เคล้ง~
"จะจำได้ค่ะ..คุณเป็นแฟนของปลายฟ้าเพื่อนของลินินเองค่ะ" มือบางเผลอตวัดแจกันหล่นแตก ทำให้เธอรีบเบี่ยงเบนความสนใจก้มไปเก็บ ไม่กล้าจะเหลียวมองใบหน้าหล่อเหลาอีก
"แค่นั้นเองน่ะเหรอ?"
"ค่ะ...เราเพิ่งได้เจอกันแค่วันนั้นเองค่ะ" ลินินพยามข่มน้ำเสียงไม่ให้สั่น หากอีกฝ่ายไม่ซักถามต่อเธอก็ไม่น่าจะหลุดพูดอะไรมากกว่านี้
"แต่มันก็บังเอิญดีนะ เผอิญว่าฉันกำลังตามหาใครบางคน แต่ก็ช่างมันเถอะ..." เขาขยับตัวออกจากโต๊ะทำงาน นำแก้วกาแฟดำวางไว้บนนั้น ก่อนจะเหลียวมองท่าทีรุกรนของลินินที่พยามกลบความผิดปกติ
"งั้นนินไปขอถังขยะที่แม่บ้านก่อนนะคะ"
หมับ!
"จะทำอะไรคะ?" แต่ยังไม่ทันที่เธอจะเดินผ่านเขาไป ถูกมือหนารั้งข้อมือเล็กดั่งกับไฟสถิตย์อีกครั้ง ทำขนไรอ่อนลุกทั่วร่างอรชรในขุดสูทสีดำกริบเรียบร้อย
"ฉันแค่จะสั่งงานเธอนิดหน่อยก่อน พอดีมีเคสผ่าตัดรออยู่วันนี้" มุมปากหยักกระตุกยิ้มเหยียดหยัน เมื่อวานที่เ
