อยู่ห่างๆอย่างห่วงๆ

1319 Words
กอหญ้ากลับไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า แล้วเดินออกไปทำงานที่ร้านข้าวต้มเถ้าแก่เฮง " สวัสดีคะเถ้าแก่ สวัสดีคะพี่ๆ " หญิงสาวทักทายเถ้าแก่ และไม่ลืมที่จะทักทายพี่ๆที่เป็นเด็กเสริฟด้วยกัน " เดี๋ยวให้อ้อสอนงานนะ อ้อๆ " ผู้หญิงในร้านเดินออกมา " เดี๋ยวสอนงานน้องมันหน่อยนะ " " ได้คะเถ้าแก่ ป่ะ " กอหญ้าจึงเดินตามผู้หญิงในร้านเข้าไปเรียนรู้งาน ด้านไทม์ ที่ตามหญิงสาวมาตั้งแต่ออกจากรั้วมหาลัย มองตามหญิงสาวเข้าไปในร้าน และจอดรออยู่อย่างนั้น " มาทำอะไรวะ " อดสงสัยไม่ได้ ซักพักหญิงสาวเดินออกมาพร้อมสวมผ้ากันเปื้อนจึงเข้าใจ ' มาทำงานนี่เอง ' ไทม์เฝ้ามองกอหญ้าด้วยความสงสาร เธอลำบากขนาดนั้นเลยเหรอ ต้องทำงานหาเงินเอง ทั้งที่เช้าก็ต้องไปเรียน เขาคงต้องทำอะไรซักอย่างเพื่อให้คนตัวเล็กได้พักบ้าง วันรุ่งขึ้น ในช่วงพักกลางวัน กันต์ กอล์ฟ และองศาเดินมาที่โรงอาหาร ตรงมาที่กอหญ้าและกลุ่มเพื่อน " กอหญ้า " " คะ? พี่ๆสวัสดีคะ " " พี่จะมาบอกว่าไม่ต้องไปทำความสะอาดโรงยิมแล้วนะ พี่กลัวเราจะไม่ไหวน่ะ ไหนจะกิจกรรมรับน้อง ไหนจะประกวดดาวคณะอีก ได้ข่าวว่าทำงานกลางคืนด้วยเหรอ " " หืม .. พี่กันต์รู้ได้ไงคะ? " กันต์อึกอักก่อนจะตอบ " อ๋อ.. วันก่อนพี่ขับรถผ่านร้านข้าวต้ม เห็นเราใส่ผ้ากันเปื้อนเดินอยู่ในร้าน " จะบอกได้ยังไงว่ารู้มาจากไอ้ไทม์ มันเป็นคนบอกให้พวกเพื่อนๆมาคุยกับกอหญ้าเรื่องยกเลิกการลงโทษให้ทำความสะอาดโรงยิม เพื่อนเขายังรู้สึกกับผู้หญิงคนนี้อยู่ จึงคอยดูแลอยู่ห่างๆ ไม่อยากให้หญิงสาวรู้ " อ่าค่ะ สรุปว่าหนูไม่ต้องไปทำแล้วใช่มั้ยคะ ว่าแต่เพื่อนพี่จะไม่มีปัญหาใช่มั้ยคะ " เธอยังลังเล เพราะกลัวจะมีปัญหากับประธานนักเรียน " ไม่มีปัญหาหรอก พี่จัดการได้ " " อ่อ.. ขอบคุณคะ " ........ หลายวันต่อมา " กอหญ้า .. " " ...... " " กอหญ้า " " ...... " " กอหญ้าาาาาาา !!!!!! " ทั้งพะพายและยุ้งข้าวตะโกนพร้อมกัน กอหญ้าสะดุ้งตื่นขึ้นมา ควานหากระเป๋า ทั้งที่ยังไม่ลืมตา " เรียนๆๆ มีเรียน " " หยุดๆๆๆ กอหญ้า ลืมตาก่อน " พะพายจับมือกอหญ้าไว้ เธอสงสารเพื่อนจริงๆเลย ไหนจะเรียน ไหนจะทำงาน ไหนจะกิจกรรมรับน้อง ไหนจะเตรียมประกวดดาวคณะอีก นี่ดีนะที่ยกเลิกการลงโทษทำความสะอาดโรงยิมไปแล้ว ไม่งั้นนึกสภาพไม่ออกเลยเพื่อนเอ๋ย " ไหวมั้ยเนี่ยกอหญ้า " ยุ้งถามอย่างห่วงใย " ไหวๆ " ไม่ไหวบอกไหวอีก กอหญ้าเอ๊ย!! ^-^' " น้องกอหญ้าครับ " กอล์ฟ กันต์และองศาเดินมาหากอหญ้าในกลุ่มเพื่อน " ขนมกับนม กินเยอะๆครับจะได้มีแรง " กอล์ฟบอก " เอามาให้ทุกวันเลย กอหญ้าเกรงใจ " " ไม่ต้องเกรงใจหรอก พวกพี่เห็นน้องกอหญ้าทั้งทำงานทั้งเรียนทั้งทำกิจกรรม เลยอยากช่วยซัพพอร์ต ร่างกายจะได้แข็งแรง " องศาบอก " ถ้ามีอะไรให้พวกพี่ช่วยก็บอกนะ " กันต์กล่าว " ขอบคุณพี่ๆมากเลยนะคะ พวกพี่ใจดีจัง ผิดกับเพื่อนพี่อีกคน " กันต์ได้แต่ยิ้มแห้งๆ จะบอกยังไงว่าทั้งหมดคือแผนของไอ้ไทม์ " กอหญ้าขอไปเรียนก่อนนะคะ " จากนั้นกอหญ้าจึงเดินไปกับพะพายและยุ้งข้าว สามหนุ่มมองตามกลุ่มกอหญ้า พลางคุยกัน " เมื่อไหร่ไอ้ไทม์มันจะทำเองวะ ให้พวกกูออกหน้าตลอด ปิดทองหลังพระอยู่ได้ " เป็นองศาที่ถามออกมา " มึงก็ใจเย็นๆสิวะ หายไปตั้ง 4 ปี พึ่งจะได้เจอกัน ก็ให้เวลามันปรับตัวก่อน " กันต์ตอบ กันต์รู้ว่าไทม์ต้องมีแผนอยู่ในใจอยู่แล้ว เพียงแต่รอเวลาเท่านั้น ตลอดหลายวันที่ผ่านไทม์เฝ้ามองกอหญ้าด้วยความเป็นห่วง และมักบอกให้เพื่อนเอาขนม นม เนย ไปให้กอหญ้าตลอด แต่ไม่นานหรอก เขาจะจัดการทุกอย่างด้วยตัวเอง แต่ตอนนี้ คงต้องพึ่งพวกมันไปก่อน หลังเลิกเรียน กอหญ้าต้องซ้อมประกวดดาวคณะกับปีหนึ่งด้วยกัน โดยมีสายคมคู่หนึ่ง ทอดมองออกไปตามลานกว้าง ณ ลานกิจกรรม " เอาละคะ วันนี้พอแค่นี้ก่อนนะคะ พรุ่งนี้เจอกันคะ " แพทรุ่นพี่สาวอดีตดาวคณะ กล่าว " อย่าลืมไปซ้อมมาด้วยนะจ๊ะน้องกอหญ้า แต่ดูจะอิดโรยไปนะ พี่ว่า ถ้าไม่ลำบากอะไรมาก ออกจากงานกลางคืนก่อนดีมั้ย เห็นว่าทำงานกลางคืนด้วย ร่างกายจะไม่ไหวเอานะ " เชอรี่เป็นห่วงรุ่นน้อง เพราะรู้ว่ากอหญ้าทำงานกลางคืนด้วย " หนูก็กำลังคิดอยู่คะ รู้สึกร่างกายแย่มากๆเลย เรียนก็ไม่รู้เรื่อง " งั้นก็ดูแลตัวเองดีดีนะ กลับบ้านดีดีล่ะ " ค่ะ " ^_^ กอหญ้ากลับไปอาบน้ำแต่งตัว ตั้งใจจะไปทำงานอีกวัน และจะแจ้งเรื่องลาออก เพราะเธอรู้สึกว่าไม่ไหวแน่ๆ " จะออกเลยเหรอ " เถ้าแก่เฮงถาม หลังจากกอหญ้าบอกว่าเรียนหนัก แถมกิจกรรมและต้องซ้อมประกวดดาวคณะ กินเวลานับเดือน " ค่ะ " " ถ้าไม่ไหวก็พักก่อนก็ได้ เดี๋ยวฉันจะจ่ายเงินให้เลย แต่ถ้าอยากมาทำก็มาได้ตลอดนะ " เถ้าแก่เอ็นดูกอหญ้า เพราะกอหญ้าขยัน แถมยังทำงานดี " ขอบคุณเถ้าแก่ที่เอ็นดูหนูนะคะ " หลังจากกอหญ้าลาออกจากงานที่ทำกลางคืน จึงมีเวลาพักผ่อนมากขึ้น เธอจึงมีเงลาฝึกซ้อมและเต็มที่กับทุกกิจกรรมมากขึ้น เช้าวันต่อมา กอหญ้ามามหา'ลัยแต่เช้า " กอหญ้า .. ทางนี้ " " มาแต่เช้าเลยนะ เราว่าเรามาเช้าแล้วยุ้งมาก่อนเราอีก " " พึ่งมาถึงเหมือนกันแหละ " " พะพายล่ะ " " พะพายน่าจะยังมาไม่ถึงนะ " " หญ้า ยุ้ง " " พูดถึงก็มา ตายยาก " กอหญ้าแซว " ดีดิ จะได้อยู่ก่อกวนพวกแกนานๆ " พะพายพูดจบสามสาวก็หัวเราะชอบใจ ปรี๊ดดดดดดด!!!!! " น้องปีหนึ่งมารวมกันทางนี้ครับ " เดี๋ยวเรามาทำกิจกรรมกระชับมิตรกันนะครับ ............ พักเที่ยง.... " เหนื่อยอ่ะ " ยุ้งข้าวบ่นขณะเดินไปที่โรงอาหาร " ให้ออกไปเต้นอะไรก็ไม่รู้ จะมีคลิปหลุดมั้ยเนี่ย " พะพายบ่นบ้าง กอหญ้าหัวเราะ " คิก คิก คิก " " หัวเราะอะไรกอหญ้า " เพื่อนทั้งสองหันมาจิกตามองกอหญ้าเป็นตาเดียว จะไม่ให้ขำยังไงไหว เพื่อนสองคนเต้นกันตลกไม่ห่วงสวยเลยซักคน " อ่อ เปล่าๆ ไปกินข้าวกันเถอะ " พูดจบก็รีบจ้ำอ้าวเดินนำไปที่โรงอาหาร " กินไรดี " กอหญ้าถาม เมื่อสามสาวเดินมาถึงโรงอาหาร " ก่อนจะหาอะไรกิน หาโต๊ะก่อนมั้ย " พะพายถาม กอหญ้ากวาดตามองไปที่โรงอาหาร ก็ต้องสลด คนเยอะจนไม่มีที่จะนั่ง " ไปสั่งข้าวก่อนเถอะ เดี๋ยวก็ว่างเองแหละ " กอหญ้าบอกเพื่อน " เรื่องกินเรื่องใหญ่เนอะ " ยุ้งข้าวแขวะ " ก็หิวนี่ " ฉันเลยดันหลังพะพายเข้าไป เพื่อนๆจึงแยกย้ายกันไปสั่งอาหาร ส่วนฉันไปที่ร้านอาหารตามสั่ง ร้านสั่งเลยอร่อยทุกอย่าง " กะเพราหมูสับไข่ดาวคะข้าวผัดไข่ครับ " ฉันหันขวับไปมองคนที่สั่งอาหารพร้อมฉัน ฉันตาโตตกใจ รีบหันหน้าไปทางอื่น "หึหึ" หัวเราะอะไรวะ มีอะไรน่าขำ ฉันคิดในใจ " อ้าว ไทม์ มากินร้านนี้เหรอ " ทั้งฉันและคนข้างๆหันไปมองพร้อมกัน
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD