เพื่อนช่วยเพื่อน 🔞

2119 Words

@2 วันต่อมา ตอนนี้ผมกับมีนยังอยู่ที่คอนโด โชคดีหน่อยที่มันเป็นคาบเกี่ยววันหยุด เราสองคนเลยไม่ได้ขาดเรียนหลายวัน ดูเหมือนมันจะดีขึ้นมากแล้ว หน้าตาดูสดใสขึ้นมากกว่าเดิมหลายเท่า สีหน้าของมันเริ่มมีเลือดฝาด ดวงตาไม่หม่นหมองเหมือนเมื่อสองวันก่อนอีกต่อไปแล้ว แม้ยังมีบางจังหวะที่เงียบไปบ้าง แต่ก็ไม่ใช่เพราะปวด หรืออ่อนแรงแบบวันแรก ห้องยังเงียบเหมือนเดิม มีเพียงเสียงซีรีส์จีนจากหน้าจอโทรทัศน์ที่เปิดคลออยู่ บนโซฟาในห้องนั่งเล่น มีนเอนตัวพิงหมอนข้างอย่างสบาย ในมือถือชามขนมไว้ หยิบกินไปทีละคำอย่างไม่เร่งรีบ ผมเองก็นั่งอยู่ข้าง ๆ เธอ เหยียดขาออกยาว มือหนึ่งกอดอก อีกมือยกแก้วน้ำดื่มไปพลาง จับจ้องมองใบหน้าด้านข้างของเธอที่เหมือนจะไม่รู้ตัวเลยว่าผมมองอยู่ "ปืน....มึงไม่คิดที่จะกลับห้องมึงเลยรึไง.." น้ำเสียงของมีนฟังดูสบาย ๆ เหมือนแค่ถามลอย ๆ แต่สายตายังจ้องอยู่ที่หน้าจอ ไม่ได้หันมามองผมแม้แต่น้อย ผมยกคิ้วขึ้นเล็กน้อยก่อนจะเลื่อนสายตามองไปทางเธอ "ทำไม..รำคาญกูแล้วเหรอ" ผมหยอกกลับทั้งที่สายตาเต็มไปด้วยความคาดหวังครึ่งจริงครึ่งเล่น คิ้วขมวดนิด ๆ อย่างลุ้นคำตอบ ร่างของผมเอียงเอนเล็กน้อยไปทางเธอ ใจในอกเต้นแปลก ๆ กับประโยคที่อาจเป็นแค่คำถามธรรมดา แต่มันดันสะกิดใจผมขึ้นมาอย่างแรง "เปล่า...กูแค่ถามดู ไม่เห็นมึงกลับห้องตัวเองสักที" น้ำเสียงของมีนยังคงราบเรียบ แต่ริมฝีปากคลี่ยิ้มบาง ๆ ตอนพูดจบ ดูเหมือนไม่ได้รำคาญจริงจังหรอก มันแค่แกล้งถามเฉย ๆ "ไม่กลับอ่ะ..กูจะอยู่กับมึง ทำไม..!..หรือมึงนัดใครให้มาหา" น้ำเสียงผมเริ่มมีแววขี้หึงเจือจางอยู่ในนั้น พร้อมกับที่ผมโน้มตัวเข้าไปใกล้อีกนิด ดวงตาจับจ้องมองเธอแบบไม่ปล่อย ริมฝีปากแสยะยิ้มเล็ก ๆ แต่แววตากลับจริงจังกว่าที่พูดออกมา "มึงบ้าป่ะ มึงก็รู้ว่ากูไม่เคยให้ใครเข้าห้อง นอกจากพวกมึง..." เธอหันมามองผมนิดหน่อยก่อนจะส่ายหัว แล้วหันกลับไปสนใจหน้าจออีกครั้ง แววตาเธอดูขำเล็ก ๆ เหมือนจะชินกับคำถามไร้สาระจากผมแล้ว "แล้วไป.. อย่าให้รู้นะว่ามึงนัดใคร" ผมพูดพร้อมกับแสร้งทำเสียงขู่ ทั้งที่รู้ว่าไม่มีทางเป็นไปได้อยู่แล้ว ใจมันโล่งขึ้นแปลก ๆ แค่ได้ยินคำว่า “ไม่มีใคร” จากปากของเธอ "เหอะ ! นี่มึงเป็นเพื่อนหรือเป็นผัวกันแน่ว่ะ ดุซะมัด.." เสียงหัวเราะเบา ๆ หลุดออกจากปากเธอ ขณะที่มือก็ยกขนมเข้าปากอีกคำ สีหน้ามีแววล้อเล่นปนระอา ริมฝีปากยิ้มมุม ๆ แถมยังปรายตามาทางผมด้วยความขบขัน "แล้วมึงอยากให้กูเป็นอย่างอื่นไหมล่ะ นอกจากเพื่อน" ผมพูดติดตลกแต่แววตาไม่ใช่เล่น มือที่กอดอกเริ่มคลายออกเล็กน้อย แต่หัวใจกลับเต้นแรงแบบไม่ทันตั้งตัวเมื่อพูดออกไป...และก็แอบลุ้นคำตอบในใจลึก ๆ อย่างที่ไม่เคยบอกใคร "ไร้สาระ.." เธอตอบทันควัน แต่ไม่หันมามองผม แววตายังจับจ้องซีรีส์ตรงหน้า แต่ผมรู้ดี...ว่าเธอกำลังเลี่ยงไม่สบตา ทุกทีสินะ มันชอบพูดแย่ พอผมตอบกลับ มันก็ทำแบบนี้ทุกที นี่ไม่รู้จริง ๆ ใช่ไหม ว่าผมคิดกับมันเกินเพื่อนไปแล้ว ผมมองหน้ามีน ในขณะที่มันตั้งหน้าตั้งตาดูทีวี ซีรีส์จีนของมัน..สายตาผมไม่ได้ละไปจากมีนเลย ไม่ว่าจะเป็นรอยยิ้มเล็ก ๆ ที่หลุดออกมา หรือแววตาข้างแก้มเวลาขำอะไรสักอย่าง ผมนั่งอยู่ข้างมีนแบบนั้น เงียบ ๆ แต่รู้สึกเหมือนหัวใจมันกำลังพูดเสียงดัง...ดังขึ้นเรื่อย ๆ โดยที่มีนไม่เคยได้ยินเลยสักครั้ง "เออ..พรุ่งนี้ไอ้ธันกับไอ้สิงมันจะมาดื่มฉลองโปรเจคผ่านนะ มึงเตรียมเครื่องดื่มไว้ด้วย : มีนพูดแต่สายตาไม่ยอมหันมาหาผมเลยสักนิด "ทำไมกูต้องเตรียม มันอยากมาก็ให้มันซื้อมาด้วยดิ.. "ก็แล้วแต่มึง มึงคุยกับพวกมันเองแล้วกัน.. "มีน.. "หืม.. "มึงหันมาหน่อย..สนใจกูบ้าง "อืม... "มีน : ผมเรียกมันอีกครั้ง แต่มันยังคงเฉย ผมเลยหยิบรีมูตทีวีขึ้นมาก่อนจะกดปิดซีรีส์ของมัน.. "อะไรของมึงเนี้ย...ปิดทำไม "ก็มึงสนใจแต่ทีวี "เห้อ...ปืน..กูดูซีรีย์อยู่...กำลังฟินเลยเนี้ย.. "หน้าดูตรงไหน หันมาดูกูนี่.. "แล้วมึงหน้าดูตรงไหน..ถึงจะให้กูหันมาดูมึง... "มึงอยากดูตรงไหนล่ะ.. "ปืน กูไม่เล่นนะ...เอารีมูตมา "ไม่.. "ปืน..เอามา "ไม่ "ปืน !! ผมกับมีนเรายื้อแย้งรีมูตกัน ก่อนที่มีนมันจะกดตัวผมลงให้นอนราบไปกับเตียง และที่ทำให้ผมถึงกับสะตั้น ก็ตอนที่มันขึ้นคร่อมลำตัวผมนี่แหละ ภาพตอนนี้คือมันขึ้นคร่อมลำตัวผม มือเล็กของมีนจับไว้ที่ข้อมือของผมแน่น ส่วนนั้นของมันบดเบียดแน่นตรงกับส่วนนั้นของผม ทำเอาผมแทบคลั่ง อยากจับมันกดลงเตียงซะตอนนี้ แต่ก็ได้แต่คิด เอาเข้าจริงก็ไม่กล้า ขืนทำแบบนั้น มีหวังมีนมันตื่นตกใจ ได้วิ่งหนีไปแน่ๆ "มีน..มึงทำอะไร "มึงจะคืนรีมูตให้กูดีดีไหม "ถ้ากูตอบว่าไม่ล่ะ..มึงจะทำยังไง "ถ้ามึงตอบว่าไม่กูก็จะนั่งทับมึงแบบนี้แหละ "ก็ได้นะ กูไม่มีปัญหา.. "เอามา ... มีนขยับเอื้อมตัวมาหยิบรีมูตที่ผมเอาซ่อนไว้ใต้หมอนหัวเตียง ยิ่งมันขยับตัว ส่วนนั้นของมันก็ยิ่งแนบแน่นกับส่วนนั้นของผม และทุกครั้งที่มันก้ม ดิ้นไปดิ้นมา หน้าอกคู่โตของมันก็แทบจะชิดติดหน้าผมอยู่แล้ว ผมยิ่งมีความอดทนน้อยอยู่ด้วย คนจะตายเห็นทีจะเป็นผม... "อ๊า มีน มึงอย่าดิ้น อยู่นิ่งๆ "ปืน...!!!.. นี่มึง .. ? มีนกำลังจะลุกออกจากตัวของผม แต่ผมจับเอวคอดของมันไว้แน่น ก่อนจะกดมันลงหนักกว่าเดิม "มึงมีอารมณ์เหรอปืน...กูเพื่อนมึงนะ.. "มึงเล่นขึ้นคร่อมกูแบบนี้ มันจะทนไหวได้ไงว่ะ....อยู่นิ่งๆแบบนี้สักพัก @มีน ให้ตายเถอะ ตอนนี้ฉันรู้สึกได้ว่าเจ้านั่นของปืนมันกำลังแข็งตัว รู้ได้ไงนะเหรอ ก็มันทิ่มน้องสาวของฉันอยู่น่ะสิ...ใครจะไปรู้ว่ามันจะมีอารมณ์ได้ง่ายขนาดนั้น นี่แค่ฉันขึ้นคร่อมมัน..ของมันยังแข็งได้ขนาดนี้ ดูหน้ามันตอนนี้คงจะทรมานหน้าดู มือหนาของมันทั้งสองข้างจับเอวฉันไว้แน่น ลมหายใจที่ติดๆขัดๆ ทำให้ฉันรับรู้ได้เลยว่ามันกำลังใช้ความอดทนเป็นอย่างมาก "มึงไหวไหม ".........มีน.. เหงื่อมันไหลซึมออกจากใบหน้า ใจคอมันจะจับฉันไว้แบบนี้ อยู่ในท่านี้ จนมันสงบเลยรึไง...ฉันที่เห็นอาการของมันที่เริ่มจะไม่ดี ตัวมันเริ่มสั่น แถมยังกัดฟันเอาไว้แน่น..เห็นแล้วก็นึกสงสาร..มันคงไม่ขาดใจตายเพราะไม่ได้ปลดปล่อยหรอกนะ "ให้กูช่วยไหม.. : ปากกูก็เร็วชิบ ถามมันไปแบบนั้นได้ไงว่ะ...มันจะคิดยังไงเนี้ย.. "ชะ..ช่วย...ช่วยยังไง.. "ก็นี่ไง ฉันยกมือขึ้นเพื่อเป็นคำตอบว่าจะช่วยมันยังไง ฉันไม่คิดอะไรมากอยู่แล้ว เห็นมันทรมานขนาดนี้ ถ้าไม่ช่วย มีหวังมันคงปวดหนึบแบบนี้ไปอีกนาน เพื่อนช่วยเพื่อนคงไม่เป็นอะไรหรอกมั้ง มันกับฉันต่างคนต่างก็ไม่มีแฟน ไม่ได้ทำผิดต่อใครสักหน่อย แค่ช่วยให้มันหายจากอาการทรมานนี้.. "มึงแน่ใจเหรอ แล้วมึงโอเคเหรอว่ะ "โอเคดิ.....เพื่อนช่วนเพื่อน...กูไม่คิดอะไรมากอยู่แล้ว "....... ปืนเงียบ...การเงียบถือเป็นสัญญาณตอบรับว่ามันต้องการให้ฉันช่วย ฉันหลับตาลง แล้วค่อยๆเอามือล่วงเข้าไปในกางเกงของมัน ก่อนจะหยุดชะงักเมื่อสัมผัสได้ถึงท่อนเอ็นขนาดใหญ่ที่มันดิ้นสู้มือฉันอยู่ ยอมรับเลยว่าเป็นครั้งแรกที่ได้สัมผัสของลับของผู้ชาย ครั้งแรกก็เจอของใหญ่เลยนะเนี้ย..😆 "อ๊า ~~~ มีน ขยับมือหน่อย.. "อืม...แบบนั้นแหละ "ซี้ด..~~ อ๊า มีน เร็วหน่อย.. ฉันขยับมือขึ้นลงตามที่ปืนบอก รูดขึ้นรูดลงเป็นจังหวะ ตัวฉันเองเริ่มที่จะรู้สึกว่าตัวเองชักจะชอบท่อนเอ็นขนาดใหญ่ของมันแล้วสิ แท่งร้อนเริ่มดิ้นแรงขึ้น คิดจะสู้มือฉันเหรอ เดี๋ยวแม่จะรูดให้เชื้องเลยคอยดู "ซี๊ดด ~~ อืม.. "มีน..อ๊า ~~ ฉันจับรูดของมันอยู่นาน แต่ปืนแม่ง..ก็ไม่แตกสักที จะเป็นชั่วโมงละ อึดซะมัด คิดแล้วก็นึกสงสารเมียในอนาคตของมันจริงๆ มันอึดขนาดนี้ ถ้าอยู่บนเตียง คงจะแซ่บน่าดู .. "ปืน กูเหมื่อยมือแล้วนะ เมื่อไหร่มึงจะแตกสักที "ถ้าเหมื่อย..มึงก็ใช้อย่างอื่นแทนดิ "อะไร.. "ปากของมึงไง.. "ไอ้บ้า..กูจำเป็นต้องทำขนาดนั้นไหม.. "อื้อ ~~ มีน..เร็วอีก.. มันพูดด้วยน้ำเสียงแหบพร่า ลมหายใจถี่ของมัน บวกกับเหงื่อที่ไหล่ออกมาท่วมใบหน้า ทำให้มันดูเซ็กซี่ขึ้นเป็นกอง ฉันที่เผลอลืมตาขึ้นมาเห็นภาพนั้นพอดี แต่สิ่งที่ทำให้ฉันตาโตเบิกกว้าง ก็ไอ้ท่อนร้อนที่ฉันจับอยู่นี่แหละ อะไรมันจะใหญ่โตขนาดนั้น นับจากโคนถึงปลาย มันยาวมาก นึกแล้วก็สงสารมดลูกอีเมียในอนาคตของมันอีกแล้ว...ตายๆๆ นี่ถ้ามันไม่ใช่เพื่อนนะ ฉันจะยอมเปิดประสบการณ์เซ็กครั้งแรกของฉันให้มันเลย แต่นี่มันเป็นเพื่อนของฉันไง แค่ฉันยอมใช้นิ้วทั้งห้าบำเรอกามให้มัน แค่นี้ก็มากเกินกว่าเพื่อนทั่วไปเขาทำกันแล้ว.. "มึงหยุดทำไม.. "เออ..ปะ..เปล่า.. "หึ...มึงชอบมันไหมมีน ถ้าชอบมึงลองชิมมันได้นะ.. "ปืน...! มึงบ้าป่ะ มึงควรหวงเนื้อหวงตัวไว้ให้คนที่มึงชอบบ้างดิ "ไม่จำเป็น (เพราะคนที่กูชอบก็มึงไง) ประโยคหลังปืนได้แต่คิดในใจ "มึงจะต่อให้กูได้ยัง เมื่อกี้กูกำลังจะแตก มึงก็มาหยุดกะทันหัน ต้องเริ่มต้นใหม่เลยเนี้ย.. "อะไรนะ ! กูเหนื่อยแล้วนะปืน มึงจะอึดอะไรขนาดนั้นเนี้ย.. "มึงช่วยกูแล้วก็ต้องช่วยให้สุดดิว่ะ.. "เออๆๆ...รู้แล้ว.. "มึงจะลืมตาดูก็ได้นะ กูอนุญาต "หุบปากไปเลย ไม่งั้นกูจะให้มึงช่วยตัวเอง : เออว่ะ แล้วทำไมกูไม่ให้มันช่วยตัวเองว่ะ มือมันก็มือ กูจะอาสาช่วยมันทำไมเนี้ย "มึงหยุดความคิดเลยนะ ถ้ามึงคิดที่จะให้กูช่วยตัวเองตอนนี้ มันไม่ทันแล้ว ของกูมันชินกับมือมึงไปแล้ว ทำต่อให้มันเสร็จ "ค๊า ค๊า ค๊า.. จะทำให้เดี๋ยวนี้เลยค่ะ หมับ !! "อ๊า ~~ มีน มึงแกล้งกู... "ซี๊ด...อ๊า "เบาหน่อย..มึงเร็วเกินไปแล้ว.. "มีน..อ๊า..อืม... "แบบนั้นแหละ อืม..เก่งมาก.. "มึงชอบไหมปืน.. "ชอบ...กูชอบมาก อืม...อ๊า.. และนั่นแหละ สุดท้ายฉันก็ช่วยมันจนมันปล่อยน้ำสีขาวขุนพุ่งใส่หน้าฉันเต็มๆ จากนั้นฉันก็บ่นมันยกใหญ่.....ถ้าไม่ติดว่าเป็นเพื่อนนะ ฉันจะไม่มีทางช่วยมันเด็ดขาด "มีน.. "อะไรอีก ฉันใช้ทิชชูเช็ดตามใบหน้าและแก้มของฉัน น้ำมันออกมาเยอะมาก ทำเอาฉันหน้าย่นใส่มันด้วยความโมโห.. "ขอโทษ.. 😊 "อย่ามายิ้มนะ... "มึงห้ามทำแบบนี้กับคนอื่นนะ "รู้แล้วน่า..ครั้งนี้กูเห็นว่ามึงเป็นเพื่อน เลยจำใจช่วย "กับไอ้สิง ไอ้ธัน มึงก็ห้ามทำให้มัน.. "อืม..รู้แล้ว.. "ดีมาก 😊😊 ให้กูช่วยเช็ดไหม "ไม่ต้อง นอนไปเลยมึงอ่ะ "ครับ 😊

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more