สัญญาของปู่

1891 Words

“ พี่กรทำไมทุกคนถึงทำแบบนี้กับน้ำมนต์คะ ไม่สงสารน้ำมนต์กันบ้างเหรอคะ ยุคสมัยนี้แล้วยังมีอีกเหรอที่ต้องแต่งงานกับคนที่ผู้ใหญ่เลือกไว้ให้ ฮือ! “ น้องสาวเอ่ยถามพี่ชายเสียงสั่นเครืออยู่ในอ้อมกอดอุ่นๆ เธอไร้ซึ่งแสงสว่างในหัวใจแล้วตอนนี้ทุกอย่างมืดดับไปหมด ” น้ำมนต์อย่าคิดแบบนั้นสิ ทุกคนรักและหวังดีกับน้ำมนต์นะคุณปู่คิดทุกอย่างมาดีแล้ว พี่เชื่อว่าสักวันไอ้ดินมันต้องแพ้ให้กับความน่ารักของน้องสาวพี่แน่นอน “ มือหนาลูบไปที่เรือนผมสวยของน้องพลางเอ่ยบอกออกไป ” น้ำมนต์ไม่ได้ต้องการให้พี่เขามารักนะคะน้ำมนต์แค่ไม่อยากแต่งงาน “ น้ำมนต์เอ่ยบอกพี่ชายออกไป “ น้ำมนต์มากับพี่ ” กรที่เห็นน้องสาวเอาแต่ร้องไห้ มือหนาจูงมือเรียวเล็กของน้องเดินตรงไปห้องพระที่อยู่บนชั้น 2 ของบ้าน มือหนาเปิดประตูห้องพระเข้าไปภายในมีพระพุทธรูปและพระดังๆมากมาย รวมทั้งภาพของปู่ยา ตายายของทั้งสอง “ ฮือ… คุณปู่คะ สัญญาอะไรเหรอคะที่คุณปู่ถึงกับต้องให้น้ำมนต์แต่งงานกับพี่เขาคุณปู่บอกน้ำมนต์หน่อยได้ไหมคะ “ สองขาเรียวทรุดกายลงนั่งตรงหน้ารูปภาพของปู่ที่ล่วงลับไปแล้วทันที พลางเอ่ยถามออกมาด้วยน้ำเสียงสะอึกสะอื้น “ น้ำมนต์ คนนี้ที่ตอนเด็กๆน้ำมนต์เคยถามพี่ตลอดว่าเป็นใครจำได้ไหม “ นิ้วแกร่งของผู้เป็นพี่ชี้ไปยังรูปภาพที่วางอยู่ไม่ไกลจากภาพปู่ของเขามากนัก ” น้ำมนต์ดูดีๆสิหน้าท่านเหมือนใคร “ พี่ชายเอ่ยถามน้องสาวขึ้นอีกครั้ง กระบอกตาสวยจ้องมองภาพนั้นผ่านม่านน้ำตาจากที่เธอไม่รู้มันก็ค่อยๆเฉลยออกมาในความรู้สึกของเธอ ” พี่ดินแดน “ น้ำมนต์เอ่ยขึ้นทันทีเมื่อนึกขึ้นได้ว่าคนในภาพหน้าตาเหมือนกับว่าที่เจ้าบ่าวของเธอราวกับแกะ ” ใช่ลูก นั่นคือคุณปู่เตโซเป็นปู่ของพี่ดินแดนทั้งสองเป็นเพื่อนรักกันบริษัทของเราเกิดขึ้นได้เพราะคุณปู่ทั้งสองช่วยกันสร้างขึ้นมา “ เสียงของผู้เป็นพ่อเอ่ยพูดขึ้น เขาเห็นลูกชายพาน้องเดินเข้ามาในนี้เลยเดินตามเข้ามาด้วย ” แล้วทำไม… “ ” ทำไมหนูถึงต้องแต่งงานกับพี่ดินใช่ไหม “ ผู้เป็นพ่อเอ่ยถามลูกสาวขึ้น ” ค่ะ “ ~หลายปีก่อนที่น้ำมนต์ยังมีอายุเพียง 28 สัปดาห์~ “ ไอ้คินทางนี้เว้ย “ เสียงคุณปู่เตโชเอ่ยเรียกปู่ภาคินเสียงดังลั่นที่ลานจอดรถของโรงพยาบาลเอกชนชื่อดัง “ หลานกูหรือหลานมึงวะเนี่ยมึงเล่นมาถึงก่อนกูอีก ” คุณปู่ภาคินเอ่ยถามเพื่อนรักออกไปเมื่อวันนี้เป็นวันที่ลูกสะใภ้จะต้องมาพบหมอตรวจครรภ์ตามนัดสองปู่ที่อยากมีหลานสาวมากลุ้นยิ่งกว่าลูกตัวเองปู่ทั้งสองบ้านจะมาด้วยทุกครั้งที่ลูกสะใภ้มาหาหมอตามนัด “ หลานมึงก็เหมือนหลานกู หลานสาวคนแรกของเราเลยนะเว้ยดินละลูกตื่นเต้นเหมือนปู่ไหม ” ฝ่ามือที่เริ่มเหี่ยวย่นของปู่เตโชมาเฟียที่ทรงอิทธิพลมากๆในเวลานั้นจูงมือเล็กของหลานชายไว้แน่นพลางเอ่ยถามหลานชายคนแรกของบ้านที่มีอายุ 2 ขวบปลายๆ “ ครับ แต่ไม่ใช่น้องดิน น้องของกร ” ดินแดนที่พูดเก่งมากๆในตอนนั้นเพราะกำลังเตรียมเข้าเรียนในชั้นอนุบาลแล้วเอ่ยบอกปู่ออกไปนิ้วป้อมๆชี้ไปยังกรที่ยืนอยู่กับผู้เป็นพ่อ “ งั้นเอางี้ไหม ต่อไปดินโตดินก็แต่งงานกับน้องเลย “ ปู่เตโชนั่งย่องๆลงพลางเอ่ยถามหลายชาย ” ครับ เดี๋ยวดินโตดินจะแต่งงานกับน้องของกรน้องจะได้มาอยู่บ้านเราคุณปู่ก็จะได้มีหลานผู้หญิงครับ “ ดินแดนที่ยังไม่ประสีประสารู้แค่ว่าปู่อยากมีหลานผู้หญิงมากแต่แม่เขาก็ไม่คลอดน้องผู้หญิงออกมาสักทีเอ่ยบอกปู่ออกไป ฮ่า…ฮ่า…ฮ่า… ผู้ใหญ่ทั้งที่หมดที่ยืนกันอยู่ระเบิดหัวเราะเสียงดังออกมากับประโยคนั้นของเด็กน้อย “ ไปเถอะวะพาหลานไปหาหมอกัน ” คุณปู่เตโชเอ่ยชวนทุกคนออกไปมือหนากับชับมือหลานชายแน่นสาวเท้าหมายจะเดินเข้าไปในโรงพยาบาล ทว่าในจังหวะนั้นเอง บรื้น! บรื้น! ปัง! ปัง! อ๊ะ! “ ไอ้เตชินระวัง ! ” ชายชุดดำสองคนขับมอเตอร์ไซค์กลางเก่ากลางใหม่ขับมาด้วยความเร็วก่อนที่คนซ้อนท้ายจะเล็งปลายกระบอกปืนมายังปู่เตโชแต่ปู่ภาคินเห็นเข้าซะก่อนเอ่ยบอกเพื่อนเสียงหลงและสาวเท้าวิ่งเข้าไปรับกระสุนปืนแทนเพื่อนรักกับหลานชาย ชายชุดดำหมายจะเอาชีวิตทั้งปู่เตโชและดินแดนในเวลานั้น เพื่อตัดอำนาจและทายาทมาเฟียของตระกูล “ พ่อ ! ” “ ไอ้คิน ! ไอ้คินมึงทำแบบนี้ทำไมวะ ” ท่านเตโชเอ่ยถามเพื่อนเสียงหลงร่างหนาคุกเข่าลงไปประคองเพื่อนเพียงคนเดียวขึ้นมาไว้บนตักแกร่ง “ มึงทำแบบนี้ทำไมวะ มึงตอบกูมาสิ ” “ มึงคือเพื่อนรักของกู กลับกันถ้าเป็นกูมึงก็ทำแบบนี้กูรู้ แค่ก! ” เลือดสีแดงสดมากมายที่ไหนออกมาจากบาดแผลที่หน้าท้องแกร่งของเพื่อนรัก “ ไอ้คิน มึงไม่น่าทำแบบนี้เลย