“เป็นอะไรปัง ทำหน้าเหมือนกำลังคิดอะไรอยู่”
ฉันเงยหน้ามองพี่สาวที่ละสายตาจากการระบายสีผ้าขาวหันมาสบตาฉัน พี่ผิงเลิกคิ้วสูงตะแคงหน้าสงสัย
“ไม่รู้จะเริ่มยังไงดี ปังกำลังคิดว่าจะเป็นแม่สื่อให้น้ำกับพี่พนาแต่ว่า...” ฉันหันไปมองผู้ชายอีกคนที่ศาลาอีกด้าน
ถ้าฉันทำแบบนั้นก็แอบสงสารไอ้พี่เขื่อนเหมือนกันนะ เพราะถ้าพี่เขาชอบน้ำขึ้นมาจริงๆ ฉันก็ไม่ควรทำแบบนี้...
“นี่ปังรู้เรื่องนั้นแล้วเหรอ”
“เรื่องอะไรคะ”
“ก็ที่น้ำชอบพี่พนาไง”
“ห้ะ! น้ำชอบพี่พนาเหรอ”
พี่ผิงที่เพิ่งรู้ตัวว่าหลุดพูดความลับออกมาก็รีบเอามือขึ้นมาปิดปากตัวเอง แต่ไม่ทันแล้วล่ะฉันได้ยินเต็มสองหูแล้ว
“สรุปเรื่องนี้มันยังไงคะพี่ผิง”
“ก็ตามนั้นแหละ เฮ้อ...” พี่สาวฉันถอนหายใจให้กับความหลุดโป๊ะของตัวเอง
“นี่พี่รู้ตั้งแต่แรกแล้วเหรอว่าน้ำชอบพี่พนา”
มิน่าล่ะฉันถึงได้รู้สึกว่าน้ำใส่ใจพี่พนาแปลกๆ เหมือนอย่างวันนี้หากฉันเป็นน้ำก็คงไม่รีบแจ
