Hindi ko mapigilang matawa sa mukha ni Uriel habang tinutulungan niya akong maghugas ng mga plano. Bawat hagod niya ng sponge sa plato ay may kasamang dabog habang nakasimangot. Halos magtagpo ang mga kilay niya habang titig na titig sa plato.
“Ayos ka lang ba?” inosenteng tanong ko para mas lalo siyang inisin. “Wala ka yata sa mood?” dagdag ko pa kaya napatingin na siya sa akin at pinaningkitan ako ng mata.
“Are you seriously asking me that?” tanong niya bago ako inirapan. “Really, huh…”
Nakagat ko ang labi ko para pigilan ang sarili kong matawa. Huminga ako nang malalim para pakalmahin ang sarili ko. Mahirap na kapag natawa ako, siguradong mas maiinis lang siya sa akin. Alam kong naiinis siya sa akin dahil sa nangyari kanina. Eh, ano bang magagawa ko? Alangan naman hayaan ko siyang m
