เวลาผ่านไปหนึ่งชั่วยาม ทุกอย่างในจวนอ๋องหรานจวิ้นเริ่มเงียบสงบ แต่ประมุขของจวนก็ยังมิทันได้หลับใหล เพราะเขาออกไปหารือกับเสนาขวาเพื่อกำจัดอ๋องผู้พี่ และสั่งคนของตนที่อยู่ในวังให้ลงมือกับฮ่องเต้ได้เลย
ยามนี้ในจวนจึงมีแค่เหล่าองครักษ์และทหารที่เขาสั่งให้เฝ้าซูเยว่และคณะทูตเอาไว้ และมิทันคิดว่าไป่จวินเองก็บุกเข้ามาเช่นกัน เป็นเพราะอ๋องผู้พี่ได้ยินข่าวว่าเขาคิดจะเข้าหาเมียรัก จึงมิสามารถอยู่เฉยได้อีกแล้วแม้ว่าราชครูจะขอไว้เพียงใดก็ตาม แผนการณ์ทั้งหมดจึงเริ่มขึ้นในสายของวัน การระดมพลก่อกบฏเกิดขึ้นอย่างรวดเร็ว
เมื่อฝ่ายในต่างก็เป็นคนของเขารวมถึงองครักษ์ข้างกายของซ่งหรานที่แฝงตัวอยู่ตั้งแต่ยังมิขึ้นครองราชย์ การครานี้จึงเกิดขึ้นโดยมิมีสิ่งใดผิดพลาด
“นางอยู่ที่ใด” เขาเอ่ยถามทันทีเมื่อเข้ามาในจวนอ๋องผู้น้อง ทหารหนึ่งในคนของเขาเอ่ยบอก ก่อนที่ร่างสูงจะตรงดิ่งไปยังเรือนพักด้านหลังที่เขาคุ้นเคยดี
“ท
