สิเน่หาตราตรึงNC

1035 Words

ตอนที่ 6 สิเน่หาตราตรึงNC “ถ้าเอ็งต้องการแค่ทิปจากข้าจริงๆ สงสัยคืนนี้เอ็งคงต้องปรนเปรอข้าจนฟ้าสางแล้วละ” มือหนาของ ปราช ช้อนหลังเธอให้แอ่นขึ้นก่อนจะก้มหน้าหล่อเหลาลงครอบครองยอดปทุมถันจนเต็มปาก ดูดดุนอย่างหนักหน่วงจนยอดทับทิมแข็งเป็นไตในปาก ร่างบางสะท้านไหว เมื่อเขาทั้งดูดดุนและบีบเคล้นทรวงอกสลับไปมา “อื้อ..” ดาวเรือง ครางไม่เป็นภาษา เมื่อลิ้นสากร้อนลากปาดเลียจนน้ำลายเปียกชุ่ม ท้องน้อยเธอหดเกร็งและกดกายส่วนล่างยังร่างหนาเสียดสีกับแก่นกลางกายที่อยู่ตรงหน้าขาแน่นหนั่น จนท่อนเนื้อภายใต้กางเกงเนื้อดีนั้นแข็งบดเบียดกับกลีบเนื้อของเธอ “อ๊ะ..” เขาช้อนร่างเธอขึ้นเรือน และตรงยังห้องนอน ก่อนจะวางลงบนฟูกนอน และปลดเปลื้องชุดฟูฟ่องนั้นออกจากร่าง พร้อมจัดการเสื้อผ้าของตัวเองอย่างรวดเร็ว มือหนารวบเอวเธอมายังริมเตียง ไล้นิ้วยังกลีบเนื้อโหนกอิ่มที่ตอนนี้เต็มไปด้วยหยาดน้ำหวานฉ่ำเยิ้มจนไหลยังหน้าขาด้านใน “อยากขนาดนี้เลยรึ?” สายตาคมปลาบจ้องยังกลีบเนื้อละมุน ก่อนจะแยกขาเธอออก และตรึงสะโพกไว้ หญิงสาวหรี่ตามองร่างหนาสูงที่ขยับเข้ามาใกล้ ท่อนเนื้ออวบใหญ่นั้นแข็งชี้พุ่งมาทางเธอ ส่วนหัวหยักนั้นคล้ายมีน้ำใสไหลออกมา ริมผีปากของ ดาวเรือง พลันแห้งผากอีกครั้ง “เอ็งต้องเอากับไอ้ปราชลูกชายของอีรัตน์ เอ็งถึงจักรอดจากมนต์สาปของมัน” คำบอกของยายแป้น ดังก้องเข้ามาในหู นั่นทำให้เธอถอยไม่ได้ เมื่อมาถึงขั้นนี้แล้ว เธอจึงหรี่ตามองเขาอย่างรอคอยด้วยความหวัง แม้ในใจจะรู้สึกประหม่ากับความใหญ่โตที่เห็นตรงหน้า “อื้อ..” หญิงสาวบิดกายเล็กน้อย เมื่อเขาจับเอาท่อนเอ็นแข็งถูถับกลีบร่อง หน้าสวยบิดเหยเกด้วยความรู้สึกเสียวซ่านและความวาบหวามที่เพิ่งเคยได้รับ และปล่อยร่างกายให้เคลิ้บเคลิ้มไปกับสัมผัสที่เอ็นร้อนกำลังคืบคลานเข้ามา ปึก!! “อะ...เจ็บ” หน้าสวยบิดเหยเกอย่างทรมาน เมื่อความใหญ่โตเข้าไปเพียงครึ่งลำ ความเจ็บปวดพลันแล่นไปทั่วร่างเหมือนโดนเสาเข็มอันใหญ่ตอกเข้าที่ร่างกายส่วนล่าง จนดวงตาคู่สวยเอ่อล้นไปด้วยหยาดน้ำตา และ ปราช ก็ตระหนักได้ถึงอะไรบางอย่าง “เอ็งไม่เคยดอกรึ?” เขาถามเสียงทุ้มต่ำ ด้วยประเมินแม่สาวหางเครื่องนี้ผิด แม้เขาเองจะค่อนข้างระวังตัวและไม่เคยปลดปล่อยกามารมณ์พร่ำเพรื่อ แต่ก็คิดว่าในตอนแรกว่าตัวเองประเมินสถานการณ์สาวคนนี้ออก ทว่าเขากลับคิดผิด... “ไม่เคย อะ...