ฮือ! ” ท่านเตโชมาเฟียที่ยิ่งใหญ่และทรงอิทธิพลที่สุดในตอนนั้นปล่อยโฮออกมา “ กูฝากหลานกูด้วย หลานสาวของมึงกับกู ” ปู่ภาคินเอ่ยบอกเพื่อนด้วยนำ้เสียงแผ่วเบา “ ได้เพื่อนกูสัญญากูจะดูแลหลานสาวของมึงให้อย่างดี กูขอละลายเลือดของมึงกับกูให้เป็นหนึ่งเดียวกันได้ไหมวะ “ ท่านเตโชเอ่ยถามเพื่อนที่กำลังเจ็บหนักทั้งน้ำตา ” ได้สิ กูฝากหลานกูด้วย ” “ ปะ ปู่ฝากน้องด้วยนะดิน แค่กๆ ” “ ครับ ดินจะดูแลน้อง ดินจะแต่งงานกับน้อง “ “ กูเป็น หนี้ มึงไอ้คิน กูเป็น หนี้ชีวิตมึง “ ท่านเตโชเอ่ยกับเพื่อนที่อยู่ในอ้อมกอดมาเฟียผู้ทรงอิทธิพลในตอนนั้นรู้สึกเจ็บปวดเป็นอย่างมากกับเหตุการณ์ตรงหน้า ดินแดนในเวลานั้นก็ตกใจเป็นอย่างมากเช่นกันกับเหตุการณ์ที่เผชิญอยู่ตรงหน้าถึงเขาจะเป็นหลานมาเฟียจะต้องขึ้นมาเป็นมาเฟียรุ่นต่อไปแต่คนที่กำลังเจ็บอยู่ตรงหน้าคือปู่อีกคนของเขา สิ้นประโยคนั้นของดินแดนปู่ภาคินก็สิ้นลมไปทันที กระสุน 2 นัดจากคนที่ลอบทำร้ายเขาพรากชีวิตของเพื่อนรักเพียงคนเดียวของท่านเตชินไปอย่างไม่มีวันกลับ ไม่มีใครคาดคิดว่าเรื่องนี้จะเกิดขึ้นในวันนี้ทุกคนมาโรงพยาบาลด้วยความหวังๆจะมาดูหลานสาวที่ปู่ๆเฝ้ารอคอย ปู่ทั้งสองร่วมกันทำธุรกิจเกี่ยวกับธนาคารและการลงทุนมากมายจนเติบโตและยิ่งใหญ่อยู่ในวงการนักธุรกิจทั้งสองถือหุ้นมากมายในเครือย่อยอีกนับสิบบริษัท ความร่ำรวยของสองตระกูลเป็นอันดับ 1 ตั้งแต่นั้นมาจนถึงปัจจุบัน ~ ภายในห้องพระ ~ ” เพราะปู่ทั้งสองสัญญากันไว้ก่อนตายว่าอยากหลานได้แต่งงานกันปู่คงเสียใจถ้ารู้ว่าสิ่งที่ปู่เลือกให้มันทำให้หลานไม่มีความสุขขนาดนี้ น้ำมนต์คือหลานสาวเพียงคนเดียวที่ปู่ทั้งสองรักมากนะลูก “ ผู้เป็นพ่อเอ่ยบอกลูกสาวออกไป เขาคิดทบทวนดีแล้วถ้าลูกไม่ยอมเขาก็จะไม่บังคับลูกอีก เพราะเขาก็รักและสงสารลูกสาวเขามากเหมือนกัน น้ำมนต์นิ่งเงียบไปทันทีเมื่อได้ยินเรื่องเล่าจากปากผู้เป็นพ่อ ~ อีกด้าน ~ รถตู้หรูขับออกจากบ้านหลังใหญ่ของน้ำมนต์ ร่างหนายังนั่งนิ่งอยู่ในรถไม่เอ่ยหรือพูดอะไรออกมา ในใจนึกไปถึงคำพูดของน้องกับสายตาที่มองเขามันดูเมินเฉยทำราวกับเขาเป็นศาลพระภูมิจริงๆแตกต่างจากเวลาที่เธอยิ้มแย้มเป็นอย่างมาก “ ระหว่างรอฤกษ์ดินก็หาเวลาพาน้องไปไหนมาไหนบ้างนะลูกทำความรู้จักกับน้องเอาไว้ หนูน้ำมนต์น่ารักเหมาะกับลูกที่สุดแล้วเรื่องผู้หญิงที่ควงอยู่ไม่ซ้ำหน้าก็หยุดซะคิดถึงหน้าตาของบ้านนู้นบ้าง ” ผู้เป็นแม่ที่นั่งหมั้นไส้ลูกชายมานานเอ่ยบอกขึ้น “ ทำไมผมต้องหยุด ก็ในเมื่อผมกับยัยเด็กนั่นไม่ได้เป็นอะไรกัน อยากให้แต่งผมก็แต่งแล้วไงครับแต่ชีวิตก็ยังเป็นของผมเหมือนเดิม ผมจะอยู่ยังไง เป็นยังไงก็สิทธิ์ของผม ยัยเด็กนั่นอยู่ได้หรือไม่ได้ก็เรื่องของยัยนั่นไม่เกี่ยวกับผม “ ดินแดนเอ่ยเถียงคอเป็นเอ็นเมื่อโดนผู้เป็นแม่บีบบังคับหนักขึ้น ” ถ้าแกไม่ทำตามที่แม่บอกฉันจะถอนทุกหุ้นของแกออกจากบริษัท “ ผู้เป็นพ่อเอ่ยบอกลูกชายหัวดื้อ น้ำเสียงเข้มๆนั้นทำเอาคนขับรถต้องมองนายน้อยผ่านกระจกมองหลังอย่างนึกเป็นห่วง ” หนูน้ำมนต์น่ารักมากแค่ไหนแกก็เห็น “ ผู้เป็นแม่เอ่ยขึ้นอีก ” ถ้าน่ารักมากแม่ก็แต่งเองสิครับจะมาให้ผมแต่งทำไม “ เพี๊ยะ! เพี๊ยะ! มือเรียวของผู้เป็นแม่ฟาดไปที่ต้นแขนแกร่งของลูกชายหนักๆราวกับจะสั่งสอนกัน ” แม่ผมเจ็บนะครับ “ ” สมควร ปากเหรอที่พูดออกมา “ คุณหญิงที่โมโหลูกชายเป็นอย่างมากเอาแต่หอบหายใจหนักๆเข้าปอด “ ก็แค่ลูกหนี้ที่ไม่มีเงินมาจ่ายคืนจะอะไรกันนักหนาครับ ” ดินแดนที่เข้าใจมาตลอดว่าครอบครัวของน้ำมนต์ติดหนี้ครอบครัวเขาเอ่ยขึ้นอีกครั้ง “ หึ! ลูกหนี้เหรอวะ ยังมีอีกหลายอย่างที่แกยังไม่เข้าใจ ” ผู้เป็นหัวเราะเบาๆในลำคอแกร่งพลางเอ่ยบอกลูกชายออกไป “ แล้วอะไรละครับที่ผมไม่เข้าใจพ่อกับแม่ก็อธิบายให้ผมเข้าใจสักทีสิ ” ดินแดนเอ่ยขึ้น คิ้วคมขมวดเข้าหากันอย่างต้องการคำตอบ “ สักวันแกจะเข้าใจเอง แล้วจำเอาไว้สัญญาที่คุณปู่เอามาผูกมัดแกมันคือสิ่งที่ดีที่สุด เขาได้เลือกสิ่งที่ดีที่สุดให้กับแกแล้ว ” “ นี่เหรอครับสิ่งที่ดีที่สุดของปู่ สำหรับผมดีที่สุดคือสิ่งที่ผมเลือกเอง ” ดินแดนที่ไม่คิดยอมเอ่ยสวนผู้เป็นพ่อออกไปทันที “ ดีของแกคือไอ้พวกผู้หญิงที่แกควงเหรอวะ ” ท่านธีระเอ่ยขึ้นด้วยความโมโหที่ลูกชายไม่คิดจะยอมรับฟังอะไรเลย คนขับรถของบ้านที่เห็นผู้เป็นนายกับนายน้อยทะเลาะกันเสียงดังลั่นรถก็รีบเหยียบคันเร่งให้เร็วขึ้นหวังให้ไปถึงบ้านเร็วๆศึกระหว่างพ่อ แม่ ลูกจะได้จบลงสักที ^^

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more