"ใหญ่สู้ของผัวเธอได้หรือเปล่า"
"นั่นมันพี่ชายหนูนะผัวอะไรของพี่!!ฮื้อ"
"อะไรนะ..."
"อื้อออ"
"ขอโทษนะแต่คงไม่ทันแล้วตอนนี้มันเข้าไปอยู่ในตัวเธอที่โคตรจะตอดเลย"
"อ๊ะ~อ๊าง์~อึก"
ปึก!ปึก!ปึก!
อารมณ์ที่เกินจะข่มถาโถมเป็นแรงกระทั้นรุนแรง มือหนาจับคว้าเอวคอดแล้วดึงสะโพกให้โก่งขึ้นเพื่อรับแรงกระเเทก
"งือ จ..จุก อ๊าส์" ความทรมานวิ่งพล่านไปทั่วทั้งร่างกายของเปีย มือเล็กพยามปัดป่าย "อ๊ะ อ๊า~~อื้อ"
"ฉันจะชดใช้ให้เธอทุกอย่างเลยแต่ขอเหตุผลด้วยว่าทำไมเธอถึงมาอยู่ที่นี่''
"อิ...ย๊ะ...ฮือออ"
เมื่อเสียงแหบพร่ากระซิบพูดทำให้เปียคิดถึงหน้าพี่ชายตัวเองที่อาจจะถูกฆ่าตาย เธอต้องการจบทุกอย่างโดยให้กันต์เป็นผู้จัดการเพราะเขาทั้งมีเงินและเส้นสายมากมาย
"ซี๊ดส์ เธอหายเกร็งแล้วหนิ" ความรู้สึกบางอย่างเริ่มชัดเจนเพราะตัวของเปียเลิกดิ้นต่อต้าน
"ชะ ช่วยเบาหน่อยได้ไหม อ๊ะ"
"กับเธอไม่อยากจะเบาเลย"
"อึก~อ๊าส์~
