ตอนที่ 32 จ่ายสองเท่า
“ท่านพ่อมาถึงแล้วหรือขอรับ”
เผยลู่พลันชะงัก ทว่าชายหนุ่มก็ยิ้มมุมปากอย่างสุภาพแล้วพูดขึ้น
“นายน้อยเวยช่างให้เกียรติข้ายิ่ง เรื่องนี้...หรือที่ทำให้พวกท่านดูครื้นเครงยิ่ง” ผู้รับตำแหน่งนายน้อยพูดตอบ
“ก็มีเด็กบ้าคนหนึ่งอยากเป็น ท่านพ่อ ขึ้นมา”
เผยลู่ชำเลืองไปยังตงหยางก็ยิ้มอย่างอ่อนโยน
“ก็ควรต้องเป็นเช่นนั้นมิใช่หรือ”
คุนเล่อคลี่พัดโบกพูดแย้งขึ้น
“นายหญิงเว้นข้าสักคนเถิด” เฉียวเวยเวยเช็ดน้ำตาเล็ดที่หางตาแล้วพูดตอบ
“เคยเรียกเช่นไรก็เรียกเช่นนั้นเถิด เว้นเพียงฉีซาต้องเป็นนายน้อยเวยซาของข้าก็พอ”
ขณะนั้นเสี่ยวเอ๋อก็นำมาอาหารเข้ามา เฉียวเวยเวยพลันนึกบางอย่างได้จึงถามขึ้น
“อ่า...เผยลู่เจ้าใช้วิธีการใดหรือ เหตุใดตระกูลอังถึงยอมขายเรือนให้กับเจ้า”
เผยลู่ที่ยิ้มปากรอยยิ้มนั้นแฝงความชั่วร้ายอยู่บ้าง
“เมื่อก่อนไม่ว่าจะข้าจะเกลี้ยกล่อมอย่างไรผู้เฒ่าอังก็ยินยอ
