“เขาเป็นใคร รัญบอกพี่ได้ไหม เขาอยู่ที่ไหน เขาไม่เคยรู้เหรอว่าชีวิตรัญพบเจออะไรมาบ้าง”
“เขาไม่รู้หรอกค่ะและเขาไม่ควรจะรู้เลย”
“แล้วรัญก็จะปล่อยให้เขาทำร้ายตัวเองอยู่แบบนี้เหรอ รัญมีความสุขกับชีวิตได้นะ แค่ถอยออกมามันไม่ได้ยากเลย เขาเป็นใคร บอกพี่มาสิเดี๋ยวพี่ไปจัดการให้รัญเอง ถ้ารัญไม่กล้าบอก ถ้ารัญไม่กล้าพูดเดี๋ยวพี่จะไปเคลียร์ให้ ไปวันนี้ตอนนี้เลย!”
น้ำเสียงที่ดูจริงจัง แววตาที่มีแต่ความปรารถนาดีมอบให้ ยิ่งมองรัญชิดาก็ยิ่งร้องไห้หนัก
“เราทำอะไรเขาไม่ได้หรอกค่ะพี่เสือ เขาอยู่เหนือรัญทุกอย่างเลย”
“แล้วรัญก็จะยอมอยู่แบบนั้น?” ดวงตาคมจ้องมองหน้ารัญชิดาด้วยความสงสาร
“อีกไม่นานหรอกค่ะ รัญเรียนจบทุกอย่างมันก็คงจบแล้ว”
“โธ่...รัญแล้วทำไมต้องทนด้วย เพราะรักเขามากเลยเกลียดไม่ลง?”
“เขาไม่ได้ผิดอะไรค่ะ เขาไม่รู้ เขาเลยคิดว่ารัญไม่ดี”
“แล้วทำไมรัญไม่บอกให้เขารู้ล่ะ เขาจะได้ไม่ต้องทำร้ายความรู
