Chapter Ten

2588 Words

Veronica's POV KINAGABIHAN ay hindi ko uli nagawang kumain ng hapunan. May mga pinadalang pagkain ang pamilya ni Rosa at puro karne iyon. Hindi ko maatim na kumain ng karne dahil parang bumabaliktad ang sikmura ko. Sa tuwing nakakikita ako ng karne ay ibang karne ang naiisip ko. Sa kalikutan ng isip ko ay ang senaryo ng p******y sa katawan ng tao ang lumalabas sa isipan ko. Nakakainis! "Here, dinalhan kita." Nag-angat ako ng tingin at nakita ang nakangiting mukha ni Lea. May inilapag siya sa mesang nasa tabi ko na isang malaking plato na may ube cake, lecheflan at chicken salad. "Si Rosa ang may gawa ng lecheflan, gusto niyang tikman mo," nakangiti pa rin niyang dagdag. Tumango na lang ako sa kaniya bago hinubad ang malaking dorky, eyeglasses na suot ko para sa pagbabasa. Nag-resear

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD