ยืมรักพักใจ

บทที่.5 เรียนภาคพิเศษ[จูบ]

พลอยใสใช้ชีวิตอย่างหวาดระแวงจนกระทั่งสัปดาห์ผ่านไป

เธอไม่ได้เจออาจารย์ฟิคบ่อยเท่าไหร่

"สรุปว่าเราเรียนวาดรูปกันนะ เกรดก็ได้ง่าย แถมเป็นวิชาสบาย ได้อยู่กับอาจารย์คนหล่อ" มายเปิดประเด็น ตามมาด้วยฝน

"แบบนั้นก็ได้แต่ที่จริงแล้วอยากไปเรียนกีฬาอยากเสริมสร้างพัฒนาการร่างกาย"

"คนสวยเขาก็อยากเรียนอะไรสบายๆ ค่ะ!"

"จ้าแม่สาวฮอต เปิดเรียนไม่เท่าไหร่ ได้ข่าวว่าคุยกับหนุ่มหลายคนแล้วนี่"

"ธรรมดาก็คนมันหน้าตาดี"

มายมีนิสัยร่าเริงเข้ากับทุกคนได้ แต่ยังไม่มีแฟนเป็นตัวตน สำหรับคนคุยนั้นเรียกว่านับไม่ถ้วน

"สรุปกูลงชื่อให้แล้วนะ" ฝนพูดจบ พลอยใสก็รีบแย้ง "เดี๋ยวสิ! ยังไม่ได้บอกเลยว่าจะเรียนพิเศษวาดรูป"

"ถ้ากูไปกับอีมายสองคน คงจะกัดกันตาย เอามึงไปด้วยไว้ช่วยห้าม"

"แต่กู.."

"มีอะไร? กูเห็นมึงหน้าบึ้งมาหลายวันแล้วนะ"

"ไม่มีอะไรหรอกเรียนก็เรียน"

ดั่งคำโบราณที่ว่ายิ่งเกลียดยิ่งเจอ สุดท้ายพลอยใสก็จำเป็นต้องเรียนคาบพิเศษ ซึ่งมีฟิคเป็นอาจารย์สอน

ทุกคนมารวมตัวกันในวันที่มีกิจกรรมพิเศษ

ห้องศิลปะ

"วันนี้ผมจะมาสอนจับปากกาให้ถูกวิธี เวลาเราวาดเขียนจะได้ออกมาเป็นเส้นไม่ยุกยิก" ฟิคเขียนตัวอย่างบนฟิวเจอร์บอร์ด

นักเรียนคนหนึ่งยกมือขึ้น

"อาจารย์มีแฟนหรือยังคะ" ทั้งห้องส่งเสียงกรี๊ดก่อนที่ฟิคจะหันกลับมา สายตาของเขาแน่นิ่งดูจริงจังเวลาที่สอน

"ยังไม่มีครับ และ ขอร้องกรุณาอย่าถามเรื่องส่วนตัวอีก เอาไว้ถามนอกรอบนะ"

"ขอถามอีกข้อหนึ่งค่ะว่าสเปกอาจารย์เป็นยังไง"

"ปกติไม่เคยตั้งสเปกเอาไว้อยู่แล้ว"

"แปลว่าแบบไหนก็ชอบหรือคะ"

วิ๊ดดด วิ้วววว

เขาไม่ตอบกลับเพียงแต่ยิ้มให้ โดยที่สายตาหยุดอยู่ด้านหลัง ซึ่งมีพลอยใสนั่งอยู่ทำท่าเลิ่กลั่ก

นั่งเรียนไปได้ไม่นาน พลอยใสลุกจากเก้าอี้ขออนุญาตไปเข้าห้องน้ำ

เธอมีท่าทางผิดแปลกใบหน้าซีดเซียวค่อยๆ เดินโดยใช้มือขวาจับที่ท้องน้อย

"วันนี้พลอยใสมันเป็นประจำเดือนหรือเปล่าวะ" มายถามฝน "เวลาเป็นเมนส์ทีไร อีนี่ซีดเซียว เหมือนกับไก่ต้มวันตรุษจีนตลอดเลย"

"น่าจะใช่! แล้วมันพกผ้าอนามัยมาไหมเนี่ย"

"กูจะรู้หรือไงคะ"

"แต่ถ้าเกิดมันเป็นประจำเดือนเดี๋ยวก็คงลงไปซื้อเองที่สหกรณ์"

สองเพื่อนเป็นห่วงแต่ก็ยังตั้งใจเรียนในวิชาศิลปะ

ฟิคให้โจทย์ทำแล้วส่งงานในคาบทุกคนจึงเร่งรีบเขียนวาด

ห้องน้ำ

"โอ๊ยยยย บ้าเอ้ย!" พลอยใสลากสังขารมาจนถึงห้องน้ำขณะที่งอตัวพร้อมกับจับท้องเอาไว้ "ประจำเดือนมาแน่เลยเนี่ย ทำยังไงดีวะ"

