EP.9 ดูดหลอดเอ็น
882 Words
น้ำเสียงเริ่มไม่พอใจเด็กหนุ่มวัยมอปลายอารมณ์ฉุนเฉียว ก่อนที่จะระงับโทสะด้วยการเดินตรงดิ่งไปที่ตู้เสื้อผ้าแล้วหยิบผ้าขนหนูเพื่อจะชำระร่างกาย
"อาบน้ำคลายร้อนดีกว่าน่ารำคาญ!" ผมพึมพำแต่ตอนคว้าผ้าเช็ดตัวมามีอะไรติดมือ "กางเกงในใครนะ"
"!"
"คุ้นๆ ว่าไหม.."
"นี่นาย"
ฉันรีบลุกจากที่นั่งเดินตรงไปหา ในมือของเด็กนี่มีจีสตริงสีดำตัวใหม่ของฉันอยู่ด้วย
"เอาคืนมานะ อ..ไอ้บ้า!"
"ใจเย็นก่อนสิ"
"ฉันสั่งว่าเอาคืนมาไงไอ้เด็กลามก"
ปึ๊ก อักก~
สาวสวยตัวเล็กผอมบางโดนจับข้อแขนเหนี่ยวรั้งจนแผ่นหลังติดตู้เสื้อผ้าแต่เธอก็พยายามยื้อแย่งของในมือกลับคืนมา
"ดิ้นอีกสิโคตรจะชอบเลยบทซาดิสม์เนี่ย" กลิ่นตัวหอมปะทะจมูกเมื่อผมอยู่ใกล้ ข้อแขนเล็กถูกขึงแนบศีรษะเอาไว้ ผมที่ตัวสูงกว่าโน้มลงใกล้ซอกคอ
"ถะ ถอยไปนะ" หัวใจฉันเต้นแทบจะหลุดแม้จะเคยโดนพี่สงกรานต์กอดหอมมาบ้างแต่นี่..
"คงจะซิงจริงด้วยสินะท่าทางตัวสั่นเชียว"
"ปล่อยฉันสิ อึก"
"จะร้องไห้เหรอ หึ ร้องออกมาสิ แต่ถ้าหยดน้ำตาพี่ไหลเมื่อไหร่ผมจูบแน่ไม่ชอบคนอ่อนแอ รู้ไว้"
คำขู่เหมือนจะได้ผลเด็กหนุ่มกระตุกยิ้มมุมปากอย่างร้ายกาจ สาลี่แหงนหน้าจ้องมองปะทะสายตาก่อนที่เธอจะเอียงหลบความชิดใกล้
"น่าสงสารพี่จริง"
"สงสารฉันทำไม"
"มีแฟนแต่ก็ถูกนอกใจผมรู้สาเหตุนะบอกให้เอาไหม"
เป็นกลิ่นที่แปลกเหมือนน้ำหอมก็ไม่ใช่แต่คล้ายจะเป็นบางอย่างมากกว่า ยิ่งอยู่ใกล้ก็ยิ่งได้กลิ่นโชยมา
"ก็พี่ไม่ยอมให้มันเอามันก็ไปเอาคนอื่นสิ"
"เรื่องนั้นฉันก็ไม่สนใจหรอกเพราะบอกพี่สงกรานต์ไปแล้วว่าขอให้เรียนจบก่อน"
"นี่มันยุคไหนแล้วป้าทำตัวเป็นคนแก่โบราณไปได้"
"เด็กอย่างนายอายุแค่สิบแปดปีทำตัวเหมือนรู้โลกนี้ซะเหลือเกิน คงจะได้ตายเพราะเอดส์หรือไม่ก็ตายเพราะกามโรค"
ทั้งสายตาและคำพูดเหมือนจะเจนโลกมากกว่าฉันเสียอีก
"ถ้าพี่อยากมัดใจแฟนจะช่วยสอนให้เอาไหม"
"ยังไง..?"
"มาเอากับผมสิรับลองว่าเด็กอย่างผมมันเด็ดมากเพราะตั้งแต่เกิดมาไม่เคยเสียท่าให้ใครได้แต่ท่าใหม่กลับมา หึ"
"__"
ดวงตาของสาลี่เบิกกว้างยิ่งเขาพูดก็ยิ่งโน้มตัวลงมาใกล้ตอนนี้ริมฝีปากเริ่มถูไถปอยผมข้างซอกคอ
ก๊อก ก๊อก
จู่ๆ ประตูก็เคาะเสียงดังทำให้ทุกอย่างต้องจบลงแค่นั้น สักพักแม่บ้านก็ยกน้ำส้มเข้ามาเสิร์ฟ
"นายน้อยจะรับขนมหวานเพิ่มไหมคะ"
"ไม่อะ เอาวางไว้ตรงนั้นแหละ"
"ถ้าหากคุณผู้สอนต้องการอะไรเพิ่มบอกได้นะคะ"
แม่บ้านหันกลับมาพูดกับสาลี่พร้อมวางน้ำมะนาวปั่นให้ เธอได้แต่พยักหน้าเพื่อตอบรับอย่างเกรงใจ
"ว่าแต่ในมือนายน้อยถืออะไรอยู่คะ" สายตาว่องไวของสาวแม่บ้านวัยกลางคนสังเกตเห็นในมือ "สีดำ"
หมับ!
"เป็นวิธีสอนแบบใหม่น่ะค่ะเพื่อให้มีสมาธิ เป็นเศษผ้าเล็กๆ เอาไว้เบี่ยงเป็นจุดสนใจในการสอน"
"!!!"
เคตกใจทันทีเมื่อสาลี่คว้ากางเกงในจีสตริงที่ติดมือแล้วยัดเข้าปากเขาก่อนที่จะใช้มือปิดทับอีกที
"ถ้าอย่างนั้นดิฉันขอตัวก่อนนะคะ"
"ขอบคุณสำหรับน้ำมะนาวนะคะ"
แกร๊ก
"บ้าเอ้ยยย" หัวใจฉันหล่นวูบอับอายพร้อมกับไม่รู้จะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน แต่พอหันหลังก็เห็นสีหน้าท่าทางของเด็กนี่เหมือนจะไม่พอใจ "อุ๊ย ขอโทษนะคือฉันตกใจ"
ถุ้ยยย
หลังจากนั้นเขาก็ดึงกางเกงในตัวจิ๋วออกมาพร้อมกับถมน้ำลาย
"บอกว่าผมลามกพี่นั่นแหละลามก กางเกงในยิ่งมีคราบขาวเอามายัดใส่ปากทำไม"
เพียะ!
"โอ๊ยยย" แค่แกล้งพูดแหย่ก็โดนตบแล้ว "อะไรวะเนี่ย!"
"คราบติดคราบขาวอะไรกันพูดให้ดีนะนี่ครั้งที่สองแล้วนิสัยไม่ดี"
"เออครั้งที่สองแล้วที่ตบกูเนี่ย!"
"นายพูดจาทุเรศก่อน"
เมื่อศึกครั้งนี้สงบลงทั้งสองคนก็จ้องหน้ากันเขม็งขณะที่ติวกันอยู่ จนถึงเวลาตอนเย็น
"พรุ่งนี้ฉันจะมาสอนเวลาเดิมหากวันไหนจะไปเที่ยวก็ต้องตื่นให้ทัน" ฉันเก็บสมุดเข้ากระเป๋าผ้าที่พกมา
"แล้วคืนนี้พี่ไม่ไปไหนเหรอ"
"ไม่ไปหรอกฉันมีรับทำรายงาน"
"มีอาชีพเสริมอื่นอีกเหรอเนี่ย"
"ใครจะเกิดมานอนบนกองเงินกองทองเหมือนอย่างนาย"
ฉันพูดจบก็เดินมายกแก้วน้ำมะนาวสดที่แม่บ้านคั่นให้เถียงกับเด็กบ้าจนคอแห้ง
"ทำไมเวลาดูดน้ำพี่ชอบใช้หลอด"
"ก็มันสะดวกแถมลิปสติกไม่ค่อยเลอะด้วย"
"ลองมาดูดหลอดเอ็นผมดูไหม..จะกระหน่ำจนสีลิปสติกของพี่ซีดเลยครับ"
"!!!"
- Writer
