แฟนหลอกๆ

921 Words

'แต่ถ้ามึงจะเล่นๆ กูเล่นด้วยก็ได้' ฉันหลุดยิ้มออกมาอย่างชอบใจ เช่นเดียวกับคนพูด ที่ไม่ยอมหลบสายตาไปไหนเช่นกัน ตอง : เล่นไปเล่นมา รักกูจริงๆเข้า ไม่รู้ด้วยนะ! ถึงคราที่มันยิ้มออกมาบ้าง รอยยิ้มของมันโครตจะมั่นใจ ซึ่งฉันก็ไม่รู้ ว่าที่มันมั่นใจ เป็นเพราะตัวมันจะน่ารักอะไรมากมาย หรือฉันใจง่าย เลยรักใครเข้าง่ายๆ! ฉัน : เปลี่ยนเสื้อทำไม มึงจะออกไปไหน! คนเปลี่ยนเสื้อ จริงๆมันก็ไม่ได้แปลกอะไร แต่ที่ฉันแปลกใจ มันจะฉีดน้ำหอมทำไม! ฉัน : หรือมึงนัดใครไว้! ตอง : ถามไวไปป่ะ! มันหัวเราะในลำคออย่างพอใจ ก่อนที่มันจะมองสบตากับฉันผ่านทางกระจกใส ฉัน : กูแค่อยากมั่นใจ ว่าไม่ได้ไปเอาผัวใคร มาหลอกเป็นแฟน! ฉันรีบบอกไวๆ พร้อมกับคว้ากระเป๋ามาสะพาย ฉันเคยไปตบใครต่อใคร เพราะคนพวกนั้นมันเสนอหน้ามาวุ่นวาย กับผู้ชายที่เป็นแฟนของฉัน! แล้วถ้าวันหนึ่ง ฉันโดนแบบนั้น ฉันว่ามันคงไม่สนุกเท่าไหร่! ฉัน : ถ้ามึงมีใคร มึงบอกกูตรงๆก็ได้ อย่างมาก กูก็แค่หาผู้ชายคนใหม่ มารับบทนี้แทนมึง! ตอง : มีใครรู้ใจมึงมากกว่ากูป่ะ คิดให้ดี ถ้าไม่มีก็เงียบปากไป! มันทำเสียงดุใส่ พร้อมกับเดินตรงเข้ามาใกล้! ตอง : หิว ไปกินก๋วยเตี๋ยวเป็นเพื่อนหน่อยดิ๊! ฉัน : ไอ้บ้า จะพาไปกินก๋วยเตี๋ยว แล้วมึงให้กูยัดนมกล่องลงท้องทำไมวะ! ดูมันจะไม่สนใจคำพูดฉันสักเท่าไหร่ มันเดินนิ่งๆไปที่ประตู ก่อนจะตวัดสายตาดุๆมามองที่ฉัน และแน่นอน ว่าฉันต้องยอมไปเป็นเพื่อนมัน! ตอง : เมื่อยแขนว่ะ มาเดินใกล้ๆดิ๊! มันหยุดฝีเท้าในการเดิน พร้อมกับพูดขึ้นมาใหม่ ส่วนฉันก็เดินเข้าไปหามันด้วยความไม่เข้าใจ แล้วมันก็ใช้แขนของมันยกขึ้นมากอดก่ายที่คอของฉันเอาไว้ ตอง : ไอ้พวกนั้นน่ะเหรอที่มองมึง.. มันหันมากระซิบใกล้ๆ ก่อนจะเหล่สายตาไปหาพวกวัยรุ่นกลุ่มใหญ่ ฉัน : อืม... ฉันลากสายตาไปหาคนกลุ่มนั้นบ้าง และฉันก็ได้ล่วงรู้อะไรบางอย่าง ฉัน : น้องเสื้อขาวงานดีว่ะ! ฉันเผลอพูดอย่างไม่ได้ตั้งใจ แล้วไอ้บ้าข้างๆ ก็ใช้มือของมันจับหัวของฉัน ให้หันกลับมามองที่มันอย่างเดิม... ตอง : ตาถั่วฉิบหาย ไปชมว่าเกย์หล่อได้ไงวะ! ทันทีที่ได้ฟัง