หนูเจ็บ” แม้จะตั้งใจแต่แรกว่าต้องเจออะไรบ้าง แต่ความเจ็บปวดที่ถาโทมกระหน่ำในตอนนี้ ก็ทำให้เธอพยายามจะขยับร่างหนีห่างออกจากเขาโดยสัณชาตญาน ทว่าวงแขนแข็งแรงกลับกดตัวเธอไว้แน่นกับฟูก “อย่าเกร็ง ยิ่งเอ็งเกร็งจะยิ่งเจ็บ” ปราช กัดฟันกรอดไม่ยอมถอดถอนตัวตนออก ยิ่งตระหนักได้ว่านี่เป็นครั้งแรกของเธอ เขายิ่งไม่ควรทำให้เธอรู้สึกว่าการเสพสมนั้นเป็นเรื่องน่ากลัว “อื้อ” หน้าหล่อเหลาโน้มลงประทับจูบยังเรียวปากอิ่มของเธออีกครั้ง ลิ้นสากร้อนสอดแทรกเข้าด้านในและดูดดุนหยอกเย้ากระตุ้นอารณ์เธอให้ผ่อนคลาย ขณะที่อุ้งมือหนาบีบเคล้นทรวงอกอวบไม่หยุดหย่อน และค่อยๆขยับท่อนลำตัวเองเข้าไปช้าๆ ปึก!! “อ๊า...” ดาวเรือง ร้องเสียงหลง จิกเล็บยังบ่าหนาของเขา เมื่อชายหนุ่มดันตัวตนอุ่นร้อนเข้ามาจนมิดลำและแช่ค้างไว้อยู่อย่างนั้น จนเธอต้องตวัดเรียวขารัดรอบเอวเขาไว้แน่น “หายเจ็บแล้วรึไม่?” เขาถามเสียงทุ้มต่ำ กดเอวเธอลงบนฟูก “พี่ช่วยขยับทีจ้ะ” เธอเอ่ยเสียงหวานเมื่อความเจ็บคลายลง แม้ความจุกแน่นแต่ยังคงอยู่ แต่ต้องการจะให้เขาทำให้จบๆ และบทสวาทนี้จะได้ลบล้างสิ่งที่เธอเคยรับปากไว้กับ แม่หมอรัตนา คนนั้น “ให้มันเอากับมึงจนน้ำแตกให้มันอิ่มเอม มนต์นั้นจึงจะคลาย” เสียงยายแป้น ดังก้องเข้ามาในโสตประสาท เธอจึงเริ่มขยับเอวอย่างเนิบนาบ ถูไถให้เนินเนื้อสัมผัสครูดสีกับส่วนล่างของเขา “เอ็งนี่มัน!!” ปราช คำรามต่ำในลำคอ สบถพึมพำออกมาเมื่อเอ็นร้อนของตนแข็งคัดยิ่งขี้น จนเขาต้องดันสะโพกไปข้างหน้าตอกตัวตนเข้าไปในโพรงนิ่ม สวบๆ ตับๆๆ “อื้อ..” เสียงหวานครางกระเส่า เมื่อชายหนุ่มเริ่มสอดสวมเข้าออกเนิบนาบและค่อยถี่เร็วขึ้นทีละนิด กายสาวบิดร่านเมื่อความรู้สึกเสียวซ่านเข้ามาแทนที่ความเจ็บ และหยาดน้ำหวานเอ่อล้นให้การเข้าออกคล่องตัวยิ่งขึ้น ตับๆๆ “อ๊าย อะ..อา” ปราช กระแทกกระทั้นหนักหน่วงขึ้น เมื่อเห็นว่าตัวตนของเธอเริ่มเปิดรับเขาแล้ว จนเธอกรีดร้องลั่นด้วยความสุขสม “เอ็งนี่ทำข้าแทบจะคลั่ง” เขาตอกสะโพกเข้าอีกครั้งอย่างหนักหน่วง เมื่อร่างเล็กกระตุกเกร็งและบีบรัดตัวตนของเขาแน่น นั่นทำให้ดาวเรืองซุกหน้าเข้ายังคอของเขา และขบฟันลงบนบ่าหนารู้สึกคล้ายมีกลิ่นวคาวเลือดเขาอยู่ในปาก ความซ่านสยิวแผ่ซ่านไปทั่วร่าง ท้องน้อยหดเกร็ง หน้าหล่อเหลาบิดเหยเก ก่อนที่หญิงสาวจะรู้สึกอุ่นวาบอยู่ภายในเมื่อธาราร้อนในตัวเขาปลดปล่อยเข้ามาในตัวเธอและทะลักยังแผ่นหน้าท้องแบนราบและเนินเนื้อของเธอ หน้าหล่อเหลาที่เต็มไปด้วยเหงื่อราคะ ก้มลงกระซิบถาม “อา.....เอ็งชื่ออะไรรึ?” เธอจ้องเข้าไปในดวงตาของเขา ด้วยตระหนักได้ว่าภารกกิจของตนได้สำเร็จอย่างที่ตั้งใจไว้แล้ว จึงตอบเขาด้วยเสียงแหบพร่าเบาๆ “ดาวเรืองจ้ะ...ฉันชื่อดาวเรือง” *****************

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more