“ลูกชาวบ้านธรรมดานี่แหล่ะครับ คุณแม่เคยสอนผมไม่ใช่เหรอครับว่าทำอะไรไว้ก็ต้องรับผิดชอบ” บุตรชายเอ่ยทวงถามในคำสอนของมารดา เมื่อเขามองสีหน้าของมารดาที่บ่งบอกอาการผิดหวังชัดเจน เรื่องที่ว่าที่ลูกสะใภ้ไม่ใช่คนในแวดวงไฮโซ
“รับผิดชอบน่ะใช่ แต่คงไม่ได้หมายถึงการรับผิดชอบแม่ของเด็กด้วยหรอกนะ แม่จะเป็นคนเลี้ยงหลานเอง ส่วนแม่ของเด็กลูกก็ให้เงินเขาไป” คุณวารีเอ่ยออกมาอย่างตัดสินใจ ท่านคงไม่สามารถตัดหลานที่เป็นเลือดเนื้อเชื้อไขออกไปได้ แต่ท่านคงจะไม่สามารถยอมรับแม่ของหลานได้อย่างแน่นอน
“คุณแม่ครับ ถ้าคุณแม่ทำแบบนั้น ทางบ้านของริสาเขาก็คงไม่ยอมหรอกครับ ใครจะยอมให้เราพรากลูกไปจากเขา” พศุตเอ่ยออกมาด้วยความลำบากใจ ด้วยเพราะรู้ดีว่าเฌอริสาคงไม่มีทางยอมให้มารดาทำอย่างนั้นกับเธอแน่นอน
“ไม่ยอมก็ไม่ยอมสิ ใครจะแคร์ล่ะ ใช้เงินฟาดหัวทั้งบ้านก็จบแล้ว” คุณวารีเอ่ยออกมาอย่างไม่ถนอมความรู้สึกของบุตรชาย แม้ว่าเขาอยา