ฉันถึงกับหน้าเอ๋อทันที! เกย์อะไร หล่อจะตาย เสียดายของชะมัด! ไอ้ตองใช้รถของฉัน เป็นยานพาหนะในการไปร้านก๋วยเตี๋ยว มันบอกว่ากินเสร็จ มันจะไปส่งฉันที่หอให้ แล้วตัวมันจะเอารถฉันกลับไป พรุ่งนี้มันจะได้ไปรับฉันง่ายๆ และไม่ลำบากในการอ้อมไปอ้อมมา ซึ่งตัวฉันก็ไม่ได้มีปัญหา ดีจะตาย จะได้ไม่ต้องขับรถเอง ตอง : คนสวย เหมือนเดิมสองชามครับ! น้ำคำที่มันใช้สั่งก๋วยเตี๋ยว ทำให้ฉันเผลอละจากจอสมาร์ทโฟน เพื่อมองใบหน้าของเพื่อนตัวเองทันที รอยยิ้มของมันเปรอะที่ใบหน้า ในขณะที่สายตายังมองไปที่ร่างของใครสักคน .... : วันนี้มีเพื่อนมาด้วยหรอคะ... เสียงใสๆลอยมา ก่อนที่เจ้าของเสียงจะมาปรากฎอยู่เบื้องหน้า .... : สวัสดีค่ะพี่ เอ็มมี่นะคะ นางทักทาย พร้อมกับยกมือไหว้ฉัน จากนั้น นางก็ดึงความสนใจไปหาผู้ชายข้างกายของฉันแทน เอ็มมี่ : พี่บอยไม่มาด้วยหรอคะ ตอง : ไม่มาได้ไง มันยืนอยู่ข้างหลังพี่เนี่ย เห็นไหม ไอ้ตองมันเล่นเสียงน้อยเสียงใหญ่ จนสาวเจ้าใช้มือตีลงมาบนต้นแขนของมันด้วยความสนิทสนมชิดใกล้ เอ็มมี่ : พี่ตองตลกละ พอนึกไปนึกมา ฉันก็นึกขึ้นได้ เด็กเอ็มมี่คนนี้ คือคนที่เอาข้าวไปส่งไอ้ตองที่วิทลัยวันนั้นนั่นไง ตอง : อันนี้เพื่อนพี่ ชื่อจีจ้า เมื่อเด็กมันยิ้มให้ ฉันจึงหลีกเลี่ยงการยิ้มกลับไปไม่ได้ เอ็มมี่ : เล็กตก เหมือนเดิมสอง รอสักครู่นะคะ เดี๋ยวเอ็มเอามาเสริฟให้ สาวร่างเล็กโชว์รอยยิ้มขึ้นมาใหม่ ก่อนที่เธอจะเดินเลี่ยงออกไป ฉัน : เด็กไอ้บอยหรอ ฉันหยั่งเชิง เพราะอยากรู้ ว่าไอ้ที่เห็นสนิทกันแบบนี้ เธอมีความพิเศษเพราะใคร ตอง : บ้าน่า พูดงี้ได้ไง เด็กมันเสียหาย ที่พูด มันอาจจะหมายความว่า ไอ้บอยมันเจ้าชู้ จนไม่มีผู้หญิงคนไหนกล้าคบได้ งั้นก็แสดงว่า.. ฉัน : เด็กมึงล่ะสิ ตอง : มึงเคยเห็นกูมีงั้นสิ! ฉันถึงกับเงียบปากไป มันเคยมีใครซะเมื่อไหร่ แล้วสรุปเด็กผู้หญิงคนนี้ คือคนพิเศษของใคร ทำไมไอ้พวกนี้ถึงมาสนิทกับเธอได้ ตอง : แต่จะว่าไป น้องก็น่ารักดี ไว้แฟนหลอกๆแบบมึงทิ้งกูเมื่อไหร่ กูค่อยไล่จีบน้องเขาก็ได้..

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more