เราสามคน

อยู่ร่วมกัน

อังค์วรากลับมาที่ห้องของเธอ แล้วมองทุกสิ่งทุกอย่างด้วยความเป็นจริง อิงควัต สอนน้องให้ปรับตัวและอยู่กับปัจจุบัน ให้ได้ สองพี่น้องที่มีกันและกันมาตลอด ต้องแยกจากกันเพราะอาชีพ การงาน และ ความจำเป็นหลายอย่าง แต่สิ่งที่อังค์วรา ไม่เคยลืมก็คือ พี่ชายของเธอ รักเธอที่สุดในหัวใจ

ตู้เย็นที่มีแต่น้ำเปล่า นมกล่อง และ เบียร์ จะไปสู้ตู้เย็นและครัวที่สะอาดสะอ้าน ที่พร้อมจะทำอาหารให้อัญญ่า ได้อย่างไร พี่สะใภ้ของเธอ ทำอาหาร ทำขนมให้ลูกสาวเองทุกมื้อ แล้วอาอย่างเธอจะให้หลานกินข้าวกล่อง ได้หรือ

เสื้อผ้าในตระกร้าและห้องที่รกรุงรัง จะเหมาะกับอัญญ่าไหม ถ้ามาอยู่ที่นี่ ดังนั้น ถ้าเธอจะเป็นอาของอัญญ่า ที่จะดูแล ดวงใจของพี่อิง เธอก็จะต้องยอม

เสื้อผ้าและชุดทำงาน ถูกยัดใส่ตระกร้าแบบลวกๆ ของใช้ส่วนตัวหลายอย่างที่เป็นของที่จำเป็น ถูกรื้ออกมาจากกระเป๋า แล้วนำออกมาใส่ตระกร้าใบใหญ่ ส่วนเสื้อผ้าที่ยังไม่ได้ซัก ก็แยกเอาไว้ ตอนนี้เธอต้องกลับไปหาอัญญ่าก่อน

"อร่อยไหมคะ " ไข่เจียวและผัดแตงกวาใส่หมู ที่เค้าลงมือทำให้หลานสาวทาน เป็นมื้อเย็น หมดเกลี้ยงภายในเวลาไม่นาน ลุกบ้านและนิติบุคคล มองเค้าด้วยความสงสัย เมื่อเห็นว่าเค้าอุ้มหลานลงไปช้อปปิ้งที่ร้านสะดวกซื้อข้างล่างด้วยกัน

"อร่อยค่ะ ที่สุด " เด็กหญิงยิ้มหวาน เป็นเชิงประจบ แล้วชี้ไปที่แคนดี้ สีชมพูที่ลุงอนุญาตให้ซื้อ

"ทานแล้ว ไปแปรงฟัน " เด็กหญิงเกี่ยวนิ้วสัญญาแล้วยกมือไหว้ อีกครั้ง นิติเทพ น้ำตาคลอเมื่อเห็นความอ่อนโยน ของอัญญ่า ชินาทิพย์ เป็นต้นแบบที่ดีงาม ส่วนคนเป็นอานั้น เค้ายังมองไม่ออก ว่าเธอจะเลี้ยงอัญญ่า แบบไหน เพราะพอตื่นมา ก็เดินยกกระเป๋าออกไป ด้วยความไม่สบอารมณ์

เสียงเคาะประตูหน้าห้องในช่วงค่ำ ทำให้เค้าเดินออกไป แล้วส่องดุที่ตาแมว หญิงสาวในชุดเสื้อยืด กางเกงยีนส์ หอบของพะรุงพะรัง ยืนรออยู่แล้ว ชายหนุ่มเปิดประตูออกไป แล้วมองเธอ ด้วยความพอใจ เค้าดีใจ ที่เธอกลับมา อย่างน้อย อังค์วรา ก็มีความรับผิดชอบ และรักอัญญ่า มากกว่าที่เค้าคิด

"ฉันคิดว่า ถ้าอัญญ่า อยู่ที่นี่จะสะดวกกว่า " เธอวางฟอร์ม วางมาด แล้วมองเค้า ที่ช่วยยกของให้

"ครับ ผมก็บอกแล้ว ว่าที่นี่จะดีอัญญ่าที่สุด "

อังค์วรา เปิดประตูเข้าไปในห้องนอน แล้วมองหลานสาวที่หลับไปแล้ว ด้วยความรู้สึกผิด "

"อังกลับมาแล้ว " เสียงกระซิบข้างหูแผ่วเบา พร้อมกับจูบที่อ่อนโยน ที่เธอมีให้ คงทำให้หลานสาว รับรู้ได้ เด็กหญิงยิ้มออกมา แต่ไม่ได้ลืมตาขึ้นมาทักทายเธอ

ชายหนุ่มมองของที่เธอ ยัดมา แล้วก็ถอนหายใจ ต่อไปนี้ ชีวิตอันแสนสงบเงียบของเค้า คงจะเปลี่ยนไป อย่างแน่นอน

ตระกร้าผ้า2ใบ ที่มีของอันแน่นอยู่ในนั้นถูกยกไปเก็บในห้องว่างอีกห้อง ที่ตอนแรก เป็นห้องพักผ่อนของเค้า แต่นิติเทพ ก็เคลียร์ของออก แล้วตั้งใจว่า จะยกห้องนี้ ให้หลานสาว

"ตอนนี้ อะไรมันยังฉุกละหุก ฉันคิดว่า เราสองคน ควรตกลงกัน "

