สิเน่หามนต์ลวง

พี่หล่อเหลือเกิน

ตอนที่ 5

พี่หล่อเหลือเกิน

“เอ็งตั้งใจเข้าหาข้าทำไมรึ?”

คำถามของเขา ทำให้เธอสะดุ้งเล็กน้อย หรือว่าท่าทางของเธอมันแสดงชัดเจน ลูกชายหมอผีถึงได้ล่วงรู้เช่นนี้!!

“หนูก็มาขอทิปพี่ไงจ้ะ”

กระนั้น ดาวเรือง ก็กลั้นใจตอบเขาด้วยน้ำเสียงปกติ และตวัดแขนโอบท้าทอยที่มีผมดกหนานุ่มของเขา พร้อมบดเบียดร่างกายเข้าไปชิดยิ่งกว่าเดิมให้อกอิ่มเบียดชิดแน่นกับอกแกร่งของเขา

“แน่ใจรึ? ว่าแค่นั้น”

ปราช ไล้มือยังริมผีปากอิ่มจิ้มลิ้มของเธอช้าๆ และดันปลายคางมนของเธอให้เชิดขึ้นเพื่อสบตา ดวงตาคู่สีถ่านของเขาฉายแววเหี้ยมออกมาจนหญิงสาวรู้สึกได้

“แค่นั้นจ้ะ และอีกอย่าง..”

ดาวเรือง เอ่ยเสียงหวานและชิดหน้าเข้าไปใกล้เขายิ่งกว่าเดิม ใจหนึ่งก็กระหายน้ำมาก อีกใจก็อยากจะให้เขาหยุดเอ่ยคำใดที่เป็นการสงสัยในตัวเธอยิ่งนัก

“พี่หล่อเหลือเกิน ฉันเห็นแล้วอดใจไม่ไหวจริงๆจ้ะ”

เธอส่งสายตาหยาดเยิ้มให้เขา พร้อมแลบลิ้นออกมาเลียหยดน้ำเย็นที่เคลือบอยู่บนปลายนิ้วเรียวแข็งของเขา แล้วดูดดุนเบาๆอย่างกระหายยิ่ง ด้วยจำมาจากในฉากที่เคยดูในหนังกลางแปลง

ปราชมองเธอด้วยแววตาดำมืด เมื่อมองริมผีปากอ่อนนุ่มที่กำลังดูดปลายนิ้วของตัวเอง

“เอ็งนี่!”

“พี่หล่อจริงๆนะจ้ะ หล่อจนฉันอยาก..”

ดาวเรือง รุกต่อเมื่อเห็นว่าเขาเริ่มจะโอนอ่อนและลืมคำถามก่อนหน้าที่เอ่ยถาม ทำให้เธอดึงใบหน้าหล่อเหลาลงมาใกล้ แล้วประทับริมผีปากตัวเองยังปากหยักได้รูปของเขาทันที

“อืม”

ปราช คำรามต่ำในลำคอ เมื่อริมผีปากนุ่มบดเบียดคลุกเคล้า สองแขนเรียวเธอโอบรอบคอเขาไว้แน่น แล้วแทรกลิ้นเรียวนุ่มเข้ามาในโพลงปากเขาอย่างกล้าๆกลัวๆ แต่ความนุ่มหวานนั้นก็ทำให้เขาปล่อยให้เธอรุกล้ำโดยไม่คิดจะผละออก

“อื้อ..”

เป็น ดาวเรือง เสียเองที่รู้สึกว่ามือหนาตรึงท้าทอยเธอไว้แน่น และเริ่มต้อนลิ้นเธอกลับและดูดดุนอย่างดูดดื่ม จนทำให้สาวรุ่นที่ไม่ประสีประสารู้สึกเหมือนตัวเองคล้ายจะหายใจไม่ทัน

เธอจึงดันหน้าเขา และจะผละออกห่าง

แต่เหมือนชายหนุ่มจะไม่ยินยอม

“นะ..หนู อื้อ”

เสียงเธอหลุบหายไปในลำคออีกครั้ง เมื่อเขาตรึงหน้าเธอไว้แน่น แขนแข็งแรงโอบร่างเล็กให้แนบชิดเข้าหาตัว ก่อนจะประกบจูบยังเรียวปากนิ่มอย่างหนักหน่วง ลิ้นสากร้อนแทรกยังโพรงปากนุ่มและดูดรึงลิ้นเล็กจนร่างบางสั่นระริก

“อื้อ อือ”

