“นี่มันอะไรลูก” เพียงใจเอ่ยถามเมื่อลูกสาวยื่นซองเอกสารสีขาวให้ เธอเปิดออกก่อนจะพบว่ามันคือแบบบ้าน
“ตะวัน”
“ตะวันจะรีโนเวทบ้านค่ะ”
“แล้วลูกเอาเงินมาจากไหน”
“เงินเก็บตะวันเองค่ะ”
“ลูกมีเงินเยอะขนาดนี้เลยเหรอ”
ตะวันยิ้มให้แม่แทนคำตอบ
“ตะวัน ลูกมีอะไรปิดบังแม่หรือเปล่า”
“แม่ แม่เชื่อใจตะวันนะ ตะวันทำทุกอย่างถูกต้องค่ะ ตะวันหาเงินมาด้วยความสุจริต นี่คือความฝันของตะวัน ตะวันแค่อยากให้แม่สบาย”
“แต่ลูกจะไม่เป็นอะไรใช่ไหม”
ตะวันตอบไม่ได้ว่าจะไม่เป็นอะไรเพราะเธอก็ไม่รู้ว่าถ้าถึงตอนที่คลอดลูกแล้วจะเป็นยังไง แต่ที่รู้ๆ คือ บ้านของเธอจะต้องเสร็จและเธอจะต้องมีร้านคาเฟ่เป็นของตนเอง
“ค่ะแม่ แม่ชอบไหมคะ”
“ชอบมากลูก อะไรที่มาจากลูก คนเป็นแม่ชอบทั้งนั้น”
ตะวันน้ำตาคลอเพราะนี่เป็นครั้งแรกที่เธอรู้สึกมีความหวัง
...................................................
เช้าวันเสาร์มาถึงเพียงตะวันรู้ส
