“ถ้าอย่างนั้นผมว่าคุณดาวควรจะกลับไปที่บ้านแล้วเดี๋ยวผมจะเอาข้าวมาให้คุณดาวกินนะครับ คุณดาวเป็นอะไรหรือเปล่าครับ”
ในชาติร้อนตกใจขณะที่นับดาวลุกขึ้นและเธอเซเกือบล้มดีว่าเขาเข้าไปช่วยประคองไว้ได้ สภาพของนับดาวตอนนี้ดูอิดโรยใบหน้าของเธอซีดเซียวเพราะนั่งตากแดดตากลมมาทั้งวัน แก้มสีชมพูเรื่อเปลี่ยนเป็นแดงจัด นายชาติรีบถามด้วยความห่วงใย
“คุณนับดาวเป็นอะไรหรือเปล่าครับ จะเป็นลมเหรอครับเดี๋ยวผมจะพากลับไปที่บ้านของคุณดาวนะครับ”
“ไม่ต้องหรอกในชาติเดี๋ยวฉันจะพานับดาวกลับไปเอง”
เสียงที่ดังแทรกเข้ามาทำให้นายชาติและนับดาวหันไปมองพร้อมกัน คิมหันต์ก้าวฉับ ๆ เข้ามา เขาจ้องมองภาพที่นายชาติกำลังจะกองกอดประคองร่างของนับดาวเขม็ง
“นายหัวครับ คุณนับดาวจะเป็นลมครับ วันนี้ทั้งวันเธอยังไม่ได้กินข้าวเลยเดี๋ยวผมจะไปเอาข้าวให้เธอครับ”
“ถ้าอย่างนั้นนายชาติก็ไปเอาข้าวมาให้นับดาว เดี๋ยวฉันจะพาเธอไปที่กระท่อมเอง”
เมื
