หลายปีต่อมา_
"วันนี้คุณหมอคนสวยห้ามเลิกงานเย็นนะครับ" ฟอเรสต์แสร้งตึงเสียงเข้ม ขณะขับรถมาส่งให้คนรักทำงานในโรงพยาบาลชื่อดังของเซนโซ่
ดึงเอาเสื้อกาว์นสีขาวยื่นให้คนตัวเล็ก และกระเป๋าสะพายโทนสีอ่อนอย่างกับรู้ว่าเธอใช้มันประจำ
"วันนี้มีเซอร์ไพรส์อะไรคะ ปลาวาฬจะแกล้งไม่รู้เรื่องด้วยเลย" หากเธอเดาก็คงไม่พ้นการขอแต่งงานหรอก รู้ดีว่าอีกฝ่ายอยากสร้างครอบครัวขนาดไหน
"ฉลาดเกินไปแล้วนะปลาวาฬ"
"แน่นอนสิคะ ไม่งั้นจะมีคนหลงรักนานขนาดนี้เหรอ" คนตัวเล็กยังยิ้มแป้น ยกข้อมือเล็กดูนาฬิกาใกล้เวลาทำงานเต็มที
"ที่พูดมาก็จริง"
"ไม่คิดจะขัดปลาวาฬบ้างเลยเหรอ แสดงว่าหลงมากเกินไปนะคะ" ใบหน้าสวยแต่งแต้มเครื่องสำอางค์อ่อนๆ รีบหันขวับ
"พี่ยอมครับ" ปากหยักปริยิ้มกว้าง ราวกับรับทุกคำพูดจากคนรัก
"ไปดีกว่า..อยากเห็นคนคิดถึง"
"ตั้งใจทำงานนะครับ" เขาบอกเสียงอบอุ่น อีกไม่นานหรอกที่เธอจะได้มาเป็นแม่ศรีเรือนคอยด
