"จะขยับไปไหน พัชจะซับเหงื่อที่หน้าให้"
"ไม่เป็นไรหรอกครับ เดี๋ยวผมเช็ดเองดีกว่า" บอดี้การ์ดหนุ่มยื่นมือไปหยิบผ้าเช็ดหน้าในมือของเจ้านายสาวมาเช็ดเหงื่อของตัวเองออก พอเช็ดเสร็จก็ยืนกำผ้าเช็ดหน้าไว้ในมือ "เดี๋ยวผมเอากลับไปซักให้นะครับ"
"ได้"
"เชิญครับ" เขายื่นมือไปเปิดประตูรถออก คุณหนูของเขาก็เข้าไปนั่งเขาจึงปิดประตูสนิทแล้วเดินอ้อมไปนั่งฟังคนขับ เก็บผ้าเช็ดหน้าใส่เสื้อของตัวเองให้เรียบร้อย พอทำทุกอย่างเรียบร้อยแล้วก็สตาร์ตรถขับออกมาเพื่อจะกลับบ้าน
"คิมหันต์อย่าเพิ่งกลับบ้านนะ แวะร้านเครื่องเขียนให้พัชก่อน"
"ไม่ทราบว่าร้านเครื่องเขียนอยู่ตรงไหนครับ"
"ตรงไปทางนี้แหละ อีกสองแยกข้างหน้าจะเป็นไฟแดง จะมีร้านข้างถนนอยู่มุมซ้าย มีป้ายหน้าร้านเขียนว่าร้านเครื่องเขียนC"
"ได้ครับ" เขาก็ขับมาเรื่อย ๆ จนถึงแยกที่เจ้านายตัวเองบอกก็รีบหักหลบเข้ามายังข้างถนน ปิดเครื่องยนต์รถแล้วลงจากรถเดินอ้อมมาเปิดประตูให้เจ้านายของตัวเอง
"เดี๋ยวผมจะรออยู่ตรงนี้"
"เข้าไปเดินเล่นในร้านด้วยกันดีกว่า ยืนรออยู่ตรงนี้ร้อนตายเลย"
"ตะ..."
"ไม่ต้องแต่อะไรทั้งนั้น มาเร็ว"
คุณหนูของเขารีบพูดสวนขึ้นมาพร้อมกับคว้าเอามือเขาเดินจูงมือเข้ามาในร้านเครื่องเขียนขนาดใหญ่
"เย็นจัง"
"คุณหนูมาซื้ออะไรครับ"
"มาซื้อพวงกุญแจ"
"พวงกุญแจ" เขาถามออกไปด้วยความแปลกใจ เพราะแค่ซื้อพวงกุญแจทำไมต้องมาซื้อที่ร้านเครื่องเขียนตรงนี้ด้วย
"เป็นพวงกุญแจลายลิมิเต็ดน่ะ พอดีว่าพัชสะสมอยู่ วันนี้เขาออกลายใหม่เลยจะมาเก็บเพิ่ม ร้านเครื่องเขียนที่นี่เขาพรีออเดอร์มาจากญี่ปุ่น"
"ครับ" เขาเดินตามเจ้านายของตัวเองมาเรื่อย ๆ จนมาหยุดอยู่ตรงส่วนพวงกุญแจที่แขวนวางเรียงรายกันอยู่เยอะมาก
"มีแต่สวย ๆ ทั้งนั้นเลย"
"....."
"คิมเลือกให้หน่อยสิว่าอันไหนสวย"
เขามองไปที่หญิงสาวตรงหน้าที่กำลังยื่นพวงกุญแจหลายอันมาทางเขา "ผมเลือกของแบบนี้ไม่เป็นหรอกครับ"
"พัชตัดสินใจเองไม่ได้ ก็เลยต้องให้คิมช่วยเลือกหน่อยนะ"
"คุณหนูชอบสีไหนครับ"
"พัชชอบสีชมพูกับสีขาว"
"งั้นเอาเป็นพวงกุญแจสีชมพูอันนี้ไหม" เขายื่นมือไปชี้พวงกุญแจสีชมพูลูกหมูสุดน่ารัก "มันเหมาะกับคุณหนูมากนะครับ"
"คิมใจตรงกับพัชเลย พัชก็ชอบหมูตัวนี้เหมือนกัน แต่แค่ไม่รู้ว่าจะเลือกสีชมพูหรือสีขาวดี"
"....."
