Pagod kong isinalampak ang pagal kong katawan sa kama. Ilang araw na rin na wala akong maayos na pahinga sa dami nang inaasikaso ko sa araw-araw. Maging ang pagkain at pag-inom ng tubig ay nakakaligtaan ko na kung walang nag-re-remind sa akin.
Ang laki ng problema na aming kinakaharap. Sa dami ay hindi ko na alam kung ano ang uunahin.
Nasunog ang malaking pabrika ng tela namin. Milyones ang nawala at maraming buhay ang nasira. Namatay ang marami sa mga manggagawa namin dahil hindi nila inaasahan ang malaking sunog na mangyayari. Kalahati lang ang nakaligtas out of eight hundred employees.
Hindi namin alam kung ano ang pinagmulan ng sunog kung bakit hindi ito agad napansin. Kumpleto ang pabrika namin sa safety measures pero wala naman magagawa ang mga iyon kung aksidente ang nangyari o s
