“แม่!! ริสาเจ็บนะ” เฌอริสารีบหลบพัลวัน
“เจ็บเหรอ นี่มันยังน้อยไป ฉันเป็นแม่แก ฉันเจ็บยิ่งกว่าแกอีก จำไว้นะ ถ้าแกไม่ได้แต่งงาน แกก็อย่ามาเรียกฉันว่าแม่อีก” นางชะเอมคาดโทษบุตรสาว ก่อนที่จะเดินเข้าบ้านไปด้วยใบหน้าบึ้งตึง
ในขณะที่เฌอริสาได้แต่มองตามมารดาด้วยความเหนื่อยใจ เธอไม่รู้เลยว่าเรื่องราวชีวิตของเธอจะลงเอยอย่างไร แต่ยังไงเสียเธอก็ไม่สามารถบังคับจิตใจใครให้มาแต่งงานกับเธอได้ หากว่าพศุตไม่แต่งงานกับเธอ แล้วมารดาของเธอจะโกรธเธอ เธอก็จะยอมรับมัน และพยายามใช้ทุกวิถีทางให้มารดาเห็นใจ และกลับมาให้อภัยเธอ
ทางด้านพศุตนั้นวันนี้เขากลับไปที่บ้านของเขา หลังจากที่เขาไม่ได้กลับบ้านร่วมสองสัปดาห์แล้ว แน่นอนว่าเขากำลังจะบอกข่าวดีกับมารดา เขากำลังจะมีหลานให้ท่าน ท่านคงจะต้องดีใจแน่นอน เพราะเขารู้ว่าท่านเหงาแค่ไหนที่ต้องอยู่กับคนรับใช้ภายในบ้าน
“กลับมาบ้านได้แล้วเหรอพ่อนักธุรกิจคิวทอง” คุณวารีเอ่ยค่อ