"งั้นเอาสองสีเลยดีกว่า เดี๋ยวจะให้คิมหันต์สีขาวส่วนสีชมพูพัชจะเก็บเอาไว้ เราจะได้มีคู่กันไง"
"ผมว่ามันคงไม่ดีมั้งครับ"
"ดีสิ ทำไมจะไม่ดี "
"คุณหนูครับ"
"เราไปจ่ายเงินกันดีกว่า เดี๋ยวไปกินไอศกรีมข้างร้านเครื่องเขียนด้วย อยากจะบอกว่าไอศกรีมที่ร้านนี้อร่อยมาก พัชกินมาตั้งแต่เด็ก แต่ก่อนตอนที่พัชเด็ก ๆ ปะป๊าชอบพามากินบ่อย ๆ "
เขายืนมองหญิงสาวตรงหน้าที่กำลังยืนรอจ่ายเงินแล้วพูดคุยอย่างคนขายสนุกสนาน จนเขาเดาได้ว่าเธอน่าจะมาร้านนี้ประจำจนสนิทกับเจ้าของร้าน พอจ่ายค่าของเสร็จแล้วหญิงสาวก็พาเขาเข้ามานั่งในร้านคาเฟ่ที่อยู่ติดกับร้านเครื่องเขียน
"คิมหันต์จะกินอะไรเดี๋ยววันนี้พัชจะเลี้ยงเอง"
"เอาอะไรก็ได้ครับ"
"เฮ้อออ...ทำไมตอบบอกมาแบบนี้นะ แล้วอย่างนี้พัชจะรู้ได้ยังไงว่าคิมอยากกินอะไร"
"เอาช็อกโกแลตปั่นก็ได้ครับ"
"แต่ที่นี่ดังเรื่องไอศกรีมนะ"
"งั้นแล้วแต่คุณหนูจะสั่งให้เลยครับ"
"เอาไอศครีมช็อกโกแลตแทนช็อกโกแลตปั่นเนาะ"
"ครับ"
"งั้นเดี๋ยวพัชไปสั่งก่อนนะ" เขายืนมองเจ้านายของตัวเองที่ลุกขึ้นไปสั่งไอศรีม เขานั่งมองไม่นานเจ้านายสาวของเขาก็เดินถือถาดมา เขาจึงลุกขึ้นเดินไปหยิบมาถือแทน แล้วเดินกลับเอามาวางไว้ที่โต๊ะ แล้วเราทั้งสองก็ลงมือกินกัน
"มาทีไรก็ยังอร่อยทุกที"
"....."
"ไอศกรีมช็อกโกแลตของคิมอร่อยไหม"
"ก็พอใช้ได้ครับ"
"พัชไม่ค่อยชอบกินช็อกโกแลตเลย"
"ทำไมถึงไม่ชอบครับ"
"เคยกินแล้วมันขม เลยไม่กินตั้งแต่นั้นมา"
"แต่ไอศกรีมช็อกโกแลตที่นี่ไม่ขมเลยนะครับ"
"จริงเหรอ"
"ครับ"
"งั้นพัชขอชิมหน่อยนะ"
หญิงสาวตรงหน้าหยิบถ้วยไอศกรีมของเขาพร้อมกับใช้ช้อนที่เขาตักกินแล้วตักใส่ปากของตัวเองอย่างไม่รังเกียจ เขาที่ครั้งแรกก็ทำหน้าอึ้งแต่พอผ่านไปสักพักก็ปรับสีหน้าเป็นปกติ
"ไม่ขมจริงด้วย อร่อยมากเลยเดี๋ยวมาครั้งหน้าจะลองสั่งช็อกโกแลตกินบ้าง"
"คุณหนูกินของผมต่อก็ได้ครับ"
"ขอบคุณนะ งั้นคิมก็เอาของพัชไปกิน เราสลับกันกินดีกว่า" เธอยืมไอศกรีมของตัวเองมาวางให้เขา แล้วก็ตักถ้วยไอศกรีมในมือตัวเองกินต่ออยากอารมณ์ดี