บทที่ 8
ลูกผมเป็นคนดีมาก
มหาวิทยาลัยเอกชน
ฉันขับรถ BMW คันโปรดมาจอดอยู่ที่ตึกวิศวะ ฉันเดินลงไปเปิดประตูให้คุณวินกับคุณเวย์ ทั้งสองคนเดินลงมาบิดขี้เกียจตรงหน้าฉัน วันนี้ฉันขับสบาย ๆ เพราะช่วงเช้ารถค่อนข้างเยอะซิ่งมากไม่ได้
คุณวินกับคุณเวย์มีเรียนประมาณ 3 ชั่วโมง ฉันจึงปล่อยให้เขามีชีวิตอิสระในการเรียน ส่วนฉันขอตัวไปหากาแฟ หาที่สงบจิตสงบใจและทำงานของตัวเองก่อน ถึงเวลาเลิกเรียนฉันจะเดินมาหาเขาที่ตึกเอง
โน้ตบุ๊กและไอแพดถูกฉันหิ้วมาที่ร้านกาแฟของมหาวิทยาลัย ฉันสั่งเค้กกับกาแฟมานั่งทานเงียบ ๆ ในมุมด้านในมีนักศึกษาหลายคนที่เคยเห็นและรู้จักฉันเข้ามาทักทายบ้าง ส่วนนักศึกษาสาวไม่ค่อยได้สนใจและไม่ได้มองมาทางฉันเลย เด็กพวกนี้ค่อนข้างมองแต่ผู้ชายเสียส่วนใหญ่
พวกเธอเอาแต่พูดว่าใครเคยได้ขึ้นเตียงกับคุณวินและคุณเวย์บ้าง ไม่น่าเชื่อว่าผู้หญิงสมัยนี้จะภูมิใจกับการได้ผู้ชายที่ชอบแล้วเอามาบรรยายบอกต่อ ๆ กัน
"พวกแกรู้ไหมว่าคุณวินกับคุณเวย์ชอบสวิงกิ้งผู้หญิงคนเดียวกัน เพื่อนฉันที่อยู่คณะศิลปศาสตร์แกจำได้ไหมยัยอ้อแอ้นั่นน่ะ"
"จำได้สิมันสวยแซ่บมากเลยนะ ตอนแรกฉันก็คิดว่ามันเป็นเด็กเรียบร้อย ที่ไหนได้พอเข้าผับเปลี่ยนเป็นคนละคนเลย"
"ก็นั่นแหละ ตอนอยู่มหาวิทยาลัยมีใครยุ่งกับมันที่ไหน วัน ๆ
เอาแต่เรียนใส่แว่นหนาเตอะ พอเข้าผับสลัดลุคสาวเฉิ่มไปเป็นสาวแซ่บ วันนั้นคุณวินกับคุณเวย์ให้คนมาติดต่อมัน จนเช้าอีกวันคุณวินก็ให้คนมาส่งที่หอพัก"
"แล้วไงต่อเล่ามาเดี๋ยวนี้นะแก"
"ยัยอ้อแอ้มาเล่าให้ฉันฟังว่าคุณวินกับคุณเวย์แซ่บมาก เอวโคตรพลิ้ว ทุกจังหวะใส่อารมณ์เต็มที่ เข้าสุดออกสุดกระแทกทีลืมทางกลับบ้านไปเลย"
"ว้ายย แรงมากกก แล้วคุณวินกับคุณเวย์ใครแซ่บสุด ยัยอ้อแอ้ได้บอกกับแกไหม"
"มันบอกว่าทั้งสองคนชอบปิดตาไม่ให้รู้ว่าใครเป็นใคร หนักสุดก็ตอนที่ทั้งสองใส่เข้ามาพร้อมกันทั้งหน้าทั้งหลัง แกเอ๊ยยยย ฉันฟังมันเล่าขนแขนฉันลุกเลย"
"อย่าว่าแต่แกเลย แค่ฉันฟังก็ขนลุกตามแล้ว อยากลองสักครั้งให้เป็นบุญกีมากแม่"
อวสานขนมเค้กฉันเลย สาว ๆ กลุ่มนั้นพูดเสร็จก็เดินออกไปทิ้งให้ฉันมองตาปริบ ๆ เรื่องรสนิยมฉันไม่ว่าหรอก แต่การที่ฉันไปตกลงให้ความหวังทั้งสองคนไปแล้วมันจะทำให้ฉันมีจุดจบยังไง
ถึงเวลาที่คุณวินกับคุณเวย์ส่งข้อความมาฉันก็รีบเก็บข้าวของสัมภาระเดินออกมาหาเขาที่ตึกวิศวะ เพื่อน ๆ ของเขามองฉันด้วยสายตาหยาดเยิ้ม แต่ละคนเสือหิวกับเสือโหยทั้งนั้นเลย
"ท่านประธานนัดพวกคุณไปที่บริษัท ส่วนอาหารกลางวันท่านประธานสั่งไว้ให้เรียบร้อยแล้วค่ะ"
