“แม่คะ ตะวันไปแล้วนะ”
“จ้ะ โชคดีลูก”
หลังจากกลับมาอยู่บ้านตะวันก็ใช้ชีวิตปกติยังคงไปช่วยงานที่ร้านของเมตตา ตะวันตั้งใจจะอยู่ช่วยจนกว่าร้านจะปิดเช้านี้ก็เช่นกัน และเมื่อตะวันมาถึงร้านเธอก็มอบของขวัญให้สองสาวทันที
“แหวนเพชร ตะวัน นี่มันบ้าไปแล้ว แกไปเอามาจากไหนเนี่ย ของแท้จริงๆ เหรอเนี่ย”
“ใช่ตะวัน มันแพงมากนะ” ฤดีเสริม
“ใช่ แพงมาก เป็นแสน”
“แสน ตะวันไปเอามาจากไหน”
“ตะวันได้มาอย่างสุจริต สบายใจได้ สองคนเก็บไว้นะ อีกหน่อยจะไม่ได้เจอกันแล้ว นี่คือของขวัญจากตะวันแทนคำขอบคุณที่คอยช่วยเหลือกันมา”
“แต่ว่า”
“ไม่มีแต่อะไรทั้งนั้นเข้าใจไหม”
“ขอบคุณนะตะวัน” ฤดีสวมกอดเพื่อนสาวอย่างขอบคุณตามด้วยตาที่กอดทับน้องสาวทั้งสอง
“มันขายได้นะ ถ้าเผื่อว่า”
“ไม่มีทางขายจ้ะ” ฤดีเอ่ยขึ้นอย่างมุ่งมั่น
“ใช่ มีแต่จะซื้อเพิ่ม”
“เยี่ยม”
“ตะวัน นั่น กฤษมาแล้ว” เมตตารีบลุกขึ้นเมื่อเห็นหนุ่มหล่อหน้าใสสไตล์อปป
