4

2153 Words

ใครๆ ต่างก็รู้จัก 'ฌอน พาร์กเกอร์' คือนายแบบคนดังที่กำลังมาแรงที่สุดในขณะนี้ หากน้อยคนนักที่จะรู้ว่านายแบบสุดฮอตคนนี้ต่อให้ไม่ต้องมาเป็นนายแบบดาวรุ่งก็มีกินมีใช้ไปสิบชาติก็ไม่หมดกับการเกิดมาเป็นลูกชายคนเดียวของมิสเตอร์ไรอัน พาร์กเกอร์ มหาเศรษฐีชื่อดังกับภรรยาชาวไทยซึ่งพบรักกันที่เมืองไทย ประวัติของนายแบบหนุ่มถูกปดปิดเพื่อความเป็นส่วนตัว ไม่มีนักข่าวคนใดสามารถขุดคุ้ยจนรู้ว่าแท้ที่จริงแล้วนายแบบหนุ่มคนดังนั้นเป็นใคร และมีเพียงน้อยคนที่จะรู้ว่าที่จริงแล้วเขาคือ ‘มิสเตอร์ทินกฤต ศุภอนันต์ พาร์กเกอร์’ ผู้บริหารหนุ่มแห่งพีกรุ๊ปเจ้าของธุรกิจยักษ์ใหญ่ซึ่งมีสาขาอยู่หลายทวีปโดยมีบริษัทแม่อยู่ที่อเมริกา และตัวเขามาบริหารบริษัทในภาคพื้นเอเชียซึ่งมีสาขาอยู่ที่ประเทศไทย เพียงเพราะต้องการชีวิตส่วนตัวเรียบง่าย ห่างไกลหูตาบิดามารดา รวมถึงลองมาใช้ชีวิตที่บ้านเกิดของมารดาสักระยะหนึ่งเท่านั้น แต่ใครจะไปคิด แม้แต่ฌอนเองก็ไม่คิดว่าเขาจะกลายมาเป็นนายแบบดาวรุ่งที่กำลังมีชื่อเสียงโด่งดังอยู่ในขณะนี้! เช้าวันนี้เนื่องจากว่าฌอนไม่มีถ่ายแบบทำให้เขาจำต้องรีบเข้ามาสะสางปัญหาด่วน เนื่องจากเครื่องจักรตัวหนึ่งในโรงงานเกิดเสียขึ้นมา และทำให้บริษัทผลิตสินค้าตามออเดอร์ส่งลูกค้าไม่ทัน ทั้งๆ ที่เจ้าตัวอยากจะล้มลงนอนบนเตียงหลังจากที่กรำงานถ่ายแบบเมื่อวานนี้ หากในขณะที่กำลังหัวหมุนอยู่นั้น จู่ๆ เสียงโทรศัพท์มือถือของฌอนก็ดังขึ้น ทำเอาเจ้าตัวสบถพึมพำกับตนเองที่มีคนโทร.เข้าขัดจังหวะ นี่ดีนะที่เขาเลิกประชุมไปแล้ว ถ้าเป็นก่อนหน้านี้ ไม่ว่าใครโทร.มาก็ตามเขาคงจะแล่นไปจัดการมันเลยเชียว แล้วทันทีที่กดรับสายเสียงของปรัชญ์ก็ถามขึ้นมาโดยไม่รอให้เขาพูดทักทายตามมารยาทเลยด้วยซ้ำ “ฌอน แกอ่านข่าวของกอสซิปทูเดย์รึยัง” “ยัง” ฌอนตอบด้วยน้ำเสียงหงุดหงิด เขากำลังมีเรื่องยุ่งๆ แล้วไอ้ปรัชญ์จะให้เขาเอาเวลาที่ไหนไปอ่านข่าวซุบซิบนินทาชาวบ้าน “แกมีอะไรก็รีบๆ พูดมา ฉันไม่ว่าง” เขาเอ่ยตอบอีกฝ่าย