ตะวันยังคงไปทำงานที่ร้านของเมตตาทุกเสาร์อาทิตย์ สิ้นเดือนนี้เมตตาก็ต้องขนของออกไปจากร้านแล้วเมตตาจะกลับไปอยู่ต่างจังหวัดเพราะต้องไปช่วยดูแลพ่อที่ป่วยติดเตียง ชีวิตของหญิงสาวช่วงนี้ถือได้ว่าแย่ที่สุดเท่าที่ตะวันเคยเห็นมา
“จะไปแล้วเหรอลูก” เพียงใจเอ่ยถามลูกสาวเมื่อเห็นเธอลงบันไดบ้านมา
“ใช่ค่ะแม่” เพียงตะวันเดินเข้ามากอดแม่ไว้แน่น
“แม่ฝากแกงส้มไปให้ตากับฤดีด้วยนะลูก สองคนนั้นชอบน่ะ” มารดาของเธอชี้ไปยังถุงแกงถุงใหญ่สองถุง
“ค่ะแม่ แม่คะ เย็นนี้ไม่ต้องทำอาหารนะคะ ตะวันจะซื้อเข้ามา แล้วตะวันก็มีอะไรบางอย่างจะให้แม่ดูด้วยแหละ” ลูกสาวส่งยิ้มสดใสให้มารดา
“อะไรลูก”
“บอกก่อนแม่ก็ไม่เซอร์ไพร์สิคะ รอตะวันด้วยนะ”
“จ้ะ เดินทางปลอดภัยนะลูก”
“ค่ะแม่ เจอกันตอนเย็น” ตะวันเดินไปหยิบถุงแกงก่อนจะเดินออกจากบ้านไปขึ้นรถประจำทางเพื่อไปยังร้านของเมตตา เมื่อมาถึงทั้งสามคนก็ช่วยกันทำงานอย่างแข็งขันวันนี้ลูกค้า