เป็นผู้หญิงจึงมีเรื่องแบบนี้เกิดขึ้น แต่ทว่า..ไม่สามารถรู้ล่วงหน้าได้ชัดเจน ทำให้ครั้งนี้พลอยใสไม่ได้พกผ้าอนามัยจึงรีบเข้าห้องน้ำล้างทำความสะอาดตัวเอง

ก๊อก ก๊อก

"ใครคะ?!" เสียงเคาะประตูดังนั้นทำให้พลอยใสตะโกนออกไปด้วยความตกใจ

สถานการณ์เงียบกริบก่อนที่จะมีบางอย่างลอดผ่านมายังใต้ประตู

ตัวเล็กคว้าหยิบของขึ้นมาจากในถุง ปรากฏว่าเป็นผ้าอนามัยหลากหลายชนิด หลากหลายยี่ห้อ

"มายเหรอ..หรือฝน รอกูแป๊บหนึ่งนะ"

ตัวเล็กดีใจยิ้มออกมา จากนั้นเลือกสวมใส่ผ้าอนามัยที่ใช้เป็นประจำ ก่อนเปิดประตูแต่กลับทำให้ช็อกเมื่อคนตรงหน้าไม่ใช่เพื่อน

"ฉันไม่รู้ว่าเธอใช้ยี่ห้อไหนขนาดเท่าไหร่ก็เลยเหมามาให้หมด" ปรากฏว่าเป็นอาจารย์ฟิค

"อ..อาจารย์"

"ทำหน้าเหมือนเห็นผี ตกใจอะไรขนาดนั้น"

"แล้วรู้ไหมคะว่าหนูเป็นอะไร"

"ก็เพื่อนของเธอพูดเสียงดังในห้อง อีกอย่างหลายนาทีเธอไม่กลับมา ฉันในฐานะอาจารย์ที่เธอเรียนอยู่ในคาบวิชา ก็ต้องตามมาดูสิ"

ไม่รู้ต้องอายตรงไหนก่อน พลอยใสกำหมัดแน่นพยายามหายใจหลาย เฮือก เพื่อผ่อนปรนอารมณ์อึดอัด

แต่อีกคนกลับตรงข้าม ยิ้มเยาะอย่างมีเลศนัย สักพักเสียงฝีเท้าหลายคู่เดินเข้ามา

แกร๊ก

"เข้ามาทำไมคะ"

"ชวุ่วววว"

กลายเป็นว่าอาจารย์ผลักตัวเล็กเข้าห้องแล้วล็อกก่อนประตู

เสียงนักศึกษาหลายคนยืนอยู่หน้ากระจกด้านนอกพูดคุยกันในลักษณะทั่วไป

"อาจารย์ออกไปนะคะ" พลอยใสกระซิบกระซาบ "ห้องน้ำก็แคบหายใจไม่ออก"

"ฉันเป็นผู้ชายนะแค่เข้าห้องน้ำหญิงก็ผิด แถมตอนนี้เป็นอาจารย์เข้ามาแบบนี้ถ้าใครเห็นก็คิดว่าฉันเป็นโรคจิต"

"อาจารย์ก็เป็นโรคจิตจริงๆ นี่นา"

"ปากดีนักนะเดี๋ยวจะโดน"

"อาจารย์! จะ จะ จิ้งจก"

พลอยใสเป็นคนกลัวสัตว์มาก เธอมองเห็นจิ้งจกเกาะที่ผนังห้องน้ำ ตอนนี้สติเริ่มไม่อยู่กับเนื้อกับตัว ทันทีที่สัตว์ตัวเล็กวิ่งจึงรีบส่งเสียงเพื่อจะกรีดร้อง

กรี๊ด..

อุปส์

สองแขนล่ำขนาบข้างไหล่ของสาวน้อย เขาโน้มตัวลงแนบริมฝีปากเพื่อหยุดเสียงกรีดร้อง

แต่ไม่ใช่เพียงเท่านั้น ลิ้นเรียวยาวยังเริ่มสอดใส่เข้าเกี่ยวเกี้ยวพัลวัน

ดวงตากลมใสพับปิดภายในแว่นสีชมพูหัวใจสั่นระริกตัวชาวูบวาบ

ผละ

หลังจากผละออก ตัวเล็กก็ค่อยๆ ลืมตาปะทะกับเขาที่กำลังแสยะยิ้มล่า คนตัวสูงโน้มลงกระซิบ "จูบไม่เก่งเลยนะ ต้องให้สอนไหม หืมมม"