เมีย(ลับ)ยืนหนึ่ง

บทที่ 2 ไม่ต้องการความสงสาร 4

เศกย์พยักหน้ารับอย่างเห็นด้วย เขาพาคู่กรณีทั้งสองฝ่ายและทีมงานไปมุงหน้าจอเพื่อช่วยกันตัดสินใจ ทุกภาพเคลื่อนไหวเป็นหลักฐานยืนยันชั้นดีว่าคนที่เล่นผิดคิวคือมิ่งกมล หล่อนเล่นนอกบทผิดจากที่ซ้อมกันไว้ แถมท่าทางยังดูเหมือนจงใจจะแกล้งผลักเวนิกาตกน้ำเสียมากกว่า แต่ฟ้ามีตาเลยทำให้หล่อนได้รับกรรมแบบติดจรวด

“คุณเวย์เล่นตามบทถูกต้องแล้วครับ ถ้าคุณมิ้งค์ไม่เล่นผิดคิว ก็คงไม่เกิดอุบัติเหตุขึ้น” เศกย์สรุปเสียงขรึมบ่งบอกถึงความไม่พอใจ แค่นี้เขาก็ทำงานล่าช้ามากอยู่แล้ว ไม่รู้มิ่งกมลกับลลิตาจะหาเรื่องสร้างปัญหาอีกกี่ครั้งกี่หน นี่ถ้าไม่ติดว่าเขาเกรงใจปรินธรอยู่มาก ไม่อยากขัดใจอีกฝ่ายจนทำให้เกิดเขม่นขี้หน้ากันละก็ คิดหรือว่าเขาจะยอมให้มิ่งกมลมาเล่นหนังเรื่องนี้ เขาคงไล่ตะเพิดหล่อนออกจากกองตั้งแต่วันแรกแล้ว

มิ่งกมลอ่ำอึ้งเมื่อหลักฐานดันมาแฉหล่อน มองไปที่ลลิตาหวังให้ช่วย เจ้าตัวก็จิกตามองกลับอย่างไม่ได้ดังใจ แล้วสะบัดหน้าหนีชี้ชัดว่าตัวใครตัวมัน หล่อนเลยได้แต่แถแบบเอาสีข้างเข้าถูจนเลือดซิบว่า

“มิ้งค์ไม่ได้ตั้งใจนี่คะ ก็แค่...อินกับบทมากเกินไปหน่อย”

“ผมเข้าใจครับว่าเรื่องแบบนี้มันเกิดขึ้นได้ คุณมิ้งค์เป็นนางเอกมากฝีมือ คงจะไม่ปัดความรับผิดชอบให้ใคร”

“...”

มิ่งกมลใบ้รับประทานอย่างสมบูรณ์ เมื่อเจอคำพูดคมกริบบาดใจของผู้กำกับหนุ่มกระทบเข้าจังๆ เห็นหล่อๆ ออร่ากระจายอย่างนี้ ไม่คิดว่าเศกย์จะดุเอาเรื่องผิดกับหนังหน้าดูละมุนของเขาลิบลับ สุดท้ายหล่อนต้องเป็นฝ่ายยอมขอโทษเวนิกา รวมถึงเขาและทีมงาน เพราะเถียงไม่ออก แถมคนที่ควรจะช่วยหล่อนก็ไม่ยอมออกหน้า ยืนเฉยปล่อยให้หล่อนโดนรุมอยู่คนเดียวเสียอย่างนั้น

“ขอโทษค่ะ ทีหลังมิ้งค์จะควบคุมอารมณ์ให้ดีกว่านี้ ไม่ให้กระทบกับงานอีก”

“ขอบคุณครับ” เศกย์พยักหน้ารับ สีหน้ายังคงเรียบสนิท มองก็รู้ว่าไม่เชื่อถือน้ำคำของหล่อนเลยสักนิด

มิ่งกมลเม้มปากแน่น อยากจะกรี๊ดให้คอแตก แต่ต้องชะงักเมื่อสบสายตาลุกวาวของลลิตาที่ส่งมาเตือนว่า

หยุด! อย่าสร้างปัญหาให้ฉันอีกเป็นอันขาด แค่นี้ฉันก็อายจนไม่รู้จะเอาหน้าไปไว้ที่ไหนแล้ว!!!

หล่อนเม้มปากแน่น เม้มแล้วเม้มอีกอย่างไม่พอใจสุดๆ แต่มิ่งกมลยังต้องการให้ลลิตาผลักดันหล่อนขึ้นเป็นสู่จุดสูงสุดเป็นดาวค้างฟ้า ต่อให้โมโหจนหัวจะระเบิดหล่อนก็ต้องทนให้ได้ กลืนไฟโกรธที่อัดแน่นอยู่ในอกลงไปลึกๆ ยิ่งเห็นเวนิกาเดินเช็ดผมเผ้าลอยหน้าผ่านไปอย่างยั่วยุ หล่อนยิ่งต้องใช้ความพยายามข่มอกข่มใจอย่างยากเย็น แววตาที่ตวัดมองตามหลังเวนิกาไปเต็มไปด้วยความมุ่งร้าย ยังไงวันนี้หล่อนจะหาทางเล่นงานมันให้ได้ คอยดู!

