"Montana, Pariah." The emcee's voice echoed through the whole auditorium.
I surveyed the whole crowd to search for Pariah. Kanina ko pa siya hinahanap mula sa kinatatayuan ko sa sulok ng malaking lugar na iyon. Namuti na lang ang mga mata ko sa paghahanap dito pero kahit anino niya ay di ko nakita. Nagbabakasakali akong hindi pa siya natatawag kaya anong laking ginhawa ang naramdaman ko when I heard her name being called loud and clear. Pride swelled in my heart.
Nakita kong umakyat si Pariah sa stage at nakangiting kinuha ang diploma saka kinamayan ang nag-abot nito. She's stunning in her graduation gown and mortarboard. Her face is glowing with happiness. She looks so beautiful with the way she carries herself. Nakalugay ang mahabang buhok nito na hanggang bewang na pasimple nitong h
