แม้จะได้รับอนุญาตให้ลาหยุดได้จนกว่าแผลจะหายแต่อมิตาก็ตื่นแต่เช้าตามความเคยชินและลงมาทำอาหารเช้าไว้ให้ลุงและป้าสะใภ้ หลังจากทำอาหารเช้าเป็นข้าวต้มทะเลเสร็จหญิงสาวจึงตักใส่ชามสำหรับตัวเองแล้วเดินกลับขึ้นไปบนห้องนอนเพื่อหลีกเลี่ยงการที่ต้องเจอกับนางบุหงาซึ่งพักหลังมักอารมณ์ไม่ค่อยดีและหาเรื่องเธออยู่ตลอด อมิตาจึงคิดว่าหากเลี่ยงที่จะพบกันได้ก็คงทำให้อะไรๆ ดีขึ้นแม้จะรู้ว่าสุดท้ายเธอไม่สามารถหลบไปได้ตลอดเพราะอยู่บ้านเดียวกัน แต่อย่างน้อยเวลาอื่นเธอและนางบุหงาก็ไม่ค่อยได้พบกันเท่าไหร่นักเพราะเดี๋ยวนี้อีกฝ่ายมักจะกลับดึกดื่นหรือไม่ก็เกือบเช้าซึ่งเดือนนี้เธอเข้างานกะเช้าจึงเลิกงานเร็วและเข้านอนก่อนที่ป้าสะใภ้จะกลับ
หญิงสาวถือชามข้าวต้มไปนั่งยังโต๊ะริมหน้าต่างแล้วเปิดทีวีดูข่าวสารยามเช้าซึ่งบังเอิญว่าเป็นข่าวในแวดวงสังคมและคนในข่าวก็คือคีตภัทรกับหญิงสาวสวยคนหนึ่งที่ผู้ประกาศข่าวบรรยายว่าเป็นลูกสา