ทั้งสองคนพยักหน้าพอฉันเปิดประตูก็เดินเข้าไปนั่งในรถ จากนั้นฉันก็ขับรถออกมาเปิดเพลงฟังอย่างใจเย็นส่วนทั้งสองคนนั่งเงียบ พอรู้ว่าต้องเข้าไปพบท่านประธานก็ทำหน้าเหมือนคนไม่ได้ถ่ายมาหลายวัน
มาถึงบริษัทฉันรีบเปิดประตูให้คุณวินกับคุณเวย์ทั้งสองคนเดินเข้ามาภายในตึก ฉันมาที่นี่บ่อยเพราะฉันทำงานอยู่ที่นี่เป็นปี พนักงานทุกคนรู้จักฉันดี ทุกคนต่างลุกขึ้นแล้วสวัสดีฉันกับคุณวินและคุณเวย์ หลายคนดีใจที่ได้เห็นความหล่อเหลาของพวกเขาเสียที
ฉันกดลิฟต์มาชั้นบนสุด เมื่อประตูลิฟต์เปิดทั้งสองคนก็เดินออกไปไม่รอฉันเลย ตอนนี้ท่านประธานนั่งรออยู่ที่ห้องอาหารหน้าห้องมีบอดี้การ์ดอีกสองคนยืนอยู่ บอดี้การ์ดทุกคนที่อยู่ที่นี่ล้วนเป็นคนของพ่อฉันทั้งนั้น เงินทุกบาททุกสตางค์ที่ฉันได้มาฉันโอนเข้าบัญชีพ่อหมดส่วนฉันเก็บไว้แค่กินก็พอ
"สวัสดีค่ะท่านประธานฉันพาคุณวินกับคุณเวย์มาแล้วค่ะ"
"ขอบคุณมากคุณแสนดี คุณไม่เคยทำให้ผมผิดหวังเลยจริง ๆ"
"ขอบคุณค่ะท่าน"
"มานั่งทานข้าวด้วยกันเถอะเราคนกันเองทั้งนั้น ลูกชายของผมเป็นยังไงบ้างเข้ากันได้ดีไหม?"
ฉันหันไปมองหน้าคุณวินโดยไม่ได้ตั้งใจ เขากระตุกยิ้มเล็กน้อยก่อนจะหันไปมองหน้าคุณพ่อของเขา
"ผมกับพี่วินเข้ากับคุณแสนดีได้ดีครับคุณพ่อ ตอนนี้ผมพร้อมที่จะเรียนรู้เรื่องงานกับคุณแสนดีแล้วครับ"
"ต้องแบบนี้สิลูก ธุรกิจของเรามันจะได้เดินต่อไปได้ วินเป็นยังไงบ้างติดขัดตรงไหนหรือเปล่า?"
"ไม่ครับผมสบายดี"
"ผมกับพี่วินสบายดีครับคุณพ่อ คุณแสนดีถือว่าทำงานเก่ง เวลาผมไม่เข้าใจอะไรคุณแสนดีจะอธิบายให้ผมฟังตลอดเลย เมื่อคืนนี้พวกเราก็ติวกันจนดึก"
"ให้มันได้แบบนี้สิลูก พ่อเลือกคนไม่ผิดจริง ๆ คุณแสนดีเดี๋ยวผมจะให้คนโอนเงินเข้าบัญชีพ่อของคุณอีก 500,000 บาท แล้วส่วนนี่อีก 200,000 บาท เงินสดนี้คุณเก็บไว้ใช้"
"ค่าอะไรคะท่านประธาน ค่าจ้างของฉันท่านประธานก็จ่ายมาแล้วนี่คะ?"
"คิดเสียว่าเป็นโบนัสจากผมก็แล้วกัน คุณทำให้ผมได้เจอหน้าลูก เงินเล็ก ๆ น้อย ๆ แค่นี้ถือว่าเป็นสินน้ำใจ"
"ขอบคุณค่ะ"
"ผมฝากดูแลลูกชายผมด้วยนะคุณแสนดี ลูกชายของผมทั้งสองคนเป็นเด็กน่ารักเป็นเด็กดี ผมคิดไว้แล้วว่าคุณแสนดีต้องเอาอยู่"
"ผมกับพี่ไม่เคยทำเรื่องเสียหายครับคุณพ่อ คุณพ่อสอนเอาไว้เสมอว่าผมกับพี่มีอะไรก็ต้องแบ่งกัน ทุกวันนี้ผมก็แบ่งกันตลอดครับ"
"ใช่ครับ เดี๋ยวคืนนี้ก็ต้องกลับไปแบ่งกันอีก"
"ให้มันได้แบบนี้สิลูก เป็นพี่น้องกันต้องรักกันแบ่งปันกัน ถูกใจพ่อจริง ๆ เดี๋ยวพ่อเพิ่มวงเงินในบัตรให้นะลูก"
"ผมรักคุณพ่อที่สุดเลย พี่วินรักคุณพ่อไหมครับ?"
"อืม"