สนามแข่งรถ S ONE
"ลงมาสิ จะนั่งทำหน้าซื่อบื้ออยู่ทำไม" เฮียภูวินทร์เอ่ยขึ้นหลังจากที่เขาได้พาลินดามาที่สนามแข่งรถขนาดใหญ่แห่งหนึ่ง ทว่าทันทีที่รถหรูของเฮียภูวินทร์เข้ามาจอดสนิทที่สนามแข่ง ลินดาก็เริ่มแสดงท่าทีแปลก ๆ ออกมาแถมเธอยังไม่ยอมที่จะก้าวขาออกจากรถอีกด้วย
"ทำไมคุณต้อง..." เรียวปากสวยกำลังจะเอ่ยถามแต่ว่าทันทีที่เธอเอ่ยสรรพนามที่ไม่น่าพึงพอใจคนตัวสูงสักเท่าไรนัก ร่างแกร่งที่ยืนอยู่จับประตูรถหรูไว้อยู่ก็ขมวดคิ้วเข้าหากันแน่นจนเธอถึงกับชะงักไปในทันที
"ทำไมเฮียต้องพาลินมาที่นี่ด้วย" และแล้วลินดาก็ต้องยอมเอ่ยเรียกเฮียภูวินทร์ด้วยสรรพนามที่เขาเป็นคนบังคับให้เธอเรียก ซึ่งพอเขาได้ยินแบบนั้นคิ้วหนาที่ขมวดเข้าหากันแน่นก็คลายลงในทันที
"ทำไม ผิดหวังเหรอที่เฮียไม่ได้พาเธอกลับเพนต์เฮาส์?" คนตัวสูงเลิกคิ้วถามกลับด้วยสีหน้าติดกวน ลินดาที่ได้ยินเช่นนั้นก็ลอบถอนหายใจออกมาเบา ๆ
"ลงมาเถอะน่า เฮียม
