จุดเริ่มของเกมหัวใจ
1082 Words
บ้านพักตากอากาศเวลาต่อมา
อลินาในชุดบีกินนี่สีชมพู นั่งอยู่บนเปลไขว่ห้าง ใส่แว่นกันแดด เธอทาครีมกันแดดเบาๆ ข้างๆ คือเพื่อนสาวของเธอ ช่อตาล ในชุดบีกินนี่สีส้ม
ช่อตาลเอ่ยถามน้ำเสียงสงสัย
“ยัยแอล หนีมาอะไรแบบนี้คนเดียว ทุกคนตามหากันให้ควากเลยนะ บอกฉันสักคำก็ยังดี”
อลินาหันไปมองเพื่อนแล้วถอดแว่นลงช้าๆ
“ถ้าบอกก็มีคนตามมาเหมือนแกนี่ไง ลำคาน”
ช่อตาลเบ้ปาก ก่อนสาดคำพูดกลับ
“แม้ๆ อย่าว่าฉันไม่รู้นะ ว่าหนีมาที่นี่ทำไม มาเปิดโสดก่อนหมั้นชะมะ พี่ณัฐตามมาถึงที่เลยละสิ ดูแค่คอช้ำๆ ก็รู้ว่าจัดหนักจัดเต็ม”
อลินายังไม่ทันจะเอ่ยปากพูด
ตื๊ด... ตื๊ด... ตื๊ด...
เสียงมือถือของช่อตาลดังขึ้นขัดจังหวะพอดี
ปรายสายคือกร น้องชายของอลินา
ช่อตาลหันไปบอกอลินาทันที
“แอล กรโทรมา”
อลินายกนิ้วชี้ที่ปากว่าห้ามบอกว่าอยู่ไหน
ช่อตาลกดรับสายทันที
“ฮัลโหล น้องกรสุดหล่อของเจ๊”
ปรายสายรับพูดทันที
อลินากระซิบเบาๆ
“เปิดลำโพง”
ช่อตาลพยักหน้าก่อนเปิดลำโพง
เสียงมาตามสายดังขึ้น
“เจ๊ช่อครับ ตอนนี้ไอ้คีย์มันยอมไปทำงานกับเจ๊ช่อแล้วนะครับ แต่ว่าแค่คืนนี้เท่านั้น”
ช่อตาลได้ยินเท่านั้น กรี๊ดจนหูแทบแตก
“จริงเหรอ กร! อ๊าย! เจะเจ๊ ดีใจ นาทีทองมาแล้ว”
กรเอ่ยต่อ
“แต่ว่ามันขอค่าแรงสี่หมื่นนะครับ แต่อย่ารับแขก ขอแค่เชียร์จุดขายของร้านพอ”
ช่อตาลตอบตกลง
“โอเคเลยแค่น้องคีตะไปก็ถือว่ายอดเข้าคลับพุ่งแล้วละ”
อลินาพอได้ยินชื่อคีตะ ถึงกับหันขวับทันที
“ชื่อคุ้นจัง…”
ช่อตาลรีบเอ่ยอย่างดีใจ
“แค่นี้ก่อนนะกร คืนนี้เจอกัน เจ๊โทรแจ้งคนดูแลขึ้นป้ายรูปน้องก่อน จะ… แต๊งกิ้ว”
อลินายังไม่ทันจะเอ่ยถามต่อดี เสียงคลื่นทะเลก็ซัดเข้ามาใกล้ พร้อมกับเสียงหัวเราะคิกคัก ของช่อตาลที่ยังอารมณ์ดีไม่หยุด
เธอหันมาหาอลินาอย่างกระดี๊กระด๊า
“ยัยแอล! น้องคีตะเลยนะ คนที่เคยบอกว่าไม่รับงานเอนนะ! หล่อระดับเทพวิศวะปีสี่อ่ะ แกจำได้ไหม เมื่อเดือนก่อนเจ๊ฉันชวนไปคลับแต่แกไม่ไป”
อลินาขมวดคิ้ว
“คีตะ… ที่ชื่อขึ้นบอร์ดชนะประกวดออกแบบหุ่นยนต์ เมื่อเดือนก่อนใช่มั้ย?”
“ใช่! นั่นแหละตัวจริง เสียงจริง เดี๋ยวคืนนี้ชันจะได้เจอของจริงแล้ว ฮ่าๆ”
ช่อตาลยิ้มแก้มปริ กำลังจะหยิบโทรศัพท์ขึ้นโทรต่อ แต่เสียงโทรศัพท์ของอลินาก็ดังขึ้นแทน
ตื๊ด... ตื๊ด... ตื๊ด...
เสียงเรียกเข้าจากชื่อบนหน้าจอทำให้เธอชะงัก
“พี่คีระณัฐ”
อลินาสูดลมหายใจเบาๆ ก่อนกดตัดสาย แล้ววางโทรศัพท์กลับลงโต๊ะไม้ข้างเปลอย่างไม่ใยดี
ช่อตาลหันมามอง
“จะไม่รับเหรอ นั่นคู่หมั้นแกนะย่ะแม่คุณ”
“ยังไม่พร้อมคุย…”
อลินาตอบสั้นๆ พลางเอื้อมมือหยิบแก้วน้ำมะพร้าวขึ้นจิบ
“ยังไม่พร้อม หรือไม่อยากคุย?”
ช่อตาลถามยิ้มๆ น้ำเสียงล้อเลียน
อลินาหันไปมองทะเลเบื้องหน้า แสงแดดยามบ่ายสาดกระทบผิวระยิบระยับ
“บางที... การหายไปซักพัก มันอาจทำให้เขารู้ว่าฉันไม่ใช่คนที่รออยู่ตรงเดิมตลอดก็ได้”
ช่อตาลทำหน้าตาอึ้ง
“อู๊ยย คำคมวันนี้แรง! แอลเวอร์ชันสายแข็งกลับมาแล้วสินะ”
อลินาหัวเราะเบาๆ
“ไม่ใช่สายแข็ง แค่สายเบื่อ”
เสียงคลื่นดังซัดเข้าฝั่งอีกครั้ง แต่บรรยากาศกลับอบอวล ด้วยความรู้สึกบางอย่างที่อธิบายไม่ได้
ทันใดนั้น... เสียงข้อความแจ้งเตือนดังขึ้นจากมือถือของช่อตาล
ติ๊ง!
เธอก้มดู ก่อนเบิกตากว้าง
“ยัยแอล! ดูนี่สิ! คลับส่งรูปโปรโมตมาแล้ว! น้องคีตะขึ้นป้ายเรียบร้อย โอ้โห หล่อกว่าที่คิดอีก!”
อลินาขมวดคิ้ว ก่อนจะขยับตัวเข้าไปดูหน้าจอใกล้ๆ
ภาพชายหนุ่มในเสื้อเชิ้ตขาว กางเกงขายาวพอดีตัว แววตาคมกริบ กับรอยยิ้มมุมปากเล็กๆ
อลินาเผลอกลืนน้ำลายเบาๆ
“เขา… นี่มันคนเดียวกับ...”
ช่อตาลหันมาหา
“คนเดียวกับใคร?”
อลินารีบเบือนหน้าหนี
“เปล่า... ไม่มีอะไร ไปเถอะช่อฟ้ากลับกรุงเทพกัน”
ช่อตาลถึงกับอ้าปากค้าง มือที่ถือแก้วน้ำมะพร้าวค้างอยู่กลางอากาศ
“ห๊า! ว่าไงนะ แกจะไปคลับฉัน!?” เธอร้องเสียงหลง “เมื่อเช้ายังบ่นว่าอยากพักสมองอยู่เลย!”
อลินาหยิบแว่นกันแดดขึ้นใส่ พลางลุกจากเปลอย่างสง่างาม
“เปลี่ยนใจแล้ว ฉันหายเหนื่อยละ อยากเจอ...คนจริง”
ช่อตาลรีบลุกตามแทบไม่ทัน
“อย่าบอกนะว่าแกหมายถึง”
“น้องคีตะนั่นแหละ” อลินาพูดตัดขึ้น พร้อมรอยยิ้มบางๆ ที่มีแววเจ้าเล่ห์ซ่อนอยู่
“อยากรู้ว่าหล่ออย่างที่อวยกันนักหนาไหม”
ช่อตาลหัวเราะแห้งๆ
“โอ๊ย แม่คุณ เล่นของแรง! เจ๊จะได้ตายคาคลับแน่ๆ ถ้าน้องเขาหลงเธอขึ้นมา”
อลินาหันมายักคิ้วให้
“ใครบอกจะให้เขาหลง ฉันแค่...อยากดูให้แน่ใจว่าใช่คนเดียวกับที่ฉันคิดหรือเปล่า”
ช่อตาลขมวดคิ้วทันที
“หมายความว่ายังไง?”
อลินาเพียงแค่หัวเราะในลำคอเบาๆ ก่อนเดินเข้าไปในบ้านพัก
“ไว้ถึงกรุงเทพแล้วแกจะรู้เอง”
เสียงรองเท้าแตะของเธอ แผ่วหายไปพร้อมกลิ่นครีมกันแดดที่ยังลอยในอากาศ ทิ้งให้ช่อตาลยืนอ้าปากค้างอยู่กลางลานหาด
“ยัยแอล… แกนี่มันตัวอันตรายของจริงเลยนะ”
คฤหาสน์กรระวิทย์เวลาต่อมา
รถหรูแล่นเข้ามาจอดหน้าคฤหาสน์หลังใหญ่
อลินาก้าวลงจากรถในชุดเดรสเรียบหรู สีครีมอ่อน เธอยกมือเสยผมเบาๆ ก่อนเดินเข้าไปในบ้าน
ภายในห้องรับแขก เต็มไปด้วยเสียงพูดคุยของผู้ใหญ่
เธอเพียงตั้งใจจะขึ้นห้อง แต่เสียงคุ้นเคยกลับเรียกไว้เสียก่อน
“น้องแอลครับ”
อลินาชะงัก หันกลับไปเห็น คีระณัฐ กำลังลุกจากโซฟา เขาอยู่ในเสื้อเชิ้ตสีฟ้าอ่อน แขนพับขึ้นอย่างเรียบร้อย ข้างกายมี คุณภาวดี มารดาของเขา และคุณพ่อคุณแม่ของเธอนั่งอยู่
- Writer
