจากคนแดนไกล ที่เพิ่งไปส่งขึ้นเครื่องตอนเช้ามืดเมื่ออาทิตย์ก่อน
ใช่..มันคือวันที่ทิ้งมนปรียาไว้ที่ห้อง หลังจากมีอะไรกันครั้งแรก
อีก 3 เดือน..
ยังพอมีเวลา..
คิดได้ดังนั้นก็คว้ากุญแจรถออกจากห้อง ขับตรงกลับบ้านเพื่อไปเจอคนที่วนเวียนอยู่ในความคิด เหมือนจะจบแต่ไม่จบ มันค้าง ๆ คา ๆ ไปไม่สุด แววตาเย็นชาของเธอมีผลกับเขา ชาร์วีอยู่ไม่สุขตั้งแต่วันนั้น
วันที่มนปรียาไม่ไยดีความสัมพันธ์ระหว่างกัน
“มาหามิกิเหรอชาร์” ธนดลกำลังรดน้ำต้นไม้เอ่ยถามชายหนุ่มที่ยืนเก้ ๆ กัง ๆ อยู่หน้าบ้าน
“ครับ”
“ออกไปตั้งแต่เช้า เห็นว่ารับสอนพิเศษให้เด็ก”
“ที่ไหนครับ” ชาร์วีถามกลับทันที
“อืม..น่าจะ