ช่วงบ่ายกองถ่ายปักหลักกันภายในคฤหาสน์ของพระเอก ฉากสุดท้ายของวันเป็นฉากที่พราวนภาสาดน้ำใส่หน้าร้อยดารา เพราะหึงหวงที่ดนูญตามมาปลอบใจพร้อมเอ่ยคำรักกับร้อยดารา อย่างที่หล่อนอยากฟังแต่ไม่เคยได้ยินสักครั้งเดียว ในฉากนนี้นอกจาเวนิกาและมิ่งกมลแล้ว ยังมีจรณที่รับบทพระเอกเข้าฉากด้วยอีกคน

ทีมงานและนักแสดงซักซ้อมและเตรียมการกันอย่างละเอียดรอบคอบ เช็กน้ำในแก้วจนแน่ใจแล้วว่าเป็นน้ำเย็น เศกย์จึงเริ่มถ่ายทำทันที

ดนูญเดินตามหาคนรักไปทั่วบ้าน หลังมีปากเสียงกับบุพการีเรื่องที่เขาไม่ยอมแต่งงานกับผู้หญิงที่ท่านหมั้นหมายให้ แต่เลือกจะใช้ชีวิตคู่อยู่กับร้อยดาราแทน ทำให้บิดาโกรธจัดจนตบหน้าเขาดังฉาดใหญ่ ร้อยดาราเห็นแล้วสะเทือนใจ ทนไม่ได้ที่เป็นต้นเหตุทำให้ดนูญบาดหมางกับครอบครัว เธอจึงวิ่งออกมา

“ดารา...” ดนูญเรียกเธอเสียงแผ่วอย่างเบาใจระคนปวดใจ เมื่อพบเธอยืนสะอื้นไห้อยู่ในห้องครัว เขาตรงเข้าไปสวมกอดเธอทางด้านหลัง พร่ำกระซิบคำปลอบโยนว่า

“ไม่ร้องนะคนดี”

ร้อยดาราหันมามองเขาทั้งน้ำตา เอ่ยสะอึกสะอื้น

“ดาราขอโทษนะที่เป็นต้นเหตุทำให้คุณทะเลาะกับคุณพ่อคุณแม่”

“มันไม่ใช่ความผิดของคุณ” เขากระชับอ้อมกอดแนบแน่น “อดทนอีกหน่อยนะ ตอนนี้ถึงพวกท่านจะยังไม่เห็นความดีของคุณ แต่พออยู่ด้วยกันไป ผมมั่นใจว่าท่านจะต้องรักคุณเหมือนกับที่ผมรัก”

ดนูญเชยคางคนรักหมายจะประทับริมฝีปากลงไปอย่างดูดดื่ม แต่ถูกน้ำเสียงเกรี้ยวกราดของพราวนภาเอ่ยขัดจังหวะขึ้นเสียก่อน

“คุณทำแบบนี้กับพราวได้ยังไงคะดนูญ คุณนอกใจพราว กล้าพาอีบ้านนอกนี่มาหยามหน้าพราวถึงที่บ้าน คุณทำเกินไปแล้วนะคะ” หล่อนชี้หน้าร้อยดาราอย่างเอาเรื่อง

“ผมไม่เคยรักคุณ ผมรักดารา แล้วผมจะนอกใจคุณได้ยังไงล่ะพราวนภา”

“กรี๊ดดดดด!” พราวนภากรีดร้องอย่างบ้าคลั่ง เมื่อถูกเขาพูดจาเชือดเฉือนหัวใจหล่อนให้เจ็บปวด ตวัดสายตามองร้อยดาราอย่างจงเกลียดจงชัง พลันหางตาก็เหลือบเห็นแก้วน้ำวางอยู่ใกล้มือ หล่อนจึงไม่รีรอคว้ามันมาสาดใส่หน้านังศัตรูหัวใจ โดยที่ดนูญเองก็มาทันตั้งตัวและไม่คาดคิดว่าคนมีการศึกษาสูงอย่างหล่อนจะกล้าทำกิริยาต่ำทรามเช่นนี้ จึงเคลื่อนตัวบังคนรักเอาไว้ไม่ทัน

เวนิกาสะดุ้งโหยงทันทีที่น้ำร้อนหยดหนึ่งกระเด็นถูกมือเธอ อยากจะหลบก็หลบไม่ทันแล้ว ทำได้แค่เบี่ยงหน้าไม่ให้โดนน้ำร้อนลวกใส่เต็มๆ จนเกิดแผลพุพอง