“Stella?”
Nilingon ko si Leslie na nakaligpit na ng mga gamit niya sa ibabaw ng mesa niya. Hawak na rin niya ang bag niya, at anumang saglit ay pwede nang isukbit sa balikat niya. Ang karamihan sa mga empleyado ng departamento ay nag-uuwian na rin at ang iba naman ay nandito pa at mukhang may tinatapos pa na katulad ko.
“Hindi ka pa ba uuwi?” nagtatakang tanong niya.
Tipid akong ngumiti.
“Tatapusin ko lang itong hindi ko na-encode kanina. Para bukas ‘yung next batch naman ang gagawin ko.”
Sinulyapan ni Leslie ‘yung hawak kong mga papel.
“Konti na lang pala ‘yan, eh! Bukas na ‘yan. Tutulungan na lang kita bukas. Ako na ang magtutuloy niyan bukas,” prisinta pa niya.
“Hindi na… tatapusin ko na ngayon, konti na nga lang kasi. Mayamaya tapos na ‘to. Tapos uuwi na ko. Sige na, mauna
