รักไร้กฎเกณฑ์

ก้องภพ

นายทหารหนุ่มสวมเครื่องแบบเต็มยศ มารออดีตคู่หมั้นด้วยท่าทีสงบนิ่ง คำขาดของผู้เป็นพ่อ และ คุณลุงที่ปรามให้ชายหนุ่มสงบนิ่งในที่สุด พิมลดา เดินลงมาพบคนที่กำลังรอ ท่ามกลางสายตาของนักศึกษานับร้อยคน เธอสะดุดเล็กน้อย เมื่อเค้า โดดเด่นท่ามกลางเพื่อนนักศึกษา

" พี่ขอเวลาหน่อยได้ไหมครับ "

พิมลดา พยักหน้ารับรู้ เพราะทราบจากทิชาว่า คุณลุงได้จัดการให้เรียบร้อยแล้ว สองหนุ่มสาวคู่สร้างคู่สม เดินเคียงคู่กันไปที่รถสปอร์ตสีขาว ที่ชายหนุ่มเพิ่งซื้อมาใหม่ ก่อนจะขัับรถออกไป

"นี่มันละครชัดๆ พระเอกมารอนางเอกไงแก สหายผู้กองกับอาจารย์ของเราไง โคตรเหมาะสม โคตรดีงาม"

นักศึกษาอดวิพากษ์วิจารณ์ไม่ได้ ปราการถอนหายใจออกมาแล้วนึกถึงบทสนทนาเมื่อเช้านี้

"พี่พิมจะขับรถคันนี้จริงหรอ"

เค้าดักรอเธอแล้วเดินเคียงคู่มาด้วยกัน ปราการมองดูชุดทำงานสีหวานที่เค้าซักรีดให้กับมือ เมื่อคืนนี้ แล้วมองำปที่รถคันเก่า

"รถคันแรกเลยนะ คุณย่าซื้อให้ " เธอบอกที่มาที่ไป ก่อนจะมองBMW ป้ายแดงที่จอดเคียงข้างกัน

"นี่ก็รถคันแรกครับ แต่ไม่มีใครซื้อให้ ทำงานเก็บเงินซื้อเอง " เค้าบอกด้วยความภูมิใจ

"เก่งแล้ว ทำงานเก็บเงินเอาไว้ดีแล้ว " อาจารย์สาวบอกเหมือนกับคำเตือนของผู้ใหญ่

"ก็เผื่อจะเลี้ยงใคร เค้าจะได้ไม่ลำบากไง " ชายหนุ่มบอก

"แล้วจะหนีออกจากบ้านอีกนานไหมครับ จะอยู่คนเดียวแบบนี้หรอ "

ไม่มีคำตอบอะไรออกมา ปราการรอให้เธอขับรถคันเก่าออกจากที่จอดนำหน้ามา ก่อนจะขับตามไปที่มหาวิทยาลัย

"พี่อยากจะขอร้องน้องพิม อย่าเพิ่งบอกใครได้ไหมว่าเราเลิกกันแล้ว " เค้าบอกด้วยความเสียใจ หากมีอะไรจะยื้อเธอได้ เค้าจะพยายาม "พี่ขอเวลาหน่อย ให้พี่และครอบครัวได้เตรียมใจก่อนได้ไหมครับ "

"พิมจะไม่บอกใครค่ะ แต่ถ้ามีใครถาม พิมจะไม่โกหก ว่าเรายังหมั้นกันอยู่ "

นายทหารพยักหน้ารับรู้ อย่างน้อยเวลานี้ เธอยังคงสถานะคู่หมั้นในวงสังคม เค้าก็จะยอมหลอกตัวเองไปก่อน

"ขอบคุณนะครับคนดีของพี่ "

เด็กคนนั้น

" พิมกราบขอบพระคุณ คุณลุงคุณป้า ที่เมตตาพิมนะคะ "

อาจารย์สาวก้มลงกราบท่านทั้งสองด้วยความเคารพ อย่างที่สุด ก่อนจะโดนกอดรัดจากคุณป้า

"อย่าคิดอะไรมากเลย ติดขัดอะไร บอกน้องบอกป้าได้เลย จะให้ใครคอยดูแลไหมลูก ป้าจะบอกผู้พันให้ "

ผู้พัน คือ สามีของทิชานั่นเอง หนุ่มหล่อวัยสามสิบกว่า กำลังนั่งเล่นกับลูกสาว วัยอนุบาลอยู่ข้างๆ ชายหนุ่มพร้อมดูแลพี่สาวของเมียด้วยความยินดี เพราะรู้ดีว่าคู่กรณีเป็นใคร

"พิมไม่รบกวนเลยค่ะผู้พัน ขอบคุณมากนะคะ พี่ก้องมาคุยด้วยแล้วค่ะ ท่าทีอ่อนลงมาก พิมเองก็ไม่ได้อยากจะให้ถึงขนาดมองหน้ากันไม่ได้ เพราะทางบ้านพี่ก้องเอง ก็เมตตาพิมไม่น้อย "

"พ่อเรา เค้าเอารถเรามาจอดเอาไว้ที่นี่ เอาไปใช้นะลูก อย่าให้เค้าห่วงไปมากกว่านี้เลย หากไม่ลำบากใจนัก ก็กลับไปบอกสักหน่อยว่าอยู่ที่ไหน อย่าให้ถึงขนาดต้องให้ลูกน้องตามเลย ลุงสั่งคนที่คอนโดแล้วว่า นอกจากบ้านลุงแล้ว จะไม่มีใครรบกวนหลานได้แน่นอน "

พิมลดามองดูชายหนุ่มวัยสามสิบกว่า ที่บรรจงป้อนข้าวลูกสาว แถมยังดูแลภรรยาได้อย่างดี เหลือเกิน ทิชาโชคดีมาก ที่ได้เจอผู้ชายดีดีแบบนี้

"พี่พิมอย่าเพิ่งเข็ดกับความรักนะคะ คราวนี้มีประสบการณ์กับตาบ้านั่นแล้ว ต่อไปนี้ไม่ต้องรอให้ใครมาจีบเลยค่ะ ไปจีบเค้าเลย ถ้าพี่พิมชอบใคร แล้วเค้าเล่นตัวมาบอกทิชา ทิชาจะให้ลูกน้องพี่ซัน ไปอุ้มมาส่งถึงที่ "

ผู้พันอยากจะจูบปากภรรยาที่พูดจาอะไรแบบนี้นัก "จริงนะครับ ถ้าน้องพิมชอบ ทิชาสั่ง พี่จัดการให้ได้ "

สุดท้ายผู้พันก็แพ้เมียจนได้

ใบหน้าหล่อเริ่มขุ่นมัว วันนี้อาจารย์สาวกลับช้า เค้าอุตส่าห์ตากผ้าให้ แล้วก็รีดผ้ารอแล้ว แต่เต้าตัวก็ยังไม่มา

**ปราการไม่ใช่ปลา** พี่พิมไปไหน ทำไมยังไม่กลับ

**ปราการไม่ใช่ปลา** รอพี่พิมอยู่นะ

พิมลดาวกดโทรศัพท์อ่านไลน์ที่นักศึกษาส่งมา แล้วก็แทบจะทำโทรศัพท์หล่น นักศึกษาคนนี้ ชักจะไม่ได้เรื่องแล้ว

**อาจารย์พิมลดา** รอทำไมไม่ทราบ นักศึกษา

**ปราการไม่ใช่ปลา**รอเอาชุดทำงานให้ไงครับพี่พิมคนดี