ชายหนุ่มพยักหน้า แล้วชี้ไปที่โซฟา เค้าต้องการคุย กับเธอ

ชาร้อนสองแก้ววางอยุ่บนโต๊ะกระจกใส เธอมองหน้าเค้า แล้วหยิบชาขึ้นมาจิบ แก้เขิน

"ผมลางานได้อีก2 วัน " ชายหนุ่มมองหน้าเธอ แล้วก้ยกแก้วชา ขึ้นมาจิบ

"ฉันลาพรุ่งนี้ได้อีกวันเดียวค่ะ "

เธอลางานมา7 วันแล้ว และเดือนนี้ คอมมิชชั่น เบี้ยขยันของเธอ ก็คงน้อยลงไปกว่าเดิม ดังนั้น บางที อาจจะต้องใช้เงินที่ตังเม เพื่อนสนิท ให้ยืมมา

"พรุ่งนี้ เราจะไปเลือกเฟอร์นิเจอร์ สำหรับคุณและอัญญ่า ผมขอห้องนอนผมคืน แล้วคุณย้ายไปอยู่ห้องโน้น "

เฟอร์นิเจอร์ ที่เค้าหมายถึง คงจะเป็นเตียงนอน ที่นอน และตู้เสื้อผ้า ที่น่าจะหลายหมื่นบาท พนักงานกินเงินเดือนอย่างเธอ

"อยากได้อะไร ของใช้ที่จำเป็นก็ไปเลือกเอา ค่าใช้จ่าย "

"คนละครึ่ง " เธอบอกก่อนเพราะคิดว่า ยังไงมันก้ต้องเป็นแบบนั้นแต่เค้ากลับส่ายหน้า

"อัญญ่าจะไปเนิร์สซารี่ ที่โรงพยาบาลที่ผมทำงาน คุณก็ไปทำงานของคุณ แล้วเรากลับมาเจอกันที่บ้าน "

ชายหนุ่มหยิบคีย์การ์ด และกุญแจห้องให้เธอ

"คุณเทพคะ ฉันเลิกงานห้าโมงครึ่ง กว่าจะขับรถกลับมา ก็น่าจะมีทุ่มนึงแน่นอน "

เค้าเข้าใจดีว่า ถ้ามาอยุ่ที่นี่ เธอจะต้องใช้เวลาเดินทางมากขึ้น แต่มันจะดีกับทุกคน

"คุณจะบอกว่า จะค้างที่ห้องคุณ "

"ไม่ค่ะ ฉันคิดว่า คุณต้องดูแลอัญญ่า ทานมื้อเย็น "

"ไม่ใช่ปัญหาครับ "

เค้าทำงานวันละ8ชั่วโมง ทุกวัน บางที อาจจะต้องทำงานกลางคืน หรือเลิกดึก แต่นั่นก็คิดว่า อาจจะต้องคุยกันทีหลัง ตอนนี้ อะไรที่มันจะเป็นปัญหา เค้าจะหาทางแก้ไขก่อน

"ตกลงว่า ฉันไปทำงาน แล้วคุณดุแลอัญญ่า จนกว่าฉันจะเลิกงาน หลังจากนั้น ฉันจะดุแลจนกว่า จะไปทำงานใช่ไหมคะ "

"ผมคิดเอาไว้แบบนั้น ถ้าคุณไม่ติดขัดอะไร " นิติเทพ บอกกับเธอ ในตอนนี้ก่อน เรื่องอื่น ก็คงต้องคุยกันคราวหลัง

"แต่ผม ไม่อนุญาตให้คุณพาแฟนคุณมา ถ้าเพื่อนผู้หญิง ผมไม่ติด "

เค้าไม่อยากให้หลาน มาเห็นอะไรที่ยังไม่ควรเห็น

อังค์วรา หน้าร้อนผ่าวทันที เค้าคิดว่า เธอจะพาผุ้ชายมาที่นี่ มาทำอะไรอย่างนั้นหรอ

"ถ้าคุณกลัวว่าฉันจะทำอะไรในบ้านคุณ คุณไม่ต้องกลัวค่ะ เพราะฉันไม่มีแฟน แล้วก้ไม่คิดว่าจะพาใครมาที่นี่หรอกค่ะ "

เธอลุกขึ้นแล้วเดิน กลับไปที่ห้องนอนของเค้า นิติเทพอยากจะหยุมหัวตัวเองเหลือเกิน ทำไมต้องพูดจาอะไรแบบนั้น เค้าไม่อยากเห็นเธออยู่กับแฟน แต่ก็ไม่จำเป็นต้องพูดจาแบบนั้น

หญิงสาวล้มตัวลงนอน แล้วมองหลานสาวที่กำลังหลับ อย่างมีความสุขแล้วก็ลูบแก้มหลานสาวเบาๆ

"อัญญ่าขา อังอัง อาจจะไม่ใช่ ผุ้หญิงเรียบร้อย อ่อนหวาน แต่อังอังสัญญา ว่าอังอังจะดูแลอัญญ่า อย่างดีที่สุดนะคะ "

เธอบอกกับหลานสาวตัวน้อยและบอกกับตัวเอง ไม่ว่ายังไง อัญญ่าจะต้องอยู่กับเธอ ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น เธอจะไม่ยอมให้ใคร มาทำให้อัญญ่าเสียใจเด็ดขาด

ชายหนุ่มพลิกตัวไปมา เพราะนอนไม่หลับ ดังนั้นในเมื่อนอนไม่หลับ ก็ทำงานบ้านก็แล้วกัน วิธีการแก้ปัญหาที่ไม่ปล่อยให้เวลาสูญเปล่าไป อย่างไร้ประโยชน์