แล้วได้ยินเสียงเหมือนถอนหายใจยาวราวกับเจ้าตัวหนักใจอะไรหนักหนาออกมา “นี่แกไม่รู้เลยเหรอว่าไอ้สำนักพิมพ์นี้มันลงข่าวอะไรไปบ้าง” ปรัชญ์ถามย้ำ ข่าวของมันกำลังโด่งดังจะตาย ขนาดเขาเห็นแล้วยังตกใจเลย คนอย่างไอ้ฌอนนี่นะทำแบบนั้น! “รีบๆ ไปหาอ่านซะไป๊!” เขาไล่ฌอนให้ไปอ่านข่าวเจ้าปัญหานั่นเร็วๆ “อย่าให้ฉันพูดถึงเลยว่ามันลงข่าวแกว่ายังไง แล้วเตรียมตัวไว้แล้วกัน ฉันว่าคราวนี้พี่วิทย์เฉ่งแกยับแน่” ตอนท้ายอดพูดถึงผู้จัดการหนุ่มของทั้งคู่อย่างอดสยองไม่ได้ ไม่รู้ว่ารวีวิทย์เห็นแล้วหรือยังไม่เห็น ถ้าเห็นแล้วจะว่าอย่างไรบ้าง “เออ ขอบใจที่โทรมาบอก เดี๋ยวฉันไปควานหาอ่านแล้วกัน” ฌอนบอกแค่นั้นแล้ววางโทรศัพท์มือถือคล้ายกับโยนลงบนโต๊ะทำงานตัวใหญ่ จนมันไถลแทบจะตกจากโต๊ะแต่เขาก็ไม่สนใจ มือใหญ่เอื้อมไปกดอินเตอร์คอมไปยังเลขาฯ หน้าห้องของเขาทันที “คุณริน ช่วยหาข่าวของกอสซิปทูเดย์ให้ผมหน่อย” ฌอนสั่งเสียงห้วนกับรสรินเลขาฯ หน้าห้องของเขา “ได้ค่ะท่าน” เธอตอบรับแล้วรีบจัดการตามที่เขาขออย่างรวดเร็ว ด้วยใครๆ ต่างก็รู้ว่ามิสเตอร์ทินกฤตนั้นการทำงานสำหรับเขาได้ต้องไม่มีคำว่าช้าและผิดพลาด! แล้วไม่เกินยี่สิบนาทีต่อจากนั้น เลขาฯ สาวของฌอนก็มาปรากฏตัวพร้อมกับข่าวของกอสซิปทูเดย์ที่เธอปรินต์จากหน้าเวบไซส์ส่งมาให้เขาดู ถึงเธอจะเป็นหนึ่งในไม่กี่คนที่รู้ว่ามิสเตอร์ทินกฤตและฌอน นายแบบหนุ่มคนดังคือคนๆ เดียวกัน หากเงินเดือนจำนวนสูงนั้นก็ถือเป็นการปิดปากเธอไม่ให้พูดความลับนั้นออกไป และก้มหน้ากระทำตามในทุกสิ่งที่เขาสั่งแต่โดยดีตลอดมา “นี่ค่ะท่านได้แล้ว” เธอนำมันมาวางไว้ตรงหน้าเขา ในขณะที่ฌอนไม่แม้แต่จะเหลือบตามองเลยสักนิด “ขอบคุณ” เจ้าตัวขยับมือโบกไล่หญิงสาว ซึ่งเจ้าหล่อนวางแล้วรีบผลุบออกไปจากห้องอย่างรวดเร็ว ด้วยไม่กล้าเผชิญหน้ากับเจ้านายนานนัก เพราะเห็นได้ชัดว่าตอนนี้เขากำลังอารมณ์ไม่ดีอย่างหนัก คล้อยหลังเลขาฯ สาวไม่ทันไร คนที่ทำท่าไม่สนใจข่าวสั่งให้ไปหามาก็คว้าหมับมาดูด้วยความอยากรู้ทันที และเพียงแค่เห็นภาพถ่ายซึ่งเป็นหนึ่งในภาพของเขาที่ไปเที่ยวผับเมื่อหลายวันก่อนฌอนก็ตาลุกวาว แล้วยิ่งเมื่อเห็นข้อความที่เขียนก็ยิ่งทำให้เขารู้สึกโกรธมากยิ่งขึ้น ฌอนรีบกวาดตาอ่านข้อความทั้งหมดอย่างรวดเร็ว ซึ่งแน่นอนว่ามันเป็นข่าวซุบซิบนินทาเขานั่นแหละ! ‘เผยความแซ่บ...