เกือบจะถึงที่พักของน้ำผึ้งแต่รถก็ต้องเลี้ยวกลับไปอีกทางเพราะมีงานด่วนเข้ามา น้ำผึ้งต้องนั่งรอพายุในรถ หลายชั่วโมง
บรื้นนน
"ไปนานจังเลยนะคะตอนแรกว่าจะหารถกลับเองแต่ไม่มีเบอร์ของพี่ฉันก็เลยไม่รู้จะบอกยังไง" เมื่อเขากลับขึ้นรถมาท่าทางตรึงเครียดกว่าเมื่อกี้ "เป็นอะไรหรือเปล่าคะ"
"เปล่า ก็แค่วันนี้ไม่ได้พกมีดคมๆ มาด้วยตอนตัดนิ้วมันใช้เวลานานชะมัด"
"!!!!"
"ฉันต้องมาทวงหนี้ให้กับพ่อของโลกันตร์"
เขาพูดพลางจ้องหน้าน้ำผึ้งเธอรีบหลบสายตาแต่ทว่าอีกฝ่ายกับยิ้มอย่างชอบใจ
"เธอกลัวเหรอ..ที่จริงอยู่กับไอ้โลกันตร์มาสักพักก็น่าจะรู้อยู่แล้วว่าบนโลกนี้ไม่มีอะไรน่ากลัวไปมากกว่ามันหรอก"
"ค่ะ"
"เธออยากไปดูพลุที่หาดตะวันตกไหมล่ะ ไม่ไกลแต่ต้องมีบัตรเข้า"
"แพงไหมคะ"
แสงสีบนฟ้ายังทำให้เธอชอบใจจนต้องเอ่ยถามเพราะอยากจะไปดูสิ่งสวยงามนั้น
"ก็ไม่แพงหรอกแค่ไม่กี่พัน" พายุตอบกลับ
"ไม่กี่พัน? สำหรับหนูมันแพงมาก