ดาวเรือง ส่งเสียงประท้วงเบาๆในลำคอ เมื่อริมผีปากหนาบดเคล้าจูบและรัดรึงลิ้นเล็กอย่างดูดดื่ม จนความวาบหวามแผ่ซ่านไปทั่วร่าง พลันจิตใต้สำนึกของเธอก็บอกตัวเอง

ว่าเธอจะหนีไม่ได้ เมื่อโอกาสมาถึงแล้ว

ร่างบางจึงบดเบียดเข้าหาร่างใหญ่และจูบตอบเขาอย่างเร่าร้อนแบบที่ตัวเองได้ศึกษามาจากหนังสือบางส่วน นั่นทำให้ ปราช คำรามต่ำในลำคออย่างพึงพอใจ

ทั้งสองจูบกันเนิ่นนาน จนเขาถอดถอนริมผีปากออก

ปราช มองใบหน้าเนียนใสของคนตัวเล็กที่อยู่บนตัก ที่ตอนนี้แดงระเรื่อดั่งลูกตำลึงสุก และมองเขาด้วยความปราถนาแม้จะแฝงด้วยความกล้าๆกลัวๆ

“ไม่เคยจูบงั้นรึ?”

“มะ..ไม่”

จะให้เธอไปเคยทำแบบนี้กับใครที่ไหนกัน หากไม่ใช่ว่าต้องทำภารกิจที่ยิ่งใหญ่นี้ ดาวเรืองก็คงไม่กล้าที่จะทำเช่นนี้กับผู้ชายคนไหนแน่นอน

เหมือนคำตอบจะเป็นที่น่าพอใจพอควร นั่นทำให้มุมปากได้รูปของ ปราช ยกยิ้มเล็กน้อยอย่างพึงพอใจ แววตาของเขาคุกรุ่นขึ้นเมื่อมองปากจิ้มลิ้มที่เจิ่มบวมเพราะแรงจูบจากเขา

“หนู..”

เธอ อยากจะเอ่ยขอกินน้ำก่อน แต่ชายหนุ่มก้มลงจูบปากเธออีกครั้ง และขบเม้มริมผีปากล่างบนๆ จนดาวเรืองครางกระเส่าออกมาด้วยความเสียวซ่าน

เขาต้องมี มนต์เสน่ห์อันใดแน่ๆ ถึงได้ทำให้สมองเธอพร่ามัวไปหมด และแทบจะหลงลืมทุกอย่างเสียสิ้น

“อื้อ...”

ปราช บดขยี้จูบเธออย่างหนักหน่วง มือหนาฟอนเฟ้นไปทั่วร่างบาง และเลื่อนริมผีปากจูบพรมไปทั่วกรอบหน้างาม ผิวของเธอขาวเนียนละเอียดดั่งกระเบื้องเคลือบและหอมละมุน จนเขาต้องฝังจมูกยังซอกคอขาวระหง

เมื่อเธอไม่ยอมเปิดเผยตัวตนออกมาว่าต้องการอะไรในการเข้าหาเขา เขาก็จะหยอกเย้าและเล่นกับเธอแบบนี้

“แน่ใจนะว่าเอ็งต้องการเพียงแค่ทิปจากข้า”

เขากระซิบเสียงแหบพร่าข้างใบหูของเธอ หน้าหล่อเหลาไล้ขบเม้มเนื้ออ่อนข้างลำคอและเนินอกข้าวสล้าง มือหนาไล้ยังแผ่นหลังเนียนและดึงซิบด้านหลังออกช้าๆ ก่อนจะปลดตะขอออก จนชุดสวยของเธอหลุดรุ่ยลงไปกองยังเอวคอด เผยให้เห็นทรวงอกอวบอิ่มเบียดชิด

“อ๊ะ”

ดาวเรือง รู้สึกเย็นวาบไปทั่วร่าง ด้วยเป็นครั้งแรกที่เธอเปลือยกายต่อหน้าคนอื่นเช่นนี้ แม้จะเตรียมตัวเตรียมใจมาแล้ว แต่ก็ทำให้เธอรู้สึกกระดากอายไม่ได้ จึงยกมือขึ้นปิดเต้าอิ่มของตัวเองไว้

ทว่ามือหนาของเขากลับดึงมือเธอออก และก้มหน้าลงชิดออกอิ่ม และเอ่ยเสียงทุ้มแหบพร่า

“ถ้าเอ็งต้องการแค่ทิปจากข้าจริงๆ สงสัยคืนนี้เอ็งคงต้องปรนเปรอข้าจนฟ้าสางแล้วละ”

*****************