ปรานต์ทิ้งตัวนั่งเก้าอี้ภายในห้องทำงานอย่างหมดแรง หลับตาลงช้าๆ เพื่อทบทวนคำพูดของฟาริสาที่เอื้อนเอ่ยออกมาก่อนที่เธอจะเดินออกจากห้องไป
ฟาไม่รู้ว่าทำไมคุณถึงดึงฟากลับเข้ามา ในเมื่อตอนนี้ฟาเดินออกมาแล้วก็ขอให้เกลียดฟาเหมือนเดิมเถอะนะ อย่าเอาฟากลับเข้าไปเป็นที่รองรับหรือระบายอารมณ์คุณอีกเลย
เขายอมรับว่าเมื่อก่อนเขาพร่ำพูดว่าร้ายให้เธออย่างเจ็บแสบ ไม่เคยรักษาหัวใจ รักษาความรู้สึกเธอแม้แต่น้อยนิด เหยียบย่ำเธออย่างร้ายกาจ ต่อว่าเธออย่างไม่มีชิ้น คำพูดเหล่านั้นคงทำร้ายจิตใจเธอมาก ทำให้เธอเสียใจและเจ็บปวด คงไม่แปลกหากเธอจะเอ่ยประโยคนั้นออกมา
“เป็นยังไงบ้างครับเจ้านาย ทำไมถ่ายเสร็จเร็วจังเลยล่ะครับ” กฤษณะเข้ามาถามไถ่ คนถูกถามเค้นหัวเราะออกมา ขยับกายนั่งตรง
“ไม่ถูกตบก็บุญแล้ว”
“ผมก็ว่างั้น ว่าแต่เจ้านายกับคุณฟาเลิกกันแล้วเหรอครับ” อย่าว่าเป็นคนสอดรู้สอดเห็นเลยนะ แต่มันอดสงสัยไม่ได้จริง เพราะอาร
