Dylan's POV
Hindi ko mapigilang maluha habang naglalakad. Hindi ko alam kung anong gusto kong gawin ngayong wala na ang babaeng mahal ko.
I died already. I must feel numb and cold but right now, I feel dying again.
Dalawang araw ang lumipas simula nang ilibing na si Krizzia. Ginaya namin ang mga ginagawa ng mga mortal. 14 days. 14 days akong naghintay at nasasaktan habang nakatingin sa kabaong ni Krizzia kung saan nandoon siya. Kasama si Nanay Asuncion.
Sa loob ng 14 days na 'yon, ilang beses akong sinubukan na lapitan at kausapin ni Kate. Alam ko sa sarili ko na labis ang galit ko kay Kate kaya iniiwasan ko siya. Maging si Theo.
Kung dati ay hindi ko kayang walang kinakausap, ngayon ay kaya ko na. At sa tingin ko, iyon ang magbabago sa akin sa darating na mga taon hanggang sa kamatay
