ผมชอบเพื่อนผมตรงที่ไม่มีใครชอบแซวเรื่องส่วนตัวบ่อย ๆ โดยไม่จำเป็นยิ่งอันไหนจริงจังก็จะไม่มีใครยุ่ง อาจเป็นเพราะในกลุ่มมีคบกันไปแล้ว 2 เรื่องของผมกับนุ่มนิ่มทุกคนเลยทำเป็นไม่รู้ไม่เห็นยกเว้น ไอ้รถเมล์แม่งสอยไป 5000 ผมก็แตกตื่นเลยให้ไปรู้งี้ไม่ให้ดีกว่า ปกติพวกเราเอารถกันมาเองเพราะเลิกเรียนใครจะไปไหนก็ไม่ต้องห่วงส่งเพื่อน มีเพียงผมที่รับส่งนุ่มนิ่มจนคนอื่นก็ชินหมดแล้ว
"รุ่นพี่เจ้านายคะ"
"..."
"หนูอบขนมมาฝาก"
"..."
"เอ่อหนูอยู่นิเทศปี 1 ชอบพี่ค่ะ"
"..."
เหตุเกิดตอนผมจอดรถเสร็จแล้วมีรุ่นน้องคนนี้เดินมาพูด ๆ จบด้วยประโยคที่ผมไม่ได้อภิรมย์สักเท่าไหร่ เพราะตอนนี้นุ่มนิ่มเดินออกไปโดยไม่พูดอะไรหรือหันกลับมามองสักนิด ผมที่กำลังจะเดินตามก็โดนรุ่นน้องคนนี้ขวางไว้
"พี่เจ้านายรับของก่อนสิ"
"น้องครับที่คณะไม่สอนมารยาท ?"
"เอ๊ะ"
"จะเข้าหาใครดูกาลเทศะหน่อย...พี่ดูเหมือนคนอยากคุยด้วย ? "
"แต่"