นายแบบหนุ่มสุดฮอตนัวเนียสาวในผับ! โอ๊ย! คุณๆ ขา เจ้อยากมีเรื่องอยากจะเมาท์ค่า! เห็นภาพกันไหมคะ เห็นไหม?! นี่ดีนะคะที่คืนก่อนเจ้ครึ้มอกครึ้มใจอยากไปเที่ยวโฉบเฉี่ยวมองดูหนุ่มๆ ให้เป็นขวัญตาน้ำลายสอเล่นๆ แถวทองหล่อ แต่เจ้กลับตาลุกวาวเมื่อเหลือบไปเห็นภาพนี้จ้า จนอดไม่ได้ที่จะเอามาฝากทุกคนกัน ใครจะไปคิดละคะว่า “ฌพ” นายแบบที่กำลังมาแรงจะร้อนแรงได้ถึงขนาดนี้! โอย! ทำเอาเจ้ตาร้อนผ่าวๆ อยากจะเป็นสาวในอ้อมกอดนายแบบหนุ่มคนนี้ซะเอง แหม! เสือยังไงก็ยังเป็นเสือใช่ไหมจ๊ะฌอนจ๋า~ โฮะๆๆ แต่เจ้ไม่ได้มาเมาท์แค่นี้ให้เสียสายตาคนอ่านนะค้า เชิญชมหลักฐานความแซ่บที่เจ้มีเลยจ้า!’ แล้วภาพประกอบเกือบสิบภาพพร้อมกับคำบรรยายใต้ภาพ ซึ่งแต่ละภาพที่เห็นนั้นก็เป็นอิริยาบถของเขาตั้งแต่อยู่ในผับกำลังฟัดกับสาวสวยคนหนึ่ง จนมาจบที่ภาพเขากำลังขับรถออกไปแล้วแวะจอดคุยกับผู้หญิงคนนั้นปรากฏแก่สายตา แม้ภาพใบหน้าของเธอจะเลือนรางไม่ชัดเจนนัก แต่ถ้าคนสนิทกันก็ดูรู้ว่าเป็นใคร แต่นั่นไม่สำคัญเท่ากับคำบรรยายใต้ภาพที่ถอดคำพูดของเขาราวกับไอ้คนเขียนข่าวมันมุดอยู่ใต้ท้องรถของเขาขณะนั้นเลยทีเดียว! ฌอนอ่านจบแล้วโยนปึกกระดาษลงกับโต๊ะอย่างแรงด้วยอาการหัวเสีย ถึงเขาจะมีข่าวคาวๆ ออกมาแล้วหลายที จนถึงขั้นได้ชื่อว่าคาสโนวาตัวพ่อของยุค แต่เขาไม่เคยมีข่าวฉาวถึงขั้นนี้มาก่อนเลยสักครั้ง แล้วที่สำคัญ เกิดใครรู้เข้าว่าเขาคือผู้บริหารของพีกรุ๊ปเขาจะทำอย่างไร มันไม่ส่งผลไปถึงธุรกิจของเขาเลยเชียวหรือ! ฌอนคิดอย่างหัวเสียแล้วได้แต่เอามือกุมขมับ...ช่วงนี้มันเกิดอะไรขึ้นกับเขาทำไมมีแต่เรื่องซวยๆ เกิดขึ้นติดกันตลอดเลย! เขาคิดอย่างหัวเสีย ขณะปรายตามองกระดาษแผ่นสุดท้ายที่มีรูปพร้อมภาพประกอบและถ้อยคำเสียดสียาวเหยียดซึ่งเขาจดจำข้อความรั้นได้เพราะเพอ่งอ่านไปเมื่อครู่ ชายหนุ่มทนมองมันไม่ไหว สุดท้ายเลยคว้ามาฉีกทิ้งระบายโทสะในอกอย่างกราดเกรี้ยว ‘โฮะๆ เป็นไงบ้างคะสาวๆ ขา สงสัยงานนี้พวกเราคงเจอเสือซะละมั้ง แหม...ฟัดในผับไม่พอต้องไปออฟเด็กที่มันไม่เต็มใจอีกเหรอจ๊ะ...สงสัยคงไม่อิ่มพออะเนอะ โถๆ ๆ ทำไมไม่มาบอกเจ้คะ เจ้พร้อมที่จะปลอบใจหนูทั้งคืนเลยนะจ๊ะน้อง ฌ.~’ “นี่มันข่าวบ้าอะไรกันฌอน!” แล้วตอนเย็นวันเดียวกันนี้เองฌอนก็ได้รับโทรศัพท์สายด่วนจากผู้จัดการหนุ่ม ซึ่งติดต่อเข้ามาฉีกอกเขาตามที่คาด “พี่วิทย์” ชายหนุ่มได้แต่เรียกอีกฝ่ายอย่างไม่รู้จะตอบอย่างไรเหมือนกันว่าทำไมถึงมีข่าวของเขาแบบนี้ แล้ววันนั้นแน่จริงทำไมมันไม่ลงภาพเขาโดนผู้หญิงคนนั้นปาหัวด้วยนะ! เสือกลงแต่ภาพตอนเขาคุยกับเจ้าหล่อนเพียงอย่างเดียว! “เรามีเรื่องต้องคุยกันยาว” รวีวิทย์พูดเสียงเข้ม “ตอนนี้นายอยู่ไหน?” “อยู่ที่บ้านครับ” ฌอนตอบง่ายๆ ซึ่งอีกฝ่ายก็บอกอย่างรวดเร็วเช่นกัน “โอเค รออยู่ที่นั่น ฉันจะเข้าไปหานายเดี๋ยวนี้!” นายแบบหนุ่มได้แต่ถอนหายใจแล้วรอเวลาพายุอารมณ์ของผู้จัดการหนุ่มที่ได้ชื่อว่าเย็นเป็นน้ำอยู่ที่บ้านของเขา “ครับ” “ไอ้ข่าวพวกนี้หมายความว่าไงฌอน” ทันทีที่เห็นหน้าของนายแบบหนุ่มในสังกัด รวีวิทย์ก็ยิงคำถามนั้นทันที ทำเอาเจ้าของภาพพูดไม่ออก ได้แต่ร้องครางในลำคอเพราะไม่สามารถตอบคำถามได้ “อ่า...” รวีวิทย์ถอนฉุนอย่างโมโหกับปัญหาใหญ่ที่เกิดขึ้น เขายังไม่ได้อ่านข่าวเองแต่มีคนเล่าให้เขาฟัง และพอได้ยินดังนั้นทำให้รวีวิทย์ต้องรีบแจ้นออกมานายแบบหนุ่มในการดูแลทันที โดยยอมผิดนัดกับน้องสาวสุดที่รักเพื่อมาถามเจ้าตัวว่าทำไมถึงเกิดข่าวคาวๆ แบบนี้ขึ้นมาได้ “ฉันบอกนายแล้วใช่ไหมว่าเที่ยวได้แต่ต้องระวังตัว” รวีวิทย์เท้าเอวแล้วเริ่มเดินไปมาพลางบ่นไม่หยุดปากต่อหน้านายแบบหนุ่มที่ได้แต่นั่งมองตามบนโซฟาตัวนุ่มภายในห้องนั่งเล่น “แล้วนี่มันอะไร ทุกวันนี้แค่ฉายาคาสโนวาตัวพ่อประจำวงการนี่มันไม่พอใช่ไหม นายถึงได้ต้องการข่าวออฟเด็กนี่ด้วยหา!” รวีวิทย์ตวาดเสียงดังแล้วโยนเนื้อหาข่าวที่มีผู้ช่วยรวบรวมไว้ให้เป็นปึกใหญ่ที่แม้จะถือติดมือมาด้วยแต่ยังไม่ได้เปิดดูสักครั้งโยนใส่นายแบบภายใต้การดูแล แม้ปกติฌอนจะมีข่าวทำนองนี้อยู่แล้ว แต่ไม่เคยมีสักครั้งที่ข่าวมันจะลงแรงถึงขึ้นนี้ เขาพูดไม่ออกเมื่อเจอแรงอารมณ์ของผู้จัดการส่วนตัว ทำให้ รวีวิทย์ได้แต่งุ่นง่าน แล้วมือใหญ่ของชายหนุ่มก็ยื่นไปกระชากกระดาษที่ฌอนส่งคืนมาให้ “แล้วทีนี้เราจะแก้ปัญหานี้อย่างไรดี แล้วยิ่งตอนนี้นายกำลังจะมีงานใหญ่เข้ามาด้วย” “ผมไม่เห็นว่ามันจะน่ากังวลตรงไหน” ฌอนเถียงออกมาอย่างอดไม่อยู่ แต่รวีวิทย์กลับตวาดลั่น “ไม่น่ากังวลกับผีน่ะสิ! ฉันก็บอกแล้วว่านายกำลังมีงานใหญ่ แล้วคิดว่าชื่อเสียงนายมาป่นปี้เพราะข่าวฉาวพวกนี้จะไม่ให้ฉันกังวลได้ยังไง” “แล้วจะให้ทำยังไงละ” ฌอนถามด้วยท่าทีกวนๆ แต่นั่นกลับทำให้รวีวิทย์ถึงกับอึ้ง เพราะคิดไม่ทัน “ถ้าพี่วิทย์จะสังเกตดูนะ พี่จะรู้ว่าไอ้สำนักพิมพ์ห่วยๆ อย่างกอสซิปทูเดย์มันเชื่อถือไม่ได้! พี่จำคราวที่แล้วที่มันเล่นข่าวผมแรงกว่านี้ไม่ได้เหรอ?” ฌอนพูดอย่างไม่ยี่หระ แต่พอเห็นสีหน้าไม่สบอารมณ์ของผู้จัดการหนุ่มก็ต้องรีบเสริมต่อไปว่า “แต่ไม่ต้องห่วงหรอก ถ้าพี่กลัวเป็นข่าวฉาวผมจะแถลงข่าวว่ามันไม่มีอะไร แต่ก่อนหน้านั้นเราต้องดูก่อนว่าข่าวนี้มันสร้างกระแสได้มากแค่ไหน ถ้ามันเงียบเราก็สบายเพราะถือเสียว่าหมามันเห่า แต่ถ้าไม่เราก็แถลงข่าว...แค่นั้น” ฌอนอธิบายยืดยาว หวังให้ผู้จัดการหนุ่มใจเย็นลง ซึ่งรวีวิทย์ก็มีท่าทีคล้อยตาม จนเมื่อฉุกใจคิดได้จึงถามสิ่งที่เขาเกือบข้ามมันไปทันที ถึงแม้ฌอนจะดูโมโหกับข่าวนี้เหมือนกัน แต่มันไม่ได้บอกเขาอย่างที่เคยเป็นมาในยามปรากฏข่าวเสมอๆ เลยว่านี่มันเรื่องจริงหรือไม่จริง?! “ฌอน!” เขาเรียกนายแบบในการดูแลเสียงเข้ม “นายยังไม่ได้บอกฉันเลยนะ..” “ว่า...” “ไอ้เรื่องที่เขาเอามาเขียนข่าวนี่เรื่องจริงหรือเปล่า